ECLI:NL:CRVB:2019:1739 Centrale Raad van Beroep, 23-05-2019, 17/2516 WAJONG
Datum uitspraak: 23-05-2019 Datum publicatie: 27-05-2019 Rechtsgebieden: Socialezekerheidsrecht Bijzondere kenmerken: Hoger beroep Vindplaatsen: Rechtspraak.nl
Inhoudsindicatie:
Geen export Wajong-uitkering. Niet woonachtig in Nederland. Geen bijzondere omstandigheden. Beroep op hardheidsclausule faalt.
Uit de uitspraak: “In artikel 3:19, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wajong is bepaald dat het recht op arbeidsongeschiktheidsuitkering eindigt met ingang van de eerste dag van de maand volgend op die waarin de jonggehandicapte buiten Nederland is gaan wonen. Het Uwv kan dit zogeheten exportverbod op grond van het negende lid van dit artikel (de zogeheten hardheidsclausule.”
Er is dus standaard een wettelijk exportverbod. Daar kan het UWV van vrijstellen. Met de WAO en de WIA is dat volgens mij anders. PGB is – meen ik – exporteerbaar, al zijn daar af en aan procedures over.
Het waarom achter exportverboden vraagt om aandacht, lijkt me. WAO-ers moeten – meen ik – soms herkeurd worden. Dan “vertrouwt” NL een buitenlandse keuring mogelijk niet, al dan niet terecht. WIA weet ik niet. Andere uitkeringen evenmin. AOW kan wel geëxporteerd worden, vooralsnog met een beperkt kortingsregime (soort woonlandfactor) voor sommige landen (?) buiten de EU.
De exporteerbaarheid van uitkeringen, met in het verlengde de analogie van exporteerbaarheid van ZVW, WMO en WLZ is een mooi onderwerp voor een Column (smiley).
Uitkeringen en pensioenen zijn exporteerbaar, verstrekkingen niet, onder Vo883/2004. Wajong is in beginsel te sterk gebonden aan (het wonen in) Nederland om exporteerbaar te kunnen zijn (naar twee uitspraken van het EHvJ). Er gelden onder Vo883/2004 wel specifieke bepalingen ter berekening van pensioenen, onder meer om anticumulatie van pensioenen van diverse staten tegen te gaan.
PGB is een verstrekking, dus niet exporteerbaar onder Vo883/2004. Wel is er een uitspraak van een Nederlandse rechter om die langer dan 3 maanden exporteerbaar te achten onder primair EU recht (naar Portugal in die casus).
(Her)keuring van een arbeidsongeschiktheids- of invaliditeitsuitkering is voorbehouden aan de soevereiniteit van een lidstaat. Nederland hoeft dus de keuring door een andere staat niet te accepteren. Dat geldt zowel voor in Nederland wonenden als buiten Nederland wonenden.
Er komt geen column over dit onderwerp (wel over een paar andere onderwerpen t.z.t.). Ik heb recent een artikel geschreven over de exporteerbaarheid van Nederlandse ziekteprestaties onder EU recht in het blad Over de Grens.
OoK Ik worstelde al eerder met dat onderscheid tussen “uitkering” en “verstrekking”, en ik doe dat nog steeds. Wajong is – lijkt me – evenzeer een uitkering als WAO. Als je de vindplaatsen van die EUHvJ uitspraken hebt, dan lees ik die eerst.
En als je de tekst van je recente artikel in Over de Grens beschikbaar wilt maken op deze site wordt dat op prijs gesteld.
De Wajong arresten van het EHvJ: C-154/05 (Kersbergen-Lap) en C-287/05 (Hendrix).
De tekst van dat artikel kan ik niet openbaar maken.
Ziekteverstrekkingen en ziekteuitkeringen zijn beide prestaties i.v.m. ziekte. Het wezenlijke verschil is dat een verstrekking aantoonbaar moet dienen ter dekking van gemaakte kosten van ziekte, zorg (of hulpbehoevendheid). Een uitkering daarentegen, hoewel verband houdend met ziekte e.d., is vrij besteedbaar. Dit als onderscheiding gemaakt binnen Vo883/2004.
Dus de Wajong blijft dus hoe dat het was,Niet exporteerbaar?Dit vind ik erg.Mensen worden gegijzeld in eigen land!
Idd!Ik heb MS mijn echtgenoot is Belg en willen liefst in België wonen!Ook zit ik voor alle medische behandelingen in België omdat het daar gediagnosticeerd is.En ik bijgeschreven ben op de verdragspolis van mijn echrgenoot.Ook onze 2 minderjarige kinderen.Ook zitten onze kinderen daar op school.Ik zou graag meegaan.Maar Uwv doet daar vast moeilijk om?Dat deden ze destijds al toen ik al meewilde.Maar had toen nog deze diagnose niet.Dus zou UWV liever een gezin scheiden?
Of het UWV moeilijk doet bij verhuizing naar België? Als U een Wajong uitkering heeft wonend in Nederland, maakt deze draad het al duidelijk: in het algemeen kan die niet worden meegenomen bij emigratie. Het UWV scheidt geen gezinnen: als u mee-emigreert met het gezin heeft het wel gevolgen voor uitkeringen en vaak ook voor medische verzeekeringspakket.
Graag kom ik in contact met Lien. Er zijn steeds meer mensen die tegen dit probleem aanlopen. Ten tijde van de invoering van het exportverbod van de Wajong waren sommige partijen bang voor de harde gevolgen ervan. Veel Wajongers worden door remigrerende ouders achtergelaten in NL of gezinnen leven gescheiden van elkaar in verschillende landen. Anno 2021 moet de wet Beu opnieuw tegen het licht worden gehouden. NL heeft het VN-verdrag Handicap ondertekend maar ook in het kader van het EVRM is het de vraag of het humaan is om het exportverbod op de Wajong in stand te houden.
Ja waarom wel wia en iva mee nemen dat mag aow ook maar wajong mag niet al ben je al jaren afgekeurd kom je niet aan het werk oude wajong 2003 telt dat blijkbaar okk belagerlijk zo ben je verplicht om in Nederland te wonen afkeur is afkeur kun je het om zetten na iva dan wajong
Binnen het EU recht (Vo883/2004) : omdat een Wajong uitkering niet geldt als een zuivere sociale zekerheidsuitkering (die is wel onverkort exporteerbaar), maar als een uitkering met een gemengd karakter (ten dele een bijstandskarakter) die gebonden geacht wordt aan het wonen in het territorium van Nederland. Bijstand wordt ook slechts verleend aan wie in Nederland woont.
ECLI:NL:CRVB:2020:577
Instantie Centrale Raad van Beroep Datum uitspraak 05-03-2020 Datum publicatie 09-03-2020 Zaaknummer 17/1661 WAJONG Rechtsgebieden Socialezekerheidsrecht Bijzondere kenmerken Hoger beroep
Inhoudsindicatie
De medische gegevens betreffen een herhaling van wat bekend was. Er worden geen medische redenen aangedragen die maken dat het voor betrokkene noodzakelijk is om naar België te verhuizen. De voor betrokkene gewenste begeleiding en structuur kan in Nederland worden geboden. Er is geen medische noodzaak voor begeleiding door haar partner. Er zijn geen aanknopingspunten om het Uwv niet te volgen in het standpunt dat ook de door betrokkene in beroep aanvullend aangevoerde omstandigheden niet zijn aan te merken als zwaarwegende redenen die toepassing van de hardheidsclausule rechtvaardigen. Schadevergoeding wegens overschrijding van de redelijke termijn. Vindplaatsen Rechtspraak.nl
17 1661 WAJONG
Datum uitspraak: 5 maart 2020
Centrale Raad van Beroep Meervoudige kamer
Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Gelderland van 19 januari 2017, 16/1401 (aangevallen uitspraak) en uitspraak op het verzoek om veroordeling tot vergoeding van schade
Partijen:
Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv) en belanghebbende
Daaruit:
OVERWEGINGEN
1. Betrokkene ontvangt sinds 21 juli 2003 een uitkering op grond van de Wet
arbeidsongeschiktheidsvoorziening jonggehandicapten (Wajong). Op 18 september 2015 heeft zij het Uwv verzocht haar Wajong-uitkering te mogen exporteren naar België. Bij besluit van 22 september 2015 heeft het Uwv dit verzoek afgewezen. Het bezwaar van betrokkene tegen dit besluit is bij besluit van 26 januari 2016 (bestreden besluit) ongegrond verklaard. Hieraan ligt een rapport van een verzekeringsarts bezwaar en beroep ten grondslag.
(..)
4.2.
Anders dan de rechtbank is de Raad van oordeel dat het Uwv voldoende aandacht heeft besteed aan de relevante omstandigheden, zoals die zich ten tijde van het nemen van het bestreden besluit voordeden. Betrokkene heeft deze omstandigheden onder meer geschetst in een brief van 30 oktober 2015 en tijdens de hoorzitting. In het rapport van 29 december 2015 heeft de verzekeringsarts bezwaar en beroep gemotiveerd uiteengezet dat niet is voldaan aan één van de drie zwaarwegende redenen zoals genoemd in 4.1.2. onder a, b en c. Het is volgens de verzekeringsarts bezwaar en beroep de eigen keuze die bepalend is voor het vertrek van betrokkene naar het buitenland. De verzekeringsarts bezwaar en beroep is ingegaan op het bestaande ziektebeeld van betrokkene en heeft zich op het standpunt gesteld dat in Nederland voldoende instanties zijn die betrokkene de vereiste zorg en sturing kunnen bieden. Betrokkene heeft geen medische redenen aangedragen die onderbouwen dat zij een specifieke verzorgingsafhankelijkheid heeft van haar partner en diens familie. Ook overigens is niet voldaan aan de voorwaarde dat er zwaarwegende redenen moeten zijn om buiten Nederland te gaan wonen. In het bestreden besluit is daarom de conclusie getrokken dat er geen noodzaak bestaat voor het wonen buiten Nederland op gronden die objectief en dwingend van aard zijn. Met de verwijzing naar het rapport van de verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft het Uwv voldoende gemotiveerd dat er geen zwaarwegende redenen zijn die het exportverbod van de Wajong-uitkering doorbreken en toepassing van de hardheidsclausule rechtvaardigen.
4.3.
De in beroep door betrokkene ingebrachte nadere (medische) stukken leiden niet tot een ander oordeel. Anders dan de rechtbank heeft overwogen kunnen die stukken, die eerst na het nemen van het bestreden besluit ter kennis van het Uwv zijn gebracht, niet afdoen aan de aan het bestreden besluit ten grondslag liggende motivering. De verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft in beroep in de rapporten van 3 mei 2016 en 20 mei 2016 inzichtelijk gemotiveerd waarom deze nadere stukken evenmin aanleiding geven een ander standpunt in te nemen. De medische gegevens betreffen een herhaling van wat bekend was. Er worden geen medische redenen aangedragen die maken dat het voor betrokkene noodzakelijk is om naar België te verhuizen. De voor betrokkene gewenste begeleiding en structuur kan in Nederland worden geboden. Er is geen medische noodzaak voor begeleiding door haar partner. Er zijn geen aanknopingspunten om het Uwv niet te volgen in het standpunt dat ook de door betrokkene in beroep aanvullend aangevoerde omstandigheden niet zijn aan te merken als zwaarwegende redenen die toepassing van de hardheidsclausule rechtvaardigen.
5. Uit 4.1 tot en met 4.3 volgt dat het hoger beroep van het Uwv slaagt. De aangevallen uitspraak zal worden vernietigd en doende hetgeen de rechtbank zou behoren te doen zal de Raad het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaren.
Maar ik heb sedert vorig jaar de diagnose erbij gekregen van MS.Ik heb zware medicatie en als mijn gezin terug verhuist naar België waar ik ook onder behandeling ben.Wil ik graag mee.Zonder mijn gezin zie ik het echt niet zitten!Is er geen mogelijkheid mijn Wajong te behouden?
zie daartoe alhier:
https://www.uwv.nl/particulieren/overige-onderwerpen/internationaal/met-een-wajong-uitkering-naar-het-buitenland/index.aspx
daar: Let op: in een aantal gevallen kunt u uw Wajong-uitkering wel houden als u naar het buitenland verhuist:
• U heeft een medische behandeling nodig in het buitenland.
• U heeft een baan gevonden waarmee u zelf geld kunt verdienen.
• Uw ouders of verzorgers moeten naar het buitenland verhuizen. En u bent voor uw verzorging van hen afhankelijk.
Geldt 1 van deze situaties voor u? Of is er een andere reden waarom u vindt dat u uw Wajong-uitkering in het buitenland moet behouden? Stuur dan, zodra u weet dat u gaat verhuizen, een brief naar:
UWV
Postbus 244
1000 AE Amsterdam
Geef in de brief aan waarom u uw Wajong-uitkering wilt houden als u naar het buitenland verhuist. Wij beoordelen altijd uw individuele situatie. We laten u dan weten of u uw uitkering mee kunt nemen naar het buitenland.
Verder is het arrest Hendrix van belang C 287/05 voor de exporteerbaarheid van Wajong uitkeringen,, met name punt 2) uit het dictum. Uw situatie is echter niet vergelijkbaar met die van Hendrix. Hendrix werkte met een Wajong uitkering in Maastricht en wilde gaan verhuizen naar België met een Wajong-uitkering.
Het Hof van Justitie (Grote kamer) verklaart voor recht:
1) Een uitkering als die welke wordt verstrekt ingevolge de Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening jonggehandicapten van 24 april 1997 moet worden beschouwd als een bijzondere, niet op premie of bijdragebetaling berustende prestatie in de zin van artikel 4, lid 2 bis, van verordening (EEG) nr. 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen, zoals gewijzigd en bijgewerkt bij verordening (EG) nr. 118/97 van de Raad van 2 december 1996, zoals gewijzigd bij verordening (EG) nr. 1223/98 van de Raad van 4 juni 1998, zodat uitsluitend de coördinatieregeling van artikel 10 bis van deze verordening moet worden toegepast op personen in de situatie van verzoeker in het hoofdgeding, en de betaling van deze uitkering mag worden voorbehouden aan personen die wonen op het grondgebied van de lidstaat die de uitkering verstrekt. De omstandigheid dat de betrokkene voordien een exporteerbare uitkering voor jonggehandicapten ontving, maakt voor de toepassing van de genoemde bepalingen geen verschil.
2) De artikelen 39 EG en 7 van verordening (EEG) nr. 1612/68 van de Raad van 15 oktober 1968 betreffende het vrije verkeer van werknemers binnen de Gemeenschap moeten aldus worden uitgelegd dat zij niet in de weg staan aan een nationale wettelijke regeling die uitvoering geeft aan de artikelen 4, lid 2 bis, en 10 bis van verordening nr. 1408/71 zoals gewijzigd en bijgewerkt bij verordening nr. 118/97, zoals gewijzigd bij verordening nr. 1223/98, en bepaalt dat een bijzondere, niet op premie of bijdragebetaling berustende prestatie die in bijlage II bis bij deze laatste verordening wordt genoemd, slechts kan worden toegekend aan personen die op het nationale grondgebied wonen. De uitvoering van deze wettelijke regeling mag evenwel aan de rechten van iemand in een situatie als die van verzoeker in het hoofdgeding, niet meer afbreuk doen dan nodig is voor de verwezenlijking van het rechtmatige doel dat met de nationale wettelijke regeling wordt nagestreefd. Het is aan de nationale rechter, die aan het nationale recht een uitlegging dient te geven die zoveel mogelijk verenigbaar is met het gemeenschapsrecht, om er met name rekening mee te houden dat de betrokken werknemer al zijn sociaaleconomische banden met de lidstaat van herkomst heeft behouden.
Goede midag meneer of mevrouw ik heb wajong en ik wil verhuizen naar suriname ik wil toestemming nodig dat naar buiten land kan aan werk komen en land bouw groente teel ik ben bijna nu 61 oud en en hier kan nergens terecht en ik zwaar dia beeldscherm patiënt suiker telkens 16 zaak weer dan weer omstadig heden en gebruikt veel medicijnen als nog de arts mjj toestemming verleend nog behoud mjj wajong naar suriname
Zoals in de uitspraak van de CRvB staat: U moet zwaarwegende redenen hebben om een Wajong uitkering geëxporteerd te kunnen krijgen. Dat geldt ook voor vertrek naar Suriname. In uw geval zou u denkelijk moeten kunne aantonen dat b. hieronder (re-integratieperspectief) aan de orde is bij vertrek naar Suriname. Dat lijkt me niet eenvoudig. Ik citeer uit dat arrest:
” 4.3. In artikel 2 van het Besluit Beleidsregels is bepaald dat van een onbillijkheid van overwegende aard sprake is indien de jonggehandicapte zwaarwegende redenen heeft om buiten Nederland te gaan wonen en naar verwachting als gevolg van het beëindigen van het recht op arbeidsondersteuning of arbeidsongeschiktheidsuitkering aanmerkelijk nadeel zal ondervinden. Als zwaarwegende redenen worden in ieder geval aangemerkt:
a. het ondergaan van een medische behandeling van enige duur;
b. het aanvaarden van arbeid met enig re-integratieperspectief;
c. het volgen van de woonplaats van degene(n) van wie de jonggehandicapte voor zijn verzorging afhankelijk is en die genoodzaakt is om buiten Nederland te gaan wonen.”
Kun je wajong niet om laten zetten in wia of iets anders
Jan,
Ik blijf denken dat het verschil tussen verstrekkingen en uitkeringen van belang kan zijn voor de VBNGB-doelgroep. Jij relateert het verschil aan de betreffende Verordening. Dan past natuurlijk pas op de plaats. Anderzijds: wanneer noemt NL iets een verstrekking, en wanneer noemt ze het een uitkering/ En is een lidstaat daar vrij in? En … is dat toetsbaar?
Verder blijf ik denken dat WAJONG op zich de VBNGB-doelgroep niet echt raakt.
Uit toelichting op Vo883/2004:
Definitie van ‘verstrekkingen’
Artikel 1v bis
Tekst van het artikel
Voor de toepassing van deze verordening:
onder “verstrekkingen” wordt verstaan:
i) in de zin van titel III, hoofdstuk 1 (prestaties bij ziekte en moederschaps- en daarmee
gelijkgestelde vaderschapsuitkeringen): verstrekkingen waarin voorzien wordt door de wetgeving
van een lidstaat en welke bedoeld zijn om de kosten van medische verzorging en de met deze
verzorging verbonden producten en diensten te verstrekken, beschikbaar te stellen, rechtstreeks te betalen of terug te betalen. Daartoe behoren verstrekkingen bij langdurige zorg.
ii) in de zin van titel III, hoofdstuk 2 (arbeidsongevallen en beroepsziekten): alle verstrekkingen in
verband met arbeidsongevallen en beroepsziekten zoals die worden omschreven onder punt i)
hierboven en waarin wordt voorzien uit hoofde van de regelingen van de lidstaten voor
arbeidsongevallen en beroepsziekten.
Wat houdt het artikel in?
Het begrip verstrekkingen komt alleen voor in: • Titel III, hoofdstuk 1 over prestaties bij ziekte, en moeder- en vaderschapsuitkeringen • Titel III, hoofdstuk 2 over arbeidsongevallen en beroepsziekten.
Verstrekkingen in deze hoofdstukken zijn: het (terug)betalen van medische kosten en het
beschikbaar stellen of (terug)betalen van producten en diensten die samenhangen met de
verzorging. Dit geldt ook voor langdurige verzorging. De wetgeving van de lidstaat die de medische
zorg verleent, bepaalt op welke medische zorg recht bestaat.
—
Er is geen definitie van uitkering meer in Vo883/2004 itt Vo1408/71. Kort gezegd : (periodieke) geldbedragen in verband met een sz-risico, maar i.t.t. verstrekkingen wel vrij besteedbaar. Een Wajong uitkering is een uitkering, geen verstrekking.
—
Het EHvJ wees twee keer een arrest over de Wajong: ARREST VAN HET HOF (Derde kamer) 6 juli 2006 (*) In zaak C 154/05,
betreffende een verzoek om een prejudiciële beslissing krachtens artikel 234 EG, ingediend door de Rechtbank te Amsterdam (Nederland) bij beslissing van 4 april 2005, ingekomen bij het Hof op 6 april 2005, in de procedure
J. J. Kersbergen-Lap, D. Dams-Schipper tegen
Raad van Bestuur van het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen,
Met bepaling dat deze niet exporteerbaar is in het algemeen: Het Hof van Justitie (Derde kamer) verklaart voor recht:
Een uitkering op grond van de Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening jonggehandicapten van 24 april 1997 moet worden aangemerkt als een bijzondere, niet op premie of bijdragebetaling berustende prestatie in de zin van artikel 4, lid 2 bis, van verordening (EEG) 1408/71 van de Raad van 14 juni 1971 betreffende de toepassing van de socialezekerheidsregelingen op werknemers en zelfstandigen, alsmede op hun gezinsleden, die zich binnen de Gemeenschap verplaatsen, zoals gewijzigd en bijgewerkt bij verordening (EG) nr. 118/97 van de Raad van 2 december 1996, zoals gewijzigd bij verordening (EG) nr. 307/1999 van de Raad van 8 februari 1999, zodat uitsluitend de coördinatieregeling van artikel 10 bis van deze verordening moet worden toegepast en deze uitkering niet kan worden toegekend aan iemand die buiten Nederland woont.
Voorts: In zaak C 287/05, waar juist een uitzondering op niet-exporteerbaarheid wordt genoemd.
betreffende een verzoek om een prejudiciële beslissing krachtens artikel 234 EG, ingediend door de Centrale Raad van Beroep (Nederland) bij beslissing van 15 juli 2005, ingekomen bij het Hof op 18 juli 2005, in de procedure
D. P. W. Hendrix
tegen
Raad van Bestuur van het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen,
2) De artikelen 39 EG en 7 van verordening (EEG) nr. 1612/68 van de Raad van 15 oktober 1968 betreffende het vrije verkeer van werknemers binnen de Gemeenschap moeten aldus worden uitgelegd dat zij niet in de weg staan aan een nationale wettelijke regeling die uitvoering geeft aan de artikelen 4, lid 2 bis, en 10 bis van verordening nr. 1408/71 zoals gewijzigd en bijgewerkt bij verordening nr. 118/97, zoals gewijzigd bij verordening nr. 1223/98, en bepaalt dat een bijzondere, niet op premie of bijdragebetaling berustende prestatie die in bijlage II bis bij deze laatste verordening wordt genoemd, slechts kan worden toegekend aan personen die op het nationale grondgebied wonen. De uitvoering van deze wettelijke regeling mag evenwel aan de rechten van iemand in een situatie als die van verzoeker in het hoofdgeding, niet meer afbreuk doen dan nodig is voor de verwezenlijking van het rechtmatige doel dat met de nationale wettelijke regeling wordt nagestreefd. Het is aan de nationale rechter, die aan het nationale recht een uitlegging dient te geven die zoveel mogelijk verenigbaar is met het gemeenschapsrecht, om er met name rekening mee te houden dat de betrokken werknemer al zijn sociaaleconomische banden met de lidstaat van herkomst heeft behouden.
—-
Of er Wajongers onder de VBNGB doelgroep zitten? Zou kunnen op basis van arrest Hendrix, maar veel zullen het er niet zijn. Wajongers wonen over het algemeen in Nederland, gegeven het principe van niet-exporteerbaarheid van de Wajong-uitkering.
Dus worden gezinnen wel gescheiden.Ik heb sedert een jaar de diagnose Ms.Waar ik helaas steeds meer vanaf zie. Dit was in 2015 nog niet aan de orde.
Ik ben grotendeels afhankelijk van mijn man. Hij kan over 9 jaar stoppen met werken.En daar hij Belg is en daar zijn pensioen krijgt vervalt de hospitalisatieverzekering en Belgische zorgverzekering.Ik had nu in België veel meer hulp kunnen krijgen en woonde ik dicht bij alles wat ik nodig heb. Mijn man had ook recht op een dag minder werken om voor mij te zorgen.Hij werkt in volle continu en is zelf ook hart- en suikerpatient.Maar hier is dit voor ons nadelig.En zou het liefst mee terug gaan. Waarom doet Uwv moeilijk hierover? Dit noem ik echt gijzeling hoor.Want hier creëer je schrijnende situaties mee. Nederland heeft mij hierin in de steek gelaten.Op veel gebied.
Uw constatering dat er – door wijzigingen in Nederlandse regelgeving waar het de positie van buiten Nederland (oudere) Nederlanders betreft – “schrijnende situaties” zijn ontstaan en nog ontstaan, die constatering deel ik.
Omdat er bij wets- en regelwijzigingen vaak helemaal geen rekening wordt gehouden met de impact er van op buiten Nederland wonende Nederlanders, heb ik bij herhaling de vraag gesteld of er inmiddels geen afbreuk wordt gedaan aan de zgn. “rechtsstaat Nederland”. En dat is dan weer een vraag die ook door anderen – in NL – wordt gesteld.
Anderzijds is er het onderscheid tussen “verstrekkingen” en “uitkeringen”. Dat (ook ik) lastig blijf vinden. Voor zover de kwalificatie “vrij” is, dan wel aan uitleg door de NL overheid onderhevig is, kan zij niet kritisch genoeg gevolgd worden. Ook door de VBNGB.
Daar staat tegenover dat natuurlijk niet iedereen altijd overal “recht op heeft”. Ook dat is een misvatting. Vaak is er bij een uitkering/verstrekking een partnertoets. Als de partner “voldoende inkomen” heeft, krijgt de ander geen uitkering/verstrekking. Zo’n partnertoets speelt velen stellig ook parten. En of dat terecht is, dat is echt weer een heel andere (en politieke) vraag. Of je kunt zeggen dat “gezinnen er door gescheiden worden” kan ik niet goed beoordelen. Als dat zo is komt ook het EVRM (Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens) in zicht om een beroep op te doen. Maar daar ligt wel een zekere drempel, en mijns inziens terecht. We praten dan immers uiteindelijk over gemeenschapsgeld.
Voor de Wajong geldt geen partnertoets. Wat hier aan de orde is is de niet-exporteerbaarheid van de Wajong uitkering.
Via mijn echtgenoot die in België werkt ben ik
Ook verzekerd in België dmv een verdragspolis.Ik zit in België onder behandeling ivm een in 2019 gestelde diagnose.Mijn gezondheid is helaas verslechterd.Ik val ook onder een regeling dat alle medische kosten daar betaald worden.Ik wil graag mee naar België omdat ik daar alle hulp heb en ook wat betreft de mobiliteit is dit voor mij beter.Mijn echtgenoot kan 1 dag minder gaan werken.Hij is tenslotte ook hart en suikerpatiënt.En wilt zich terug in België settelen.Hij is voor mij hier gebleven.Maar ik heb in België meer recht op hulp en ook is het voor mij ondenkelijk hier zonder mijn echtgenoot achter te blijven.Als mijn echtgenoot over 9 jaar met pensioen gaat wilt hij terug naar België ivm al deze factoren.Omdat dan ook alles komt te vervallen in België waar ik recht op heb.Ik heb deze diagnose sederd November 2019.Ook in België gediagnosticeerd dus.Is er echt geen mogelijkheid te emigreren naar Belgie?
zie mijn eerdere antwoord op de vraag onder welke voorwaarden UWV bereid is, bij wijze van uitzondering, de Wajong uitkering te exporteren naar het buitenland.
ECLI:NL:CRVB:2021:452
Instantie Centrale Raad van Beroep Datum uitspraak 24-02-2021 Datum publicatie 05-03-2021 Zaaknummer 18/2931 WAJONG Rechtsgebieden
Socialezekerheidsrecht Bijzondere kenmerken Hoger beroep Inhoudsindicatie
Afwijzing verzoek om met behoud van de uitkering te mogen verblijven in Turkije, omdat de ouders met een remigratie-uitkering naar Turkije willen remigreren en appellant geheel afhankelijk is van de verzorging door zijn ouders. Als een jonggehandicapte volledig zorgafhankelijk is van derden die naar het buitenland verhuizen, geldt daarbij de voorwaarde dat sprake moet zijn van een noodzaak voor die derden om buiten Nederland te gaan wonen. Van een objectieve en dwingende noodzaak voor de ouders van appellant om naar Turkije te verhuizen is in dit geval niet gebleken. De gewenste remigratie van de ouders van appellant is in overwegende mate gebaseerd op een eigen keuze. De enkele omstandigheid dat appellant voor zijn zorg van hen afhankelijk is, maakt daarom niet dat er sprake is van een zwaarwegende reden. Vindplaatsen Rechtspraak.nl
182931 WAJONG
Datum uitspraak: 24 februari 2021 Centrale Raad van Beroep Enkelvoudige kamer
Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Amsterdam van
18 april 2018, 17/7186 (aangevallen uitspraak) Partijen:
[appellant] te [woonplaats] (appellant)
de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv)
Ik vind dit op zich een terechte uitspraak. En dicht komen bij een vorm van profiteur-schap van de appellant. Het is en blijft een kwestie van afwegen en van geweten, lijkt me.
Waarom zouden de ouders in dit geval re-migreren naar Turkije? En waarom zou een jong-gehandicapte dan niet onde rhet Turks zorg-recht vallen, maar, en voor hoelang?, ten laste van de NL belastingbetaler blijven? Ik kan dat ook niet inzien.
Wat is trouwens het belang van de VBNGB van het signaleren van dit soort inhoud?
Bij Wajong gaat het inderdaad niet om gepensioneerden (hoewel je hem tot vrij hoge leeftijd kunt behouden). Wel is er een verwantschap met andere invaliditeits- en arbeidsongeschiktheidsuitkeringen, en rijst de (discussie)vraag waarom de ene uitkering wel exporteerbaar is en de andere niet.
Zoekresultaat – inzien document
ECLI:NL:RBMNE:2019:4797
Instantie Rechtbank Midden-Nederland Datum uitspraak 18-09-2019 Datum publicatie 25-03-2021 Zaaknummer AWB – 19 _ 1275 Rechtsgebieden
Socialezekerheidsrecht Bijzondere kenmerken Eerste aanleg – enkelvoudig Inhoudsindicatie Exportverbod Wajong-uitkering. Geen toepassing hardheidsclausule. Deze uitspraak is gepubliceerd in verband met een onderzoek van de Universiteit Utrecht. Vindplaatsen Rechtspraak.nl
RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND Zittingsplaats Utrecht Bestuursrecht zaaknummer: UTR 19/1275 uitspraak van de enkelvoudige kamer van 18 september 2019 in de zaak tussen
[eiser] , te [woonplaats] , eiser (gemachtigde: mr. J.H.F. de Jong), en
de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv), verweerder (gemachtigde: mr. M.H.J. van Kuilenburg).
, daaruit:
4. Naar vaste rechtspraak van de Centrale Raad van Beroep (CRvB), zie bijvoorbeeld de uitspraak van 23 mei 2019 (ECLI:NL:CRVB:2019:1739), moet de hardheidsclausule steeds aan de hand van de omstandigheden van het individuele geval worden toegepast en kan ook in andere dan de drie hiervoor genoemde situaties grond zijn voor toepassing van de hardheidsclausule. Daarom moet in alle gevallen beoordeeld worden of sprake is van zwaarwegende redenen en of het beëindigen van de uitkering een aanmerkelijk nadeel betekent. De redenen om buiten Nederland te gaan wonen, moeten objectief en dwingend van aard zijn, en dus niet in overwegende mate gebaseerd op een eigen keuze.
5. De rechtbank stelt voorop dat als uitgangspunt geldt dat een Wajong-uitkering eindigt in het geval de jonggehandicapte in het buitenland is gaan wonen. De zogenoemde hardheidsclausule vindt slechts in uitzonderlijke situaties toepassing. Op eiser rust de last om omstandigheden te bewijzen dat sprake is van een uitzonderlijke situatie.
6.1.
Tussen partijen staat niet ter discussie dat er geen sprake is van de zwaarwegende redenen die zijn genoemd in artikel 2 onder a, b en c van het Besluit. Eiser voert aan dat hij andere zwaarwegende redenen heeft om in Tsjechië te gaan wonen en dat hij als gevolg van het eindigen van het recht op zijn Wajong-uitkering aanmerkelijk nadeel zal ondervinden. De dreiging zijn kind niet of niet regelmatig te kunnen zien, heeft een groot nadelig effect op zijn psychische problematiek. Naar Tsjechië verhuizen zonder behoud van zijn
Wajong-uitkering is voor eiser geen optie omdat hij daar, vanwege het ontbreken van arbeidsvermogen, geen vermogen zal kunnen genereren. Tot slot stelt eiser dat het weigeren van eisers verzoek om zijn Wajong-uitkering naar Tsjechië te exporteren in strijd is met artikel 8 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM).
6.2.
De beroepsgrond slaagt niet. De enkele stelling van eiser dat een exportverbod van zijn Wajong-uitkering nadelig effect op zijn psychische gesteldheid zal hebben, is, zonder nadere onderbouwing met medische stukken, onvoldoende om te bewijzen dat sprake is van een zwaarwegende reden op grond waarvan de hardheidsclausule moet worden toegepast. Ook de stelling van eiser dat hij in Tsjechië geen inkomen kan genereren, levert geen situatie op die tot toepassing van de hardheidsclausule dient te leiden. Zoals de Centrale Raad van Beroep ook heeft geoordeeld in de uitspraak van (ECLI:NL:CRVB:2008:BC5207) leiden de financiële consequenties die een verhuizing van eiser naar Tsjechië tot gevolg zal hebben, niet tot de slotsom dat sprake is van een onbillijkheid van overwegende aard.
6.3.
Ook anderszins zijn er geen omstandigheden die een grondslag kunnen vormen voor toepassing van de hardheidsclausule. Het feit dat bij eiser de begrijpelijke wens bestaat om bij of in de buurt van zijn zoon in Tsjechië te wonen, is niet zo’n omstandigheid. Eiser wordt niet gevolgd in zijn stelling dat sprake is van een ongerechtvaardigde schending van artikel 8 van het EVRM. Het staat eiser immers vrij om al dan niet naar Tsjechië te verhuizen. Een verhuizing naar het buitenland heeft consequenties voor zijn Wajong-uitkering. Daarmee is echter niet gegeven dat het bestreden besluit inbreuk maakt op het recht op familie- en gezinsleven als omschreven in artikel 8 van het EVRM. De (vertaalde) brief van zijn vriendin die eiser in beroep heeft overgelegd maakt dat niet anders. Zijn vriendin schrijft daarin dat zij graag wil dat eiser een wezenlijke rol speelt in de opvoeding van hun zoon, maar dat zij wil dat het contact plaatsvindt in Tsjechië, waar zij woont. De verhuizing van eisers vriendin naar Tsjechië berust echter op een eigen keuze zonder dat van een objectieve en dwingende noodzaak daartoe is gebleken.
7. De rechtbank is, gelet op het voorgaande, van oordeel dat het Uwv terecht het verzoek van eiser om zich met behoud van zijn Wajong-uitkering in Tsjechië te vestigen, heeft afgewezen.
ECLI:NL:CRVB:2021:885 Centrale Raad van Beroep, 16-04-2021, 19/4514 WAJONG
Datum uitspraak:
16-04-2021
Datum publicatie:
22-04-2021
Rechtsgebieden:
Socialezekerheidsrecht
Bijzondere kenmerken:
Hoger beroep
Vindplaatsen:
Rechtspraak.nl
Inhoudsindicatie:
De door appellant aangevoerde omstandigheden waarom hij buiten Nederland wenst te wonen kunnen niet worden gebracht onder een of meer van de drie in artikel 2 van het Besluit Beleidsregels voortzetting Wajong-uitkering buiten Nederland genoemde gevallen. Niet gebleken is dat er voor appellant een (medische) noodzaak is om buiten Nederland te gaan wonen. Appellant heeft ook in hoger beroep geen stukken overgelegd waaruit dat blijkt. Ook anderszins zijn er geen omstandigheden die een grondslag kunnen vormen voor toepassing van de hardheidsclausule. De verhuizing naar het buitenland heeft gevolgen voor zijn Wajong-uitkering. Daarmee is echter niet gegeven dat het bestreden besluit inbreuk maakt op het recht op familie- en gezinsleven als omschreven in artikel 8 van het EVRM (zie ook de uitspraken van de Raad van 28 januari 2016, ECLI:NL:CRVB:2016:397, en van 24 juli 2019, ECLI:NL:CRVB:2496.
ECLI:NL:CRVB:2021:878 Centrale Raad van Beroep, 15-04-2021, 18/1626 WAJONG
Datum uitspraak:
15-04-2021
Datum publicatie:
22-04-2021
Rechtsgebieden:
Socialezekerheidsrecht
Bijzondere kenmerken:
Hoger beroep
Vindplaatsen:
Rechtspraak.nl
Inhoudsindicatie:
Het exportverbod van de Wajong‑uitkering is het uitgangspunt. Hardheidsclausule. De rechtbank wordt gevolgd in haar oordeel dat het Uwv op juiste gronden heeft geoordeeld dat in de situatie van appellante niet gesproken kan worden van een onbillijkheid van overwegende aard, als bedoeld in artikel 3:19, negende lid, van de Wajong. Appellante wordt niet gevolgd in haar betoog dat de bewijslast in deze niet op haar dient te rusten. Anders dan de rechtbank, stelt de Raad vast dat appellante weliswaar aan haar oorspronkelijke verzoek ten grondslag heeft gelegd dat bij haar sprake is van een situatie als bedoeld in artikel 2, onder c, van de Beleidsregels, maar daaraan in bezwaar heeft toegevoegd dat eveneens sprake is van een situatie als bedoeld onder a. Het Uwv heeft zich echter op goede gronden op het standpunt gesteld dat de door appellante gestelde omstandigheden waarom zij buiten Nederland wenst te wonen niet kunnen worden aangemerkt als zwaarwegende redenen als bedoeld onder a. De verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft verder inzichtelijk gemotiveerd dat uit de informatie van behandelend arts Kroeze-Hoving, die verbonden is aan de instelling waar appellante verblijft, niet blijkt dat appellante afhankelijk is van de zorg van haar vader. Daaruit volgt juist het tegenovergestelde, te weten dat de behandelaars denken dat professionele zorg voor appellante belangrijker is dan de nabijheid van haar vader. Appellante heeft geen medische stukken ingebracht op basis waarvan anders moet worden geconcludeerd. Het Uwv heeft voorts terecht gesteld dat appellante niet heeft onderbouwd dat er een noodzaak is voor de vader van appellante om in Turkije te gaan wonen, zodat ook niet aan artikel 2, onder c, van de Beleidsregels is voldaan. Het hoger beroep slaagt niet en de aangevallen uitspraak moet worden bevestigd. Dit brengt mee dat het verzoek om schadevergoeding moet worden afgewezen
Beste,
ik woon in belgie en mijn vriendin met een wajong uitkering is zwanger en zal hier in belgie bevallen en wil na de bevalling bij mij blijven wonen.
Is er een mogelijkheid om haar wajong uitkering mee te nemen naar belgie als zijnde gezins hereniging?
Of is het mogelijk om de wajong om te zetten naar een andere vorm zoals IVA
dank u,
Robert
Zoals in dit bericht gesteld is exporteren van wajong uitkeringen slechts zelden mogelijk, onder zeer specifieke condities. Gezinshereniging als zodanig is onvoldoende. WIA uitkering kan in een enkele geval , maar ook zelden, voor werkenden/gewerkt hebbenden samengaan met Wajong uitkering. En een WIA uitkering is in beginsel exporteerbaar binnen de EU. Om over te gaan van Wajong op een WIA uitkering, is waarschijnlijk in de praktijk nauwelijks mogelijk. In elk geval moet je (voldoende0 gewerkt hebben en WIA verzkerd zijn geweest – naast voldoen aan andere toelatingsvoorwaarden- om een WIA uitkering te kunnen krijgen. Informatie te verkrijgen via het UWV.
ECLI:NL:RBAMS:2021:6909 Rechtbank Amsterdam, 30-11-2021, AWB – 21 _ 1222
Datum uitspraak: 30-11-2021 Datum publicatie: 15-12-2021
Rechtsgebieden: Socialezekerheidsrecht
Bijzondere kenmerken: Bodemzaak, Eerste aanleg – enkelvoudig
Vindplaatsen: Rechtspraak.nl
Inhoudsindicatie:
Wajong-uitkering geëindigd door verhuizing naar buitenland. In beroep Wajong met terugwerkende kracht alsnog toegewezen door verweerder gedurende studie in buitenland door toezegging. Nu geen procesbelang, omdat eiseres de uitkering nog heeft.
ECLI:NL:RBDHA:2021:14802 Rechtbank Den Haag, 22-12-2021, SGR 20/8035
Datum uitspraak: 22-12-2021 Datum publicatie: 26-01-2022
Rechtsgebieden: Socialezekerheidsrecht Bijzondere kenmerken: Eerste aanleg – enkelvoudig
Vindplaatsen: Rechtspraak.nl
Inhoudsindicatie:
Wajong. Eiser was op de dag dat hij achttien werd geen ingezetene van Nederland en kan daarom niet aangemerkt worden als jonggehandicapte. Verweerder heeft daarom terecht geweigerd een Wajong-uitkering toe te kennen.
ECLI:NL:CRVB:2022:650
Instantie Centrale Raad van Beroep
Datum uitspraak 16-03-2022 Datum publicatie 29-03-2022
Zaaknummer 20/3097 Wajong Rechtsgebieden Socialezekerheidsrecht
Bijzondere kenmerken Hoger beroep
Inhoudsindicatie
Wajonguitkering. Verhuizing naar buitenland. Exportverbod. Hardheidsclausule. Besluit Beleidsregels voortzetting Wajong-uitkering buiten Nederland. Onbillijkheden van overwegende aard. Anders dan appellant heeft aangevoerd, is de invoering van het exportverbod niet uitsluitend ingegeven om oneigenlijk gebruik van de regeling of calculerend gedrag te voorkomen. De beroepsgrond van appellant dat in zijn geval geen sprake is van oneigenlijk gebruik van de regeling of van calculerend gedrag, treft dan ook geen doel. Met de rechtbank wordt geoordeeld dat appellant niet aannemelijk heeft gemaakt dat hij zorgafhankelijk is van zijn moeder en/of zus. Dit betekent dat de rechtbank wordt gevolgd in haar oordeel dat in wat appellant heeft aangevoerd geen aanleiding wordt gezien om te twijfelen aan de bevindingen en conclusies van de verzekeringsartsen. Daarnaast is niet gebleken van een noodzaak om naar Denemarken te verhuizen. Ook anderszins zijn er geen omstandigheden die een grondslag kunnen vormen voor toepassing van de hardheidsclausule. Ter zitting heeft appellant nog naar voren gebracht dat toepassing van het exportverbod in zijn geval zal leiden tot een onbillijkheid van overwegende aard. Appellant wordt niet in dit betoog gevolgd. Het vorenstaande leidt de Raad tot de conclusie dat het woonplaatsvereiste in artikel 3:19 van de Wajong in de situatie van appellant objectief gerechtvaardigd is en een gerechtvaardigde belemmering oplevert van het vrij verkeer van Unieburgers als bedoeld in artikel 21 van het VWEU. Ook is geen sprake van een ongerechtvaardigde schending van artikel 8 van het EVRM. Uit de overwegingen volgt dat het hoger beroep niet slaagt. De aangevallen uitspraak wordt daarom bevestigd.
Vindplaatsen Rechtspraak.nl
Als men Wajong heeft en naar het buitenland gaat en dus de Wajong verliest wat gebeurt er dan als men toch weer besluit terug te gaan naar Nederland. Kan men dan weer een beroep doen op de verstrekking Wajong indien gebaseerd op totaal geen arbeidsvermogen? En kan men hiervoor een verklaring krijgen op papier van het UWV dat dit mogelijk is?
Herleving van Wajong is mogelijk. Zie daartoe: https://informatiepuntwajong.nl/vragen/als-ik-weer-volledig-arbeidsongeschikt-word-krijg-ik-dan-opnieuw-wajong/
ECLI:NL:RBMNE:2022:2028
Instantie Rechtbank Midden-Nederland Datum uitspraak 17-05-2022 Datum publicatie 22-11-2022 Zaaknummer UTR_21_4609_T Rechtsgebieden
Socialezekerheidsrecht Bijzondere kenmerken Eerste aanleg – enkelvoudig Tussenuitspraak Inhoudsindicatie
Tussenuitspraak. Exportverbod Wajong. Motiveringsgebrek. Is met werkzaamheden in eigen bedrijf sprake van arbeid met enig re-integratie perspectief? Vindplaatsen Rechtspraak.nl
RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND Zittingsplaats Utrecht Bestuursrecht
zaaknummer: UTR 21/4609 T
tussenuitspraak van de enkelvoudige kamer van 17 mei 2022 in de zaak tussen
[eiser] , uit [woonplaats] , eiser (gemachtigde: mr. L.A. Fischer),
En de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv), verweerder
Daaruit:
Beoordelingskader
3.1.
Artikel 3:19, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wajong, bepaalt dat het recht op arbeidsongeschiktheidsuitkering eindigt met ingang van de eerste dag van de maand volgend op die waarin de jonggehandicapte buiten Nederland is gaan wonen. Het Uwv kan dit zogeheten exportverbod van een Wajong-uitkering op grond van het negende lid van dit artikel (de zogeheten hardheidsclausule) buiten toepassing laten of daarvan afwijken voor zover toepassing – gelet op het belang van het eindigen van het recht op arbeidsongeschiktheidsuitkering indien de jonggehandicapte buiten Nederland gaat wonen – zal leiden tot een onbillijkheid van overwegende aard. Het exportverbod van de Wajonguitkering is het uitgangspunt en de hardheidsclausule kan slechts in uitzonderlijke situaties toepassing vinden. Daarbij moet onder meer worden voldaan aan de voorwaarde dat een noodzaak bestaat voor het wonen buiten Nederland op gronden die objectief en dwingend van aard zijn.
3.2.
In het Besluit Beleidsregels voortzetting Wajong-uitkering buiten Nederland (Stcrt. 2 mei 2003, nr. 84, blz. 17 en gewijzigd bij Stcrt. 18 augustus 2010, nr. 12828, blz. 1; de Beleidsregels) is in artikel 2 bepaald dat van een onbillijkheid van overwegende aard sprake is indien de jonggehandicapte zwaarwegende redenen heeft om buiten Nederland te gaan wonen en naar verwachting als gevolg van het beëindigen van het recht op arbeidsondersteuning of arbeidsongeschiktheidsuitkering aanmerkelijk nadeel zal ondervinden. Als zwaarwegende redenen worden in ieder geval aangemerkt:
a. het ondergaan van een medische behandeling van enige duur;
b. het aanvaarden van arbeid met enig re-integratieperspectief;
c. het volgen van de woonplaats van degene(n) van wie de jonggehandicapte voor zijn
verzorging afhankelijk is en die genoodzaakt is om buiten Nederland te gaan wonen.
(..)
5. Eiser voert aan dat het bestreden besluit onvoldoende is gemotiveerd omdat de arbeidsdeskundige de uitzonderingssituatie “het aanvaarden van arbeid met
re-integratieperspectief” heeft beoordeeld op basis van het ontbreken van werknemersvaardigheden bij eiser. De arbeidsdeskundige heeft niet beoordeeld of met het verrichten van werkzaamheden in een eigen bedrijf sprake is van het aanvaarden van arbeid met enig re-integratieperspectief. Eiser heeft in Portugal een stuk grond gehuurd waarop hij een magazijn wil bouwen voor het opslaan, verpakken en verkopen van lego. Daarnaast heeft hij een drive-in show die hij in Portugal in de buitenlucht wil exploiteren.
6. De arbeidsdeskundige heeft op 9 september 2021 gerapporteerd dat eiser geen arbeidsvermogen heeft vanwege het ontbreken van basale werknemersvaardigheden. Volgens de arbeidsdeskundige kan eiser daardoor niet werken in het vrije bedrijfsleven.
7. De rechtbank is van oordeel dat de arbeidsdeskundige hiermee onvoldoende deugdelijk heeft gemotiveerd dat geen sprake is van het aanvaarden van arbeid met enig
re-integratieperspectief. De arbeidsdeskundige heeft de kansen op re-integratie alleen beoordeeld in het kader van werkzaamheden in loondienst, maar heeft verzuimd te beoordelen in hoeverre eiser met werkzaamheden in zijn eigen bedrijf kansen heeft om te
re-integreren.
Uitkomst
8. Gelet op voorgaande heeft verweerder het bestreden besluit onvoldoende gemotiveerd. Het besluit is daarom in strijd met artikel 7:12, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). Het bestreden besluit komt daarom voor vernietiging in aanmerking.
Gelegenheid tot herstel van het gebrek
9. De rechtbank stelt verweerder op grond van artikel 8:51a, eerste lid, van de Awb in de gelegenheid om dit gebrek te herstellen of laten herstellen. De rechtbank doet daarom op grond van artikel 8:80a van de Awb een tussenuitspraak. Dat herstellen kan hetzij met een aanvullende motivering, hetzij, voor zover nodig, met een nieuwe beslissing op bezwaar, na of tegelijkertijd met intrekking van het nu bestreden besluit. Verweerder kan het gebrek herstellen door alsnog deugdelijk te motiveren dat eiser niet voor toepassing van de hardheidsclausule in aanmerking komt, omdat met genoemde werkzaamheden van eiser in zijn eigen bedrijf geen sprake is van arbeid met enig re-integratieperspectief. De rechtbank bepaalt de termijn waarbinnen verweerder het gebrek kan herstellen op zes weken na verzending van deze tussenuitspraak.
Jan.
Zou je nu niet eens willen ophouden met het signaleren van al die Wajong uitspraken?
Het zijn geen gepensioneerden buiten Nederland. Of geef steeds aan wat de relevantie is voor onze doelgroep.
21 501-31
Raad voor de Werkgelegenheid, Sociaal Beleid, Volksgezondheid en Consumentenzaken
nr. 194
LIJST VAN VRAGEN EN ANTWOORDEN
Vastgesteld 7 december 2009
Daaruit:
“De Wajong-uitkering is als een bijzondere, niet op premie- of bijdragebetaling berustende prestatie opgenomen op Bijlage X bij Vo. 883/2004 en hoeft derhalve niet te worden geëxporteerd. Indien de Wajong-uitkering wel wordt geëxporteerd, dan wordt de ontvanger – mits hij niet tevens een pensioen of uitkering uit een andere lidstaat ontvangt – aangemerkt als verdragsgerechtigde en heeft hij in zijn woonland recht op zorg ten laste van Nederland.”
ECLI:NL:CRVB:2023:889 Centrale Raad van Beroep, 11-05-2023, 20/4389 WAJONG
Datum uitspraak: 11-05-2023 Datum publicatie: 12-05-2023
Rechtsgebieden: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
Bijzondere kenmerken: Hoger beroep
Vindplaatsen: Rechtspraak.nl
Inhoudsindicatie:
Aanvraag voor exporteren Wajong-uitkering naar buitenland door Uwv afgewezen. Bevoegdheid. Wens appellante omvat geen objectieve medische onderbouwing voor zwaarwegende redenen om in Duitsland te gaan samenwonen. Geen onbillijkheid van overwegende aard
ECLI:NL:CRVB:2023:936
Instantie Centrale Raad van Beroep
Datum uitspraak 17-05-2023 Datum publicatie 23-05-2023
Zaaknummer 21/1933 WAJONG
Rechtsgebieden Socialezekerheidsrecht
Bijzondere kenmerken Hoger beroep
Inhoudsindicatie
Verzoek export Wajong-uitkering afgewezen. Met de rechtbank geoordeeld dat het Uwv terecht geen toepassing heeft gegeven aan hardheidsclausule, geen onbillijkheid van overwegende aard. Verhuizing naar Spanje in overwegende mate gebaseerd op eigen keuze van appelante. Uwv heeft een op de individuele situatie van appellante toegespitste beoordeling uitgevoerd.
Vindplaatsen Rechtspraak.nl
Enkelvoudige kamer
Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Limburg van 23 april 2021, 19/2914 (aangevallen uitspraak)
Partijen: [appellante] te [woonplaats 1] ( Spanje ) (appellante)
de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv)
ECLI:NL:RBDHA:2023:7843
Instantie Rechtbank Den Haag
Datum uitspraak23-05-2023 Datum publicatie 07-06-2023 ZaaknummerSGR 22/158
Rechtsgebieden Socialezekerheidsrecht
Bijzondere kenmerken Eerste aanleg – enkelvoudig
Inhoudsindicatie
Wajong; eiser is buiten Nederland gaan wonen; beleidsregels voortzetting Wajong-uitkering buiten NL niet op eiser van toepassing; exportverbod; verdrag niet van toepassing op Wajong; beroep ongegrond.
VindplaatsenRechtspraak.nl
uitspraak van de enkelvoudige kamer van 23 mei 2023 in de zaak tussen
[eiser], wonende in [woonplaats] (Israël), eiser,
en
de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (Uwv)
ECLI:NL:CRVB:2023:1752 Centrale Raad van Beroep, 14-09-2023, 22/882 WAJONG
Datum uitspraak: 14-09-2023
Datum publicatie: 21-09-2023
Rechtsgebieden: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
Bijzondere kenmerken: Hoger beroep
Vindplaatsen: Rechtspraak.nl
Inhoudsindicatie:
Afwijzing aanvraag export Wajong uitkering naar buitenland. Appellant heeft geen zwaarwegende redenen om met behoud van uitkering uit Nederland te vertrekken. In overwegende mate gebaseerd op de eigen keuze van appellant. Weigering toepassing hardheidsclausule is niet onjuist of onredelijk.
ECLI:NL:CRVB:2023:2007 Centrale Raad van Beroep, 19-10-2023, 22/456 WAJONG-T
Datum uitspraak:
19-10-2023
Datum publicatie:
06-11-2023
Rechtsgebieden:
Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
Bijzondere kenmerken:
Hoger beroep, Tussenuitspraak
Vindplaatsen:
Rechtspraak.nl
Inhoudsindicatie:
Tussenuitspraak. Appellant woonde op zijn achttiende verjaardag niet in Nederland. Appellant was ook geen ingezetene op zijn achttiende verjaardag. Besluit uitbreiding en beperking kring ingezetenen Wajong. Het Uwv heeft ten onrechte nagelaten het recht van betrokkene op voet van artikel 1a:1, eerste lid, aanhef en onder b, van de Wajong te beoordelen. Tijdens studie en/of vijf jaar daarna. Opdracht.
ECLI:NL:CRVB:2023:2156 Centrale Raad van Beroep, 15-11-2023, 22/1127 WAJONG
Datum uitspraak: 15-11-2023 Datum publicatie: 23-11-2023
Rechtsgebieden: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
Bijzondere kenmerken: Hoger beroep
Vindplaatsen: Rechtspraak.nl
Inhoudsindicatie:
Weigering exporteren Wajong-uitkering naar buitenland. Appellante heeft niet aannemelijk heeft gemaakt dat zij zorgafhankelijk is van haar mantelzorger die buiten Nederland woont. Uit onderzoek blijkt dat er geen medische noodzaak is voor appellante om naar het buitenland te verhuizen. Het is haar eigen keuze. Geen toepassing hardheidsclausule en beroep op evenredigheidsbeginsel slaagt niet.