Webinar over de belastingdienst 26 oktober
Op dinsdag 26 oktober a.s. organiseren de SNBN en de VBNGB, een Webinar over het onderwerp belastingen. De precieze inhoud moet nog bepaald worden; voorstellen voor onderwerpen kunnen gestuurd worden aan secretaris@vbngb.eu.
Zelf heb ik een M aangifte gehad. Misschien een onderwerp om te behandelen
Ik zet alvast 4 punten hier op een rijtje. Misschien leidt het tot meer kenbare reacties en een discussie over wel/niet hoe/wat.
Eén mogelijk algemeen punt is de positie van de NL belastingdienst als zgn. uitvoerend orgaan. En de verantwoordelijke voor de wet- en regelgeving, het Ministerie van Financiën. De NL belastingdienst verschuilt zich te pas en te onpas achter dat element van “uitvoerend orgaan”, en van het Ministerie van Financiën heb ik nog nooit een antwoord gekregen op vragen die ik stelde, en op een beroep op bijv. een hardheidsclausule. Het blijft gewoon stil. De enige optie is gang naar de belasting- of bestuursrechter in NL. Beetje belachelijk.
Toegankelijkheid tot NL belastingdienst en het Ministerie is ook een algemeen punt. Een mailadres of een chatfunctie zouden aangewezen zijn. Nu krijg je eigenlijk nooit rechtstreeks contact. Ik hoorde ooit van een zgn. “Loket buitenland”. Als dat echt bestaat of er echt komt, dan zou daar mischien ook een loket belastingen buitenland kunnen worden ondergebracht of ingeschoven. Als het maar tot een directe toegang leidt.
Wonend in Spanje kwam ik klem te zitten tussen de NL belastingdienst en de ES belastingdienst. Als volgt. De NL belastingdienst claimt een heffingsrecht op een bepaald inkomensbestanddeel. Ze doet dat ongemotiveerd. Na vertaling van dat besluit wordt het door de ES belastingdienst domweg niet geaccepteerd. Immers: ongemotiveerd. De ES belastingdienst wil een preciese opgave, incl. het betreffende verdragsartikel. Toen ik de NL ambassade in Madrid informeerde over dit schimmige samenspel van de 2 belastingdiensten bij de uitvoering van het betreffende belastingverdrag wist men daarvan. Het kwam vaker voor. Men zou het doorgeven aan de NL belastingdienst. De uitvoering van het belastingverdrag zou dus beter moeten. De NL belastingdienst moet veel duidelijker aangeven waarop men een bepaald heffingsrecht baseert. Het moet niet zo zijn dat de woonland belastingdienst niet begrijpt of niet accepteert van de NL belastingdienst beslist. En het moet zeker niet zo zijn dat de belastingplichtige daar dan de dupe van wordt, en er dus dubbel geheven wordt. Ik vind dat de belastingdiensten van 2 landen zelf direct moeten communiceren bij vragen van de één aan de ander over de uitvoering van een belastingverdrag. Belastingplichtigen hebben er niet om gevraagd en hebben geen enkele invloed op de inhoud en de uitvoering van zulke verdragen. Ik ben tegenwoordig jaarlijks een behoorlijk bedrag kwijt aan vertaalkosten van stukken van de NL belastingdienst voor mijn Spaanse aangifte. Onnodig.
Wat verder ook handig zou zijn is wanneer alle (ALLE) correspondentie met de belastingdienst in het digitale dossier bij de NL belastingdienst terecht zou komen. Voor mij is dat makkelijk toegankelijk via DIGID. Er komt nu een selectie van documenten in terecht. De grondslag van die selectie ken ik niet. Het zou ook makkelijk zijn wanneer een belastingplichtige zelf ook documenten in dat digitale dossier zou kunnen uploaden. Zoals een brief, een vraag of een bewijsstuk. Bij veel organisaties kan dat. Technisch is het niet moeilijk. Het maakt de communicatie een stuk makkelijker en transparanter. Poststukken bereiken mij in Spanje, waar ik “al campo” woon met een brievenbus op het dorpsplein, soms niet. Het is in deze tijd een beetje ridicuul dat de NL belastingdienst (en andere NL organisaties) persé schriftelijk post wil(len) sturen dan wel ontvangen. Een correspondentie-adres in NL kan natuurlijk wel, maar is eigenlijk ook nodeloos ouderwets en belastend.
Wij merken nu dat we geen fiscaal partner meer (mogen) zijn na emigratie, aangezien de ene partner in Nederland en de andere partner in Spanje belastingplichtig is. Dit voelt discriminerend t.o.v. de situatie van voor emigratie i.v.m. een verslechtering in aftrekposten (verschuiven tussen fiscaal partners) en verandering van bepaalde drempelbedragen. Dit zal zeker meerdere mensen bekend voorkomen…
Suggestie als onderwerp is het (ineens) niet meer toepassen van de Algemene HeffingsKortingen sinds 2018. De VBNGB heeft daar al eerder de nodige aandacht aan besteed. Tot nu toe zijn mijn bezwaren hiertegen voor mijn aangiften 2018 en 2019 via een uitermate slordige procedure met fouten van de Belastingdienst afgewezen. Men weigert ook e.e.a. aan te houden tot nog lopende rechtzaken zijn afgerond (suggestie was onderdeel van de voorbeeldbrief van de VBNGB).
Door pensioen/lijfrente inkomen uit twee EU landen (Nederland en Engeland) en woonachtig in een derde EU land (Duitsland) kom ik uiteindelijk nergens in aanmerking voor aftrekposten. Er wordt, door koersschommelingen in de Engelse uitkering) soms wel en soms net niet aan de 90% grens voldaan. Wordt niet voldaan, dan geen aftrekposten. Weliswaar word in het woonland de aftrek van zorgkosten in Duitsland erkend en verwerkt in de aangifte, maar door het aldaar toegepaste systeem van heffing (extra korting van het belastbaar inkomen als gepensioneerd), kan er uiteindelijk geen gebruik gemaakt worden van de aftrekposten. Gelukkig hebben wij dit probleem niet i.v.m. de hypotheek, maar kan mij voorstellen dat dit voor andere wel een nadeel kan zijn.
De VBNGB voert proefprocedures voor situaties waarbij het woonland niet alle fiscale voordelen (aftrekposten en meer) geëffectueerd kunnen worden van het woonland (toetsing ana het woonstatacriterium van de Schumackerdoctrine). In dat geval worden de aftrekposten van de pensioenstaat (Nederland) of de pensioenstaten geclaimd. Die processen zijn nog niet afgerond. Duidelijk is wel dat Nederlandse rechters vrij strenge eisen stellen (aan de bewijslast) bij de toetsing van het woonstaatcriterium, en bovendien verrekening toepassen met het deel van de vergelijkbare fiscale voordelen dat het woonland nog wel kan toepassen. Het zgn. X-arrest van het EHvJ voorziet voorts in richtlijnen indien meerdere herkomststaten (van ook: pensioenen) verplicht zijn fiscale voordelen van hun eigen wetgeving toe te passen bij gebrek aan voldoende inkomen in de eigen woonstaat om de fiscale vorodelen daarvan te verkrijgen (verdeling naar rato vande inkomens uit de herkomststaten).
Hallo Frederik,
Herkenbaar probleem. In ons geval missen wij vrijstellingen en aftrekposten omdat wij als gehuwd Nederlands stel woonachtig in Spanje, niet als fiscaal partner beschouwd worden, aangezien het ene inkomen belast wordt in Nederland en het andere in Spanje, ondanks dat beide gegenereerd worden vanuit Nederland. Over vrij verkeer van personen en goederen gesproken….. Hopelijk komt hier ook eens aandacht voor….