Al jaren geleden werd duidelijk dat voor de verdragsgrechtigden het reizen buiten de verdragslanden onmogelijk was geworden als gevolg van de ZVW.

Op 12 mei 2010 vond in Brussel een vergadering plaats, waaraan ook wij hebben deelgenomen, met als een van de onderwerpen het feit dat het voor ons onmogelijk was geworden een reiskostenverzekering af te sluiten. Kort samengevat was daarvoor de verklaring van de verzekeraars dat teneinde gebruik te kunnen maken van het regres recht (het terugvorderen bij de zorgverzekeraars van door verzekerden gemaakte zorgkosten) het een vereiste was dat een onderliggende zorgverzekering aanwezig was. Zoals wij inmiddels als jaren weten zijn wij niet verzekerd voor ziektekosten maar hebben wij recht op toegang tot de publieke zorg van ons woonland. Sommige reiskostenverzekeraars verkochten toch dit soort verzekering alhoewel ze wisten dat het geld niet terugvorderbaar zou zijn. In de praktijk werden kosten tot het “coulance niveau” terugbetaald maar betrof het een grotere kostenpost dan moest de verzekerde zelf betalen: hij voldeed immers niet aan de voorwaarde van de onderliggende ziektekostenverzekering. Men verkocht dus in principe gebakken lucht hetgeen tot grote verliezen heeft geleid bij mensen die dachten wel gedekt te zijn.

Tijdens bovengenoemde vergadering werd de genoemde situatie toegeschreven een “weeffout” tussen de verordening en de ZVW. VWS stelde zelf dat dit probleem snel uit de wereld geholpen moest worden maar verder deed men niets. Ook wij konden niets ondernemen want echte procesmogelijkheden waren er niet. Zo zijn er meer conflictsituaties tussen de ZVW en de verordening zoals het dubbel betalen voor zorg in landen waar de publieke zorg wordt gefinancierd uit de belastingopbrengsten. Het probleem wordt geconstateerd, bevestigd en vervolgens niet opgelost.

Recentelijk ondernamen wij een nieuw poging bij de belangenorganisatie  Zorgverzekeraars Nederland. De betreffende brief vindt u op onze site. Ook kaartten wij het probleem opnieuw aan bij ZIN. Zowel van ZN als van het ministerie ontvingen wij een reactie die ook de site te lezen zijn.

De zinloze verwijzing naar websites, alsof wij dat niet al jaren geleden hadden onderzocht, leidde alleen maar tot de bevestiging van onze eerdere constatering dat niet een enkele reiskostenverzekeraar ons wil accepteren. ZIN gebruikte een frequent toegepast argument voor hun afwijzing “Ook het Hof van Justitie heeft vaak genoeg gezegd dat verleggen van woonplaats niet altijd kostenneutraal hoeft uit te pakken, maar dat er voor- en nadelen aan verbonden kunnen zijn” . Wij praten niet over kosten maar de pure onmogelijkheid ons te verzekeren.

Het moge duidelijk zijn dat wij ons hierbij niet neerleggen want ook andere gebruikte argumenten zijn naar onze mening niet steekhoudend en we zullen deze dan ook in onze reactie ontzenuwen met ook een bloemlezing van de afwijzingen die wij ontvingen van de reiskostenverzekeraars, verzekeraars waarnaar men ons bij VWS had verwezen,. U begrijpt dat wij hier onze argumenten nog niet bekend willen maken maar u hebt de garantie dat u over niet al te lange tijd onze reactie op de site zult kunnen lezen.

Namens het bestuur van de VBNGB,

Cees van der Wiel , voorzitter