Voorstel voor een AANBEVELING VAN DE RAAD over toegang tot betaalbare en hoogwaardige langdurige zorg {SWD(2022) 441 final}
Het voorstel van de Commissie17 tot herziening van Verordening (EG) nr. 883/2004 van het Europees Parlement en de Raad18 heeft tot doel juridische duidelijkheid en transparantie te scheppen met betrekking tot de toegang tot prestaties bij langdurige zorg wanneer de betrokkenen in een andere lidstaat wonen. Het voorstel voor een aanbeveling van de Raad betreffende langdurige zorg heeft als zodanig geen betrekking op het vrije verkeer van personen die langdurige zorg nodig hebben, of op de overdraagbaarheid van prestaties bij langdurige zorg. Het beoogt er veeleer voor te zorgen dat langdurige zorg onder de nationale sociale bescherming in het algemeen valt en dat de belangrijkste voorwaarden voor doeltreffende langdurige zorg worden gecreëerd, d.w.z. passende en hoogwaardige diensten voor langdurige zorg en verzorgers.
Lees verder op: https://eur-lex.europa.eu/resource.html?uri=cellar:c77be4d8-2f5e-11ed-975d-01aa75ed71a1.0016.02/DOC_1&format=PDF
Gaat dat betekenen dat Nederlanders wonende in het buitenland af zijn van die belachelijke betaling WLZ aan Nederland?
Of dat je in je woonland recht krijgt op WLZ achtige zorg, omdat je die al aan Nederland betaalt?
Er staat nauwelijks iets over recht op grensoverschrijdende langdurige zorg in dit concept-voorstel. Het betekent niet dat de verdragsbijdrage aan het CAK veranderd wordt. Overigens betaalt een gepensioneerde verdragsgerechtigde niet aan de WLZ in Nederland. Hij betaalt vooral ten behoeve van het zorgpakket van het woonland. Daarin inbegrepen WLZachtige zorg.
Nou Jan,
mijn vader betaalde een kapitaal aan WLZ (Nederland) en toen hij zijn heup brak in woonland Frankrijk was er geen thuiszorg in maanden vooruit, en als die er na maanden wel was moest er flink betaald worden.
Hij vroeg zich (en ik ook) waarom er zo’n kapitaal WLZ aan Nederland betaald moet worden, terwijl je geen recht hebt op die zorg in Frankrijk.
Ja, je kan naar Nederland gaan, maar wie, die al zijn familie en woonwereld heeft, gaat in een verpleeghuis in Nederland (een land waar je geen binding meer mee hebt) liggen?
In mijn optiek is die hele WLZ een pluk systeem Van Nederland!
Zo van: wil je in het buitenland wonen, dan zal je dat weten (betalen) ook!!
Dat is dus niet zo. Kijk maar naar de in Bulgarije wonende (hoofd)verdragsgerechtigde. Die betaalt 11% van wat een evenknie gepensioneerde in Nederland aan wettelijke bijdragen betaalt (dus voor zijn woonlandpakket), met – inderdaad- ook toegang tot de WLZorg (verpleeghuizen e.d.) in Nederland. Hij betaalt mede zo weinig omdat er nauwelijks met Nederland vergelijkbare WLZ zorg in Bulgarije is.
Inderdaad, m.i. een eerlijk systeem.
Dan wordt er door Nederland lekker aan verdiend. De Wlz premie in Nederland (en dus ook voor Nederlanders buiten NL) 9,65% en de Krankenkasse berekent voor gepensioneerden 3,5%. Maar ja, van rekenen en prijsafspraken maken en opstellen van voorwaarden die strijdig zijn met internationale richtlijnen en de eigen grondwet heeft het koninkrijk meer kaas gegeten dan de Krankenkassers. Tot en met vandaag is er nooit een woord op papier gekomen noch door het ministerie noch door de uitvoerder het CAK wat nu precies de rechten en plichten zijn van gepensioneerden buiten Nederland inzake de Wlz. Check de web site van het CAK.
Als Frankrijk je dik laat betalen voor WLZ achtige zorg in Frankrijk,
en Frankrijk rekent die zorg ook nog eens aan Nederland. lijkt mij dat toch niet correct.
Nederland verdient niet aan verdragsgerechtigde gepensioneerden in de sfeer van de bijdragebetaling voor zorgkosten (zie de Verzekerdenmonitoren van VWS). Immers het CAK betaalt meer voor die zorgkosten (zowel woonlandzorg als pensioenlandzorg in Nederland) dan het aan bijdragen binnenkrijgt. Dat is overigens bij gepensioneerde ingezetenen van Nederland niet anders: ouderen zijn nu eenmaal duurder in zorgkosten: de ouderdom komt immers met gebreken.Dat daarbij Nederland een juridisch onderscheid maakt tussen langdurige zorg en curatieve zorg, resp. in de wetten WLZ en ZVW, en de meetse andere landen niet (Duitsland overigens weer wel: Krankenversicherung en Pflegeversicherung) is van ondergeschikt belang. Inderdaad kunnen veel Nederlanders goed rekenen, maar kennelijk niet iedere Nederlander die buiten Nederland woont.
Nogmaals: als Frankrijk hoge kosten berekent aan Nederlanders die langdurige zorg nodig hebben, en
ze rekenen de kosten ook nog eens door aan Nederland,
dan kan ik me voorstellen dat de zorg voor de Nederlandse staat aardig duur wordt.
Het is dus een voorstel voor een aanbeveling voor iets wat er in sommige landen vrijwel niet is.
Waar die mensen druk mee zijn….
De EC oefent met dit voorstel druk uit op de lidstaten een kwalitatief hoogwaardig , toegankelijk en betaalbaar systeem van langdurige zorg in te stellen, onder gebruikmaking van expertise van landen die op dat punt ver gevorderd zijn, en zo mogelijk met rapportageverplichtingen daarover.
Voor zover Frankrijk, betaal je een kapitaal WLZ aan Nederland, en
als je van WLZ gebruik wil/moet maken mag je nog een keer betalen.
Dat is slim uitgevonden van Nederland.
Waaruit bestaat dat nog een keer betalen dan?
Ik heb langdurige zorg aangevraagd voor mijn vader, dwz verzorging in de vorm van eten, huishoudelijke hulp, boodschappen
en apart zorg in de vorm van verpleging, wassen, uit bed helpen, medicatie
en allebei de vormen van hulp moeten flink betaald worden,
en dat terwijl al een kapitaal aan Nederland betaald wordt voor de WLZ.
Twee keer betalen voor 1 keer hulp.
Dat nog een keer betalen : staat hierboven, luid en duidelijk vermeld, in het commentaar van Max Boret.
Wat er dus van moet komen is dat :
– de WLZ-achtige zorg in FRANKRIJK wordt geleverd,
– doorbelast naar Nederland en
– deel uit maakt van de Zvw Buitenland Bijdrage
– die nog steeds volgens de ministeriele semantiek geen premie mag heten en dus geen enkele legale zekerheid of garantie biedt die het woord premie wel biedt
– dus een “premie/bijdrage”, waarin dus al jaren een WLZ-component is inbegrepen.
Hoe vaak moet men vanuit het buitenland dat nog blijven vertellen aan dovemansoren en onwillige lezers ?
Het is, maar dan omgekeerd, hetzelfde, gewiekste, onlogische spelletje met afgenomen zorg door in het buitenland residerende nederlanders die ten onrechte NIET naar het woonland wordt doorbelast om NL een “fake-reden” te geven om de bijdrage te kunnen berekenen zoals dat nu is ge-institutionaliseerd.
Ook genaamd de “toeristen-zorg” voor een nieuw brilletje in NL.
De “OMDAT Nederland die toeristen-zorg betaalt mag Nederland premie/bijgrage heffen” is de gehanteerde drogreden.
DAT en alleen DAT is de redenering waarop de bijdrageverplichting is gebaseerd, (zie de zich herhalende uitspraken daarover sinds 2006, CVZ-bobo, CRvB, cs.).
En vanwege die “OMDAT”-kreet, “mag” Nederland zich de Zvw-b-b toeeigenen en laat het niet toe dat iemand zich aansluit bij de woonlandzorgverzekering.
Deze mismaakte reglementuur bestaat al sinds December 2005 en werkt als zodanig in het Nederlandse gatenkaasregelment met alle gevolgen van dien : alle rechtzaken die er nadien op volgden met de eigen VWS-interpretie van de EU-verdragen.
Beide structurele onjuistheden zouden kunnen worden rechtgezet met een juiste hantering en daaropvolgende “interpretatie” van nieuwe EU 883-2004-updates.
Er wordt aan gepensioneerde verdragsgerechtigden al WLZ achtige zorg geleverd in Frankrijk naar de toelatingsvoorwaarden en eigen bijdragen zoals deze ook voor oudere Frans verzekerden geldt. Als dat als te schraal gezien wordt en uitgebreid moet worden moet je daarvoor dus in Frankrijk zijn. De bijbehorende kosten van uitbreiding zullen tot verhoging van de Franse woonlandfactor leiden.
De aan gepensioneerde verdragsgerechtigden geleverde wettelijke zorg in Frankrijk wordt geheel doorbelast naar Nederland. Toeristenzorg voor een nieuw brilletje in Nederland? Nederland claimt inderdaad bij o.m. Frankrijk de kosten van in Nederland gemaakte medische hulp van Franse toeristen (Andersom ook). Maar omdat een brilletje niet tot het Nederlandse zorgpakket hoort (behalve bij uitzonderlijke medische oog-omstandigheden) zal dat nauwelijks voorkomen.
Aansluiten door immigrant-gepensioneerden bij de Franse zorgverzekering , zonder betaling aan het pensioenland, is niet mogelijk. Niet omdat Nederland dat tegenhoudt, maar vanwege Europese afspraken daarover in Vo883/2004.
De EC heeft hier geen enkele bevoegdheid over, net zoals over belastingen, accijnzen, pensioenen bijvoorbeeld
Daarom berust dit voorstel dan ook op de open coordinatiemethode, dwz vooral een uitnodiging aan lidstaten verbeteringen aan te brengen ten aanzien van langdurige zorg in termen van kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid voor een ieder.
Ja, lijkt mij een goed idee.
WLZ bijdrage schrappen en betalen voor de werkelijke kosten in Frankrijk.
Of WLZ bijdrage houden, en dan (‘gratis’) verzekerd worden voor WLZ in Frankrijk.
De laatste evaluatie van de EC ter wijziging van Vo883/2004 bevat voor verdragsgerechtigden geen voorstellen om de langdurige zorg uit te zonderen van de huidige systematiek, namelijk behandeling van langdurige zorg als onderdeel van wettelijke zorg in het algemeen. Het idee om daarvoor direct aan het woonland te betalen is dus niet opgenomen. Het belangrijkste voorstel is dat lidstaten verplicht worden te verduidelijken wat onder hun wettelijke langdurige zorg valt. Verandering in bijdragebetaling voor langdurige zorg voor gepensioneerde verdragsgerechtigden (en hun gezinsleden) zit er dus voorlopig niet in. “Gratis” verzekeringen bestaan niet. Onder de huidige regelegeving is toegang tot de WLZ achtige zorg in Frankrijk al gegarandeerd. Alleen kent die strenge toelatingseisen, althans de institutionele langdurige zorg (verpleeghuizen), en hoge eigen bijdragen in Frankrijk. In Nederland gaat het door capaciteitsproblemen (personeelstekorten met name) en vanwege hoge kosten ook wel die kant op.
De nominale bijdrage Zorgverzekeringswet gaat in januari 2023 in ieder geval met 20% van 103 naar 121 euro per maand.
Vandaag trouwens een mail gekregen van het CAK, dat zal iedere verdragsgerechtigde in Duitsland wel hebben ontvangen, dat door een meer dan gemiddelde verhoging van de nominale bijdrage ZvW en verhoging van de woonlandfactor voor Duitsland, de bijdrage omhoog gaat.
Nou, dat wisten we al, de tekorten moeten worden aangezuiverd.
Interessante discussie, maar heer Vos, het komt nog erger. het CAK schrijft per 1.1.2023 verandert de woonlandfactor die zij op de verdragsbijdrage gaan toepassen. Nu komt het bekende “voor een aantal klanten betekent dat een forse stijging van de woonlandfactor en daarmee ook de verdragsbijdrage. De onvolprezen Haagse “u woont als Nederlander in het buitenland dus bent u een rijke patser ” onrendabelen gaan per 1.1.2023 de regels en cijfers van het zg. “system of health accounts “volgen.
Voor Ijsland daalt de factor voor oa. Duitsland, het VK en Frankrijk wordt wijzelijk niet genoemd betekent dit …. u raadt het al …. een forse stijging.
Maar Den Haag heeft om de pijn te verzachten 2 maatregelen genomen – een 3 jaarlijkse gemiddelde, de woonland factor voor 2023 is het gemiddelde van de factoren van 2021,22 en 23. En ten tweede een maximum van 1, meerdere landen komen op een woonland factor die boven de 1 ligt. Die worden allemaal naar beneden afgerond.
Dus Frankrijk 22 was 0,8818 wordt in 2023 0,8614 Duitsland gaat van 0,8138 naar 0,8814 , kortom u krijgt dat vertrouwde gevoel dat u weer excusez le mot “genaaid “wordt.
Zo, dat even terzake en mocht u zich geroepen voelen mij te willen beantwoorden, mail renefromthecafe@protonmail.com
Natuurlijk worden we gepakt:
de WLZ is veel te hoog voor Frankrijk, ik heb ooit iets berekend van 70%, en is 86% om aan Nederland te betalen.
En voor die 86% krijg je 65% zorg.
Ook moet je een vreselijk hoge bijdrage aan WLZ betalen, terwijl je er in Frankrijk geen recht op hebt.
Er heeft inderdaad ooit eens een minister, ik geloof van nota bene de VVD, gezegd dat alle Nederlanders in het buitenland stinkend rijk zijn en best wel wat meer mogen betalen.