Dit gastenboek is bedoeld voor bijdragen en opmerkingen van bezoekers van onze site (leden en niet-leden). Vermeld altijd uw e-mail adres zodat wij eventueel contact met u kunnen opnemen. Met vermelding van uw e-mail adres kunnen anderen u óók bereiken. Mocht u een bericht achterlaten en nog geen lid van de VBNGB zijn dan nodigen wij u uit om lid te worden. Daar wordt de Vereniging sterker door.
Ons gastenboek wordt gemodereerd. Dat betekent dat uw bericht niet meteen verschijnt; het moet eerst worden vrijgegeven. Het gebruik van aliassen wordt niet toegestaan. Bedenk bij het schrijven dat iedere bezoeker van de site uw stuk kan lezen!
140 berichten.
Een gedeeltelijke CSG heffing voor gepensioneerd verdragsgerechtigden zou bijzonder zijn aangezien:
1. dit niet toegepast is toen begin van deze eeuw het EHvJ bij twee arresten bepaalde dat CSG en CRDS heffingen niet mochten worden geheven over arbeids- en vervangende inkomsten van degenen die aan een niet-Frans sz-stelsel waren onderworpen. Frankrijk heeft het laatste toen in de eigen wetgeving ingevuld als "niet aan het Franse wettelijke zorgstelsel onderworpen", waaruit volgde dat gepensioneerde verdragsgerechtigden van die EHVJ arresten op dezelfde wijze profiteerden (dus: vrijgesteld van die heffingen).
2. in een later Frans arrest heeft de Franse rechter datzelfde kriterium toegepast om ook gepensioneerde verdragsgerechtigden onder de vrijstelling van arrest De Ruyter voor CSG (e.d.) heffing over vermogensinkomsten te brengen.
3. Europeesrechtelijk gezien zou Frankrijk inderdaad op gepensioneerde verdragsgerechtigden CSG (en andere sociale heffingen) mogen opleggen, maar slechts onder de voorwaarde dat zij op de bestemmingen aanspraak zouden kunnen maken. Het is zeer de vraag of die bestemmingen voor hen wel zouden gelden. Mocht dat wel het geval zijn dan ligt een gedeeltelijke heffing Europeesrechtelijk gezien niet voor de hand: eerder zou dan de volledige heffing voor hen kunnen gelden. Een naar rato principe bij sociale heffingen komt in de EHvJ jurisprudentie niet voor.
1. dit niet toegepast is toen begin van deze eeuw het EHvJ bij twee arresten bepaalde dat CSG en CRDS heffingen niet mochten worden geheven over arbeids- en vervangende inkomsten van degenen die aan een niet-Frans sz-stelsel waren onderworpen. Frankrijk heeft het laatste toen in de eigen wetgeving ingevuld als "niet aan het Franse wettelijke zorgstelsel onderworpen", waaruit volgde dat gepensioneerde verdragsgerechtigden van die EHVJ arresten op dezelfde wijze profiteerden (dus: vrijgesteld van die heffingen).
2. in een later Frans arrest heeft de Franse rechter datzelfde kriterium toegepast om ook gepensioneerde verdragsgerechtigden onder de vrijstelling van arrest De Ruyter voor CSG (e.d.) heffing over vermogensinkomsten te brengen.
3. Europeesrechtelijk gezien zou Frankrijk inderdaad op gepensioneerde verdragsgerechtigden CSG (en andere sociale heffingen) mogen opleggen, maar slechts onder de voorwaarde dat zij op de bestemmingen aanspraak zouden kunnen maken. Het is zeer de vraag of die bestemmingen voor hen wel zouden gelden. Mocht dat wel het geval zijn dan ligt een gedeeltelijke heffing Europeesrechtelijk gezien niet voor de hand: eerder zou dan de volledige heffing voor hen kunnen gelden. Een naar rato principe bij sociale heffingen komt in de EHvJ jurisprudentie niet voor.
Heffing CSG bij verdragsgerechtigden 2015-2017
De legitimiteit van deze heffing is nog in discussie. De Franse fiscus wacht op cassatie na de uitspraken van La Cour Administrative d’Appel van Nancy en het oordeel van het Tribual Administrative van Srasbourg die relatief gunstig waren voor verdragsgerechtigden.
ECHTER, recent bracht een lokale belastinginspecteur naar voren dat CSG heffing op inkomsten uit vermogen terecht was omdat de bijdrage aan het CAK niet is gebaseerd op inkomsten uit vermogen (slechts op inkomsten in box 1 en 2). Dit zou volkomen passen in afspraken op het gebied van het voorkomen van dubbele belasting: Nederland heft op basis van inkomsten uit arbeid, Frankrijk op basis van inkomsten uit vermogen. Dit is volkomen onjuist en recent in beroep ook afgewezen. Volgens de Europese regelgeving valt men onder slechts één sociaal stelsel en wordt men belast volgens de regels van dat stelsel. Verdragsgerechtigden vallen onder het Nederlandse stelsel. Sociale lasten worden niet geheven op basis van een combinatie van stelsels.
Ten aanzien van de huidige discussie valt nog op te merken dat de bijdrage aan het CAK alleen zorgkosten betreft. Het is mogelijk dat de gaande discussie ten slotte uitmondt in een gedeeltelijke CSG heffing waar geen dekking van zorgkosten meer inzit maar wel sociale voorzieningen waar Nederlanders in Frankrijk een beroep op kunnen doen of solidair mee moeten zijn.
Guido Smoorenburg
De legitimiteit van deze heffing is nog in discussie. De Franse fiscus wacht op cassatie na de uitspraken van La Cour Administrative d’Appel van Nancy en het oordeel van het Tribual Administrative van Srasbourg die relatief gunstig waren voor verdragsgerechtigden.
ECHTER, recent bracht een lokale belastinginspecteur naar voren dat CSG heffing op inkomsten uit vermogen terecht was omdat de bijdrage aan het CAK niet is gebaseerd op inkomsten uit vermogen (slechts op inkomsten in box 1 en 2). Dit zou volkomen passen in afspraken op het gebied van het voorkomen van dubbele belasting: Nederland heft op basis van inkomsten uit arbeid, Frankrijk op basis van inkomsten uit vermogen. Dit is volkomen onjuist en recent in beroep ook afgewezen. Volgens de Europese regelgeving valt men onder slechts één sociaal stelsel en wordt men belast volgens de regels van dat stelsel. Verdragsgerechtigden vallen onder het Nederlandse stelsel. Sociale lasten worden niet geheven op basis van een combinatie van stelsels.
Ten aanzien van de huidige discussie valt nog op te merken dat de bijdrage aan het CAK alleen zorgkosten betreft. Het is mogelijk dat de gaande discussie ten slotte uitmondt in een gedeeltelijke CSG heffing waar geen dekking van zorgkosten meer inzit maar wel sociale voorzieningen waar Nederlanders in Frankrijk een beroep op kunnen doen of solidair mee moeten zijn.
Guido Smoorenburg
https://www.nrc.nl/nieuws/2019/02/13/omstreden-ouderenplan-is-niet-nieuw-a3654028
Maanden geleden werd er in dit gastenboek een bericht geplaatst over een plan van Groen Links in de persoon van mevrouw Ellemeet, dat het opruimen geblazen was voor 70-+ers in Nederland: voor hen geen operaties meer. Zo zwart werd het gesteld.
Ik reageerde toen verbaasd en eigenlijk ook wel een beetje boos op de inhoud van dit bericht. Inmiddels in Nederland wonend én met ouderen sprekend kreeg ik een ander beeld.
Bovenstaand artikel in de nrc.nl van heden geeft inderdaad de nuances weer in de discussie over de ouderen zorg. De nuances waarover ook een vriendin van mijn dochter sprak die geriatrisch arts is. Er wordt zorgvuldig gekeken naar de fysieke- en mentale gezondheid van de oudere persoon in kwestie. Om een voorbeeld te noemen, als er borstkanker geconstateerd wordt bij een 70+ plus vrouw, wordt er samen met die vrouw gekeken of zij wel een 5 maanden chemo behandeling kan doorstaan en of zij dat wil. Afgelopen jaar heb ik het traject gezien bij mijn dochter bij wie precies een jaar geleden borstkanker werd geconstateerd. Gelukkig heeft zij het goed doorstaan en is aan de beterende hand met goede prognoses voor de toekomst. Een zwaar traject én zij is een 41-jarige verder reuze gezonde jonge vrouw.
We zijn allemaal mondiger geworden als oudjes vergeleken met generaties voor ons. Persoonlijk vind ik het prettig en een teken van respect voor mij als persoon, als een (huis)arts mij uit legt wat de voor-en nadelen zijn van een behandeling, zodat ik zelf uiteindelijk de keuze kan maken, of het nu een medicijn of een operatie betreft.
Maanden geleden werd er in dit gastenboek een bericht geplaatst over een plan van Groen Links in de persoon van mevrouw Ellemeet, dat het opruimen geblazen was voor 70-+ers in Nederland: voor hen geen operaties meer. Zo zwart werd het gesteld.
Ik reageerde toen verbaasd en eigenlijk ook wel een beetje boos op de inhoud van dit bericht. Inmiddels in Nederland wonend én met ouderen sprekend kreeg ik een ander beeld.
Bovenstaand artikel in de nrc.nl van heden geeft inderdaad de nuances weer in de discussie over de ouderen zorg. De nuances waarover ook een vriendin van mijn dochter sprak die geriatrisch arts is. Er wordt zorgvuldig gekeken naar de fysieke- en mentale gezondheid van de oudere persoon in kwestie. Om een voorbeeld te noemen, als er borstkanker geconstateerd wordt bij een 70+ plus vrouw, wordt er samen met die vrouw gekeken of zij wel een 5 maanden chemo behandeling kan doorstaan en of zij dat wil. Afgelopen jaar heb ik het traject gezien bij mijn dochter bij wie precies een jaar geleden borstkanker werd geconstateerd. Gelukkig heeft zij het goed doorstaan en is aan de beterende hand met goede prognoses voor de toekomst. Een zwaar traject én zij is een 41-jarige verder reuze gezonde jonge vrouw.
We zijn allemaal mondiger geworden als oudjes vergeleken met generaties voor ons. Persoonlijk vind ik het prettig en een teken van respect voor mij als persoon, als een (huis)arts mij uit legt wat de voor-en nadelen zijn van een behandeling, zodat ik zelf uiteindelijk de keuze kan maken, of het nu een medicijn of een operatie betreft.
https://youtu.be/YXnGkUmH1zM
Een recent filmpje met gepensioneerde Britten aan de midden- en zuidelijke costas in Spanje (er wordt weinig gefilmd aan de Costa Brava valt me altijd op, te koud waarschijnlijk voor de gemiddelde Brit).
Nog 48 dagen en de UK zal niet langer deel uitmaken van de "European Union". Misschien met alsnog de deal van de Prime Minister of misschien met, klatsboem, no-deal.
Ik bekeek net het rode paspoort van mijn man (nog 3 jaar geldig) met "European Union" netjes boven United Kingdom and Northern Ireland. Ik neem aan dat er in de meer dan 500 pagina's "deal" iets overgangstechnisch geregeld is voor de houders van deze paspoorten. Zo niet, zijn deze paspoorten bij een no-deal dat nog geldig als de houders, klatsboem, ophouden Europese burgers te zijn? Mijn man begon te twijfelen: "dat zal toch wel? Daar is toch iets over afgesproken?" Om vervolgens zich te realiseren wat hij zei.
Echter geen probleem voor mijn man. Tot 29 maart is hij een UK Europees burger die geen verblijfsvergunning nodig heeft in Nederland. Na die datum heeft hij als Brit een verblijfsvergunning nodig. Die laatste is inmiddels aangevraagd.
Inmiddels ben ik gaan kijken wat een andere optie zou kunnen zijn. Naturalisatie tot Nederlander en dan via de snelle optie op het Gemeentehuis. Volgende week heeft hij een afspraak op het Gemeentehuis. Ooit in 1995 hebben onze 2 kinderen van die optie gebruik gemaakt. Zij waren in Nederland geboren én hadden een Nederlandse moeder. Voor mijn man komt de Nederlandse echtgenoot goed van pas, samen met de vele, vele jaren die hij in Nederland gewoond heeft. Er wordt gevraagd, eigenlijk verlangd dat hij de Britse nationaliteit op geeft. Nederland heeft uiteraard niet het recht om zijn Britse paspoort te confisceren en van de Britse regering mag hij er -tig andere nationaliteiten bij hebben.
Als het een beetje mee zit is hij over een paar maanden weer Europees burger. Dit keer met een Nederlands paspoort. Het Britse paspoort zal over 3 jaar niet meer verlengd worden. Nederland ook blij.
Geen Brit meer die mee knokte met de Nederlandse gepensioneerden in het buitenland, maar een Nederlandse gepensioneerde in Nederland. Gezapig en zonder al teveel gezeur.
Een recent filmpje met gepensioneerde Britten aan de midden- en zuidelijke costas in Spanje (er wordt weinig gefilmd aan de Costa Brava valt me altijd op, te koud waarschijnlijk voor de gemiddelde Brit).
Nog 48 dagen en de UK zal niet langer deel uitmaken van de "European Union". Misschien met alsnog de deal van de Prime Minister of misschien met, klatsboem, no-deal.
Ik bekeek net het rode paspoort van mijn man (nog 3 jaar geldig) met "European Union" netjes boven United Kingdom and Northern Ireland. Ik neem aan dat er in de meer dan 500 pagina's "deal" iets overgangstechnisch geregeld is voor de houders van deze paspoorten. Zo niet, zijn deze paspoorten bij een no-deal dat nog geldig als de houders, klatsboem, ophouden Europese burgers te zijn? Mijn man begon te twijfelen: "dat zal toch wel? Daar is toch iets over afgesproken?" Om vervolgens zich te realiseren wat hij zei.
Echter geen probleem voor mijn man. Tot 29 maart is hij een UK Europees burger die geen verblijfsvergunning nodig heeft in Nederland. Na die datum heeft hij als Brit een verblijfsvergunning nodig. Die laatste is inmiddels aangevraagd.
Inmiddels ben ik gaan kijken wat een andere optie zou kunnen zijn. Naturalisatie tot Nederlander en dan via de snelle optie op het Gemeentehuis. Volgende week heeft hij een afspraak op het Gemeentehuis. Ooit in 1995 hebben onze 2 kinderen van die optie gebruik gemaakt. Zij waren in Nederland geboren én hadden een Nederlandse moeder. Voor mijn man komt de Nederlandse echtgenoot goed van pas, samen met de vele, vele jaren die hij in Nederland gewoond heeft. Er wordt gevraagd, eigenlijk verlangd dat hij de Britse nationaliteit op geeft. Nederland heeft uiteraard niet het recht om zijn Britse paspoort te confisceren en van de Britse regering mag hij er -tig andere nationaliteiten bij hebben.
Als het een beetje mee zit is hij over een paar maanden weer Europees burger. Dit keer met een Nederlands paspoort. Het Britse paspoort zal over 3 jaar niet meer verlengd worden. Nederland ook blij.
Geen Brit meer die mee knokte met de Nederlandse gepensioneerden in het buitenland, maar een Nederlandse gepensioneerde in Nederland. Gezapig en zonder al teveel gezeur.
Mijn Zwitserse reisverzekeraar en de ontbrekende onderliggende ziektekostenverzekering.
Mijn verzekeraar heeft mij in september 2013 opgegeven voor de Welt Mundo reisverzekering nadat ik uit de ERV.ch was gegooid, omdat mijn polis bij hen ongeldig was vanwege het ontbreken van een onderliggende verzekering voor EU/ en derde landen. Wij zijn immers alleen verzekerd via EU regeling VO 883/2004.
Ik was benieuwd naar de reactie van Mundo.
Kort en goed, ze snapten er niets van hoe ik het hen ook uitlegde.
“Hier in Zwitserland heeft men een Grundversicherung of men heeft geen Grundversicherung.
En als men een Grundversicherung heeft, dan is men ook voor Europa/Welt verzekerd”.
“Nee”, zei ik, ”wij hebben wel een Grundversicherung, maar die geldt alleen voor Zwitserland en niet voor Europa/Welt.
Als ik behandeld moet worden buiten Zwitserland, dan zijn die kosten in mijn geval niet gedeeltelijk gedekt door de Grundversicherung.
Ik heb het nog nagevraagd bij de KVG, (Zwitserse CAK) en die beamen dat ook, dus worden die kosten waarschijnlijk ook niet door u vergoed Mundo, noch door de KVG, want NL vergoed dit weer niet aan hen, dus draai ik uiteindelijk zelf op voor alle gemaakte kosten mocht ik ziek worden op reis”.
“Mevrouw, luister nu eens goed,” zei Mundo geduldig door de telefoon alsof ik lichtelijk zwakzinnig was, “bij iedereen die hier in CH een Grundversicherung heeft, worden de ‘Weltweit’ gemaakte kosten gedeeltelijk door de KVG overgenomen, dat is de CH Wet en dat geldt voor elke inwoner in Zwitserland. Voor de kosten daarboven is deze aanvullende verzekering”.
“ Ja maar,” zeg ik, “ik heb weliswaar een Grundversicherung, maar die geldt heus alleen voor Zwitserland en niet daarbuiten, voor de EU landen heb ik een Nederlandse EHIC kaart en moet ik de rekeningen voor mijn ziektekosten naar het CAK in Nederland sturen”.
“Oh”, zei Mundo, “dan bent u dus dubbel verzekerd!”
“ Nee”, riep ik vertwijfeld, “ik ben helemaal nergens verzekerd. Via een EU Verdrag heb ik recht op verstrekkingen binnen de EU, vandaar mijn Nederlandse EHIC. Maar verzekerd ben ik niet. Ook niet in Nederland”
“ Heeft u een verzekering voor juridische bijstand, mevrouw?”
“ Hoor eens”, zei ik, “ Ik wil heel graag die verzekering bij jullie afsluiten, maar ik breng mijzelf en u hiermee in moeilijkheden als u de situatie niet goed begrijpt,
Mag ik misschien met uw juridische afdeling spreken?”
Mundo: “Stuurt u uw gegevens en uw verhaal maar op en dan zal deze afdeling er ook nog eens naar kijken”.
Uiteindelijk heb ik voor het hele jaar betaald om van het geduvel af te zijn en het doorlopende contract opgezegd.
Mijn verzekeraar heeft mij in september 2013 opgegeven voor de Welt Mundo reisverzekering nadat ik uit de ERV.ch was gegooid, omdat mijn polis bij hen ongeldig was vanwege het ontbreken van een onderliggende verzekering voor EU/ en derde landen. Wij zijn immers alleen verzekerd via EU regeling VO 883/2004.
Ik was benieuwd naar de reactie van Mundo.
Kort en goed, ze snapten er niets van hoe ik het hen ook uitlegde.
“Hier in Zwitserland heeft men een Grundversicherung of men heeft geen Grundversicherung.
En als men een Grundversicherung heeft, dan is men ook voor Europa/Welt verzekerd”.
“Nee”, zei ik, ”wij hebben wel een Grundversicherung, maar die geldt alleen voor Zwitserland en niet voor Europa/Welt.
Als ik behandeld moet worden buiten Zwitserland, dan zijn die kosten in mijn geval niet gedeeltelijk gedekt door de Grundversicherung.
Ik heb het nog nagevraagd bij de KVG, (Zwitserse CAK) en die beamen dat ook, dus worden die kosten waarschijnlijk ook niet door u vergoed Mundo, noch door de KVG, want NL vergoed dit weer niet aan hen, dus draai ik uiteindelijk zelf op voor alle gemaakte kosten mocht ik ziek worden op reis”.
“Mevrouw, luister nu eens goed,” zei Mundo geduldig door de telefoon alsof ik lichtelijk zwakzinnig was, “bij iedereen die hier in CH een Grundversicherung heeft, worden de ‘Weltweit’ gemaakte kosten gedeeltelijk door de KVG overgenomen, dat is de CH Wet en dat geldt voor elke inwoner in Zwitserland. Voor de kosten daarboven is deze aanvullende verzekering”.
“ Ja maar,” zeg ik, “ik heb weliswaar een Grundversicherung, maar die geldt heus alleen voor Zwitserland en niet daarbuiten, voor de EU landen heb ik een Nederlandse EHIC kaart en moet ik de rekeningen voor mijn ziektekosten naar het CAK in Nederland sturen”.
“Oh”, zei Mundo, “dan bent u dus dubbel verzekerd!”
“ Nee”, riep ik vertwijfeld, “ik ben helemaal nergens verzekerd. Via een EU Verdrag heb ik recht op verstrekkingen binnen de EU, vandaar mijn Nederlandse EHIC. Maar verzekerd ben ik niet. Ook niet in Nederland”
“ Heeft u een verzekering voor juridische bijstand, mevrouw?”
“ Hoor eens”, zei ik, “ Ik wil heel graag die verzekering bij jullie afsluiten, maar ik breng mijzelf en u hiermee in moeilijkheden als u de situatie niet goed begrijpt,
Mag ik misschien met uw juridische afdeling spreken?”
Mundo: “Stuurt u uw gegevens en uw verhaal maar op en dan zal deze afdeling er ook nog eens naar kijken”.
Uiteindelijk heb ik voor het hele jaar betaald om van het geduvel af te zijn en het doorlopende contract opgezegd.
Om het wat makkelijker te maken:
https://www.ftm.nl/auteur/vanark
Eenmaal op de website, scroll door tot het bericht, genoemd hieronder, op 18 oktober 2018.
Er is trouwens genoeg te lezen over de gezondheidszorg "industrie" de afgelopen dagen. Van filantropen in de farmaceutische industrie tot pillen met vervuilde grondstof uit China en India en lege schappen in de apotheek en de preferente medicijnenlijst van de zorgverzekeraars. Alles is met elkaar verbonden om een zo goedkoop mogelijk pilletje bij de gebruiker in de mond te krijgen.
We hebben een groot vertrouwen in de medische- en farmaceutische wereld, we worden continue waarschuwd voor de kwakzalvers uit het alternatieve circuit, maar we hebben geen idee wat we in onze mond stoppen.
https://www.ftm.nl/auteur/vanark
Eenmaal op de website, scroll door tot het bericht, genoemd hieronder, op 18 oktober 2018.
Er is trouwens genoeg te lezen over de gezondheidszorg "industrie" de afgelopen dagen. Van filantropen in de farmaceutische industrie tot pillen met vervuilde grondstof uit China en India en lege schappen in de apotheek en de preferente medicijnenlijst van de zorgverzekeraars. Alles is met elkaar verbonden om een zo goedkoop mogelijk pilletje bij de gebruiker in de mond te krijgen.
We hebben een groot vertrouwen in de medische- en farmaceutische wereld, we worden continue waarschuwd voor de kwakzalvers uit het alternatieve circuit, maar we hebben geen idee wat we in onze mond stoppen.
Onderstaand bericht hebben wij ontvangen van Riet van Dongen op 29-01-2019 en qua vorm aangepast, zodat het beter leesbaar is.
De Zorgverzekeringswet deugt niet, dus doe ik er niet aan mee!
Jordi Zwarts van de Bond voor Overheidszaken weigert al twaalf jaar om mee te doen aan het zorgstelsel. De Zorgverzekeringswet deugt niet, stelt hij, want de overheid mag een burger niet dwingen tot een contract met een zorgverzekeraar. Toen Zwarts zich begin dit jaar voor de rechter moest verdedigen tegenover verzekeraar VGZ, stelde de rechter hem in het gelijk. Wat betekent dat?
Geschreven door Eelke van Ark.
Deze journaliste is gespecialiseerd op alles wat het zorgstelsel betreft en dit stuk is gepubliceerd in "Follow the Money".
Wil je meer lezen hierover; dan kunt je contact opnemen met Riet van Dongen, mailadres ribedon@msn.com.
De Zorgverzekeringswet deugt niet, dus doe ik er niet aan mee!
Jordi Zwarts van de Bond voor Overheidszaken weigert al twaalf jaar om mee te doen aan het zorgstelsel. De Zorgverzekeringswet deugt niet, stelt hij, want de overheid mag een burger niet dwingen tot een contract met een zorgverzekeraar. Toen Zwarts zich begin dit jaar voor de rechter moest verdedigen tegenover verzekeraar VGZ, stelde de rechter hem in het gelijk. Wat betekent dat?
Geschreven door Eelke van Ark.
Deze journaliste is gespecialiseerd op alles wat het zorgstelsel betreft en dit stuk is gepubliceerd in "Follow the Money".
Wil je meer lezen hierover; dan kunt je contact opnemen met Riet van Dongen, mailadres ribedon@msn.com.
Correctie typo in mijn bericht van 11:16 uur: resterende maanden 2005 moet uiteraard 2004
https://elpais.com/sociedad/2019/01/28/actualidad/1548704969_178978.html
Na de belasting, de gezondheidszorg.
Bovenstaande link is naar een artikel in ElPaís van vandaag. Ik weet niet of het ook in de Engelstalige editie terecht zal komen.
Het gaat over het omhoog schieten van de prive ziektekostenverzekering in Spanje, vooral na de drastische kortingen in de publieke zorg zo rond 2012. Eén op de 4 Spanjaarden heeft zo'n verzekering, hetzij gewoon prive (eventueel via een kadootje van de familie) of via de werkgever (de werkgever krijgt hiervoor 100% belastingaftrek). Ambtenaren mogen kiezen en kiezen voor het merendeel een particuliere verzekering ook wel Mutua genoemd.
Mensen kiezen vooral voor een (complementaire) prive ziektekostenverzekering om wachtlijsten voorbij te springen.
Mijn ervaring gedurende de bijna 13 jaar dat ik permanent woonachtig was in Spanje is dat er heen- en weer gesprongen wordt tussen de twee systemen. Artsen werken zowel in de publieke sector als in de prive sector.
Omdat een recept uitgeschreven door een arts in de prive sector niet vergoed wordt onder de polisvoorwaarden van een particuliere verzekering (tenzij je in het ziekenhuis ligt, dan worden de medicijnen wel vergoed), schrijft de arts hem vervolgens voor met zijn "publieke pet" op, zodat het medicijn wel vergoed wordt (eventueel met "co-pago").
Ik heb dit zelf ook meegemaakt voor de behandeling van actinische keratose (kijk uit voor de zon mensen, vooral in de winter als je even vergeet je in te smeren en vervolgens een uur staat te leuteren met de buurman in de volle zon 😊). Ik bezocht de dermatoloog bij de prive kliniek, die mij vervolgens Picato (ook hier, kijk uit voor allergische reacties die erger zijn dan de aandoening😢) voorschreef.
Dit is een vrij prijzig medicijn (viel eigenlijk wel mee). Hij adviseerde me dan ook met zijn recept naar een dermatoloog van de publieke gezondheidszorg te gaan om hem te vragen hetzelfde recept op een ander papiertje uit te schrijven, zodat ik minder geld kwijt zou zijn. Dat zou een fluitje van een cent zijn, iets wat hij altijd deed.
Goed, ik naar het centro ambulatorio (ik was tenslotte ook "verdragsgerechtigd" en dat ben je niet voor niks), maar dat fluitje van een cent bleek anders uit te werken.
De afspraak kon ik maken over een maand of 3. Na mijn uitleg over wat de dermatoloog mij verteld had, keek de afspraken mevrouw mij niet al te vriendelijk aan. Je zag haar denken: weer zo'n welgestelde EU-gepensioneerde die ons publieke systeem komt uithollen.
Nu had ik al een knappe aanvaring gehad in 2013 met enkele afspraken dames toen ik mij als kersverse 65-jarige kwam aanmelden voor het aan mij via Nederland opgelegde publieke systeem. Einde van het liedje is dat ik de dame vriendelijk gedag heb gezegd, naar de apotheek aan de overkant ben gegaan en zelf heb betaald voor het vermaledijde medicijn. Welgesteld heeft vele voordelen.
Na de belasting, de gezondheidszorg.
Bovenstaande link is naar een artikel in ElPaís van vandaag. Ik weet niet of het ook in de Engelstalige editie terecht zal komen.
Het gaat over het omhoog schieten van de prive ziektekostenverzekering in Spanje, vooral na de drastische kortingen in de publieke zorg zo rond 2012. Eén op de 4 Spanjaarden heeft zo'n verzekering, hetzij gewoon prive (eventueel via een kadootje van de familie) of via de werkgever (de werkgever krijgt hiervoor 100% belastingaftrek). Ambtenaren mogen kiezen en kiezen voor het merendeel een particuliere verzekering ook wel Mutua genoemd.
Mensen kiezen vooral voor een (complementaire) prive ziektekostenverzekering om wachtlijsten voorbij te springen.
Mijn ervaring gedurende de bijna 13 jaar dat ik permanent woonachtig was in Spanje is dat er heen- en weer gesprongen wordt tussen de twee systemen. Artsen werken zowel in de publieke sector als in de prive sector.
Omdat een recept uitgeschreven door een arts in de prive sector niet vergoed wordt onder de polisvoorwaarden van een particuliere verzekering (tenzij je in het ziekenhuis ligt, dan worden de medicijnen wel vergoed), schrijft de arts hem vervolgens voor met zijn "publieke pet" op, zodat het medicijn wel vergoed wordt (eventueel met "co-pago").
Ik heb dit zelf ook meegemaakt voor de behandeling van actinische keratose (kijk uit voor de zon mensen, vooral in de winter als je even vergeet je in te smeren en vervolgens een uur staat te leuteren met de buurman in de volle zon 😊). Ik bezocht de dermatoloog bij de prive kliniek, die mij vervolgens Picato (ook hier, kijk uit voor allergische reacties die erger zijn dan de aandoening😢) voorschreef.
Dit is een vrij prijzig medicijn (viel eigenlijk wel mee). Hij adviseerde me dan ook met zijn recept naar een dermatoloog van de publieke gezondheidszorg te gaan om hem te vragen hetzelfde recept op een ander papiertje uit te schrijven, zodat ik minder geld kwijt zou zijn. Dat zou een fluitje van een cent zijn, iets wat hij altijd deed.
Goed, ik naar het centro ambulatorio (ik was tenslotte ook "verdragsgerechtigd" en dat ben je niet voor niks), maar dat fluitje van een cent bleek anders uit te werken.
De afspraak kon ik maken over een maand of 3. Na mijn uitleg over wat de dermatoloog mij verteld had, keek de afspraken mevrouw mij niet al te vriendelijk aan. Je zag haar denken: weer zo'n welgestelde EU-gepensioneerde die ons publieke systeem komt uithollen.
Nu had ik al een knappe aanvaring gehad in 2013 met enkele afspraken dames toen ik mij als kersverse 65-jarige kwam aanmelden voor het aan mij via Nederland opgelegde publieke systeem. Einde van het liedje is dat ik de dame vriendelijk gedag heb gezegd, naar de apotheek aan de overkant ben gegaan en zelf heb betaald voor het vermaledijde medicijn. Welgesteld heeft vele voordelen.
Re dubbele belastingheffing.
Sant Feliu de Guíxols is op steenworp afstand van Calonge. Ik kan Lluís Martín aanbevelen als assessor físcal. Naam en adres:
Placa Vuit-Dos SL, Travessera de Jaume Gras 22 2hoog, 17220 Sant Feliu de Guíxols, tel 972327474. @lluismartinassessors@yahoo.es
Hij spreekt een klein beetje Engels, heeft veel Nederlandse clienten.
Wij hebben nooit problemen ondervonden met de belasting zowel in Nederland als in Spanje bij onze emigratie. Let wel de 183 dagen voorwaarde was niet van toepassing. Wij emigreerden per mei 2004. In Nederland deed PCW de exit opgave tot en met mei 2004 en in 2005 declareerden we in Spanje (met assessor Lluís Martín voor de resterende maanden over 2005.
Sant Feliu de Guíxols is op steenworp afstand van Calonge. Ik kan Lluís Martín aanbevelen als assessor físcal. Naam en adres:
Placa Vuit-Dos SL, Travessera de Jaume Gras 22 2hoog, 17220 Sant Feliu de Guíxols, tel 972327474. @lluismartinassessors@yahoo.es
Hij spreekt een klein beetje Engels, heeft veel Nederlandse clienten.
Wij hebben nooit problemen ondervonden met de belasting zowel in Nederland als in Spanje bij onze emigratie. Let wel de 183 dagen voorwaarde was niet van toepassing. Wij emigreerden per mei 2004. In Nederland deed PCW de exit opgave tot en met mei 2004 en in 2005 declareerden we in Spanje (met assessor Lluís Martín voor de resterende maanden over 2005.
Dank Cees, Ed, voor de snelle reactie.
Ik heb niet zo zeer behoefte aan nog een fiscalist, ben voorzien, maar het gaat mij er om of er leden/lezers zijn die een soortgeval hebben meegemaakt en mij kunnen informeren hoe dit is aangepakt. Of wel, iemand die ook zijn pensioen, eenmaal in het jaar naar Spanje verhuisd, zowel in NL als in ES belast zag. Jurisprudentie is mij welkom, dan wel uitspraken van een rechtbank in NL of ES hierover. BVD!
Ik heb niet zo zeer behoefte aan nog een fiscalist, ben voorzien, maar het gaat mij er om of er leden/lezers zijn die een soortgeval hebben meegemaakt en mij kunnen informeren hoe dit is aangepakt. Of wel, iemand die ook zijn pensioen, eenmaal in het jaar naar Spanje verhuisd, zowel in NL als in ES belast zag. Jurisprudentie is mij welkom, dan wel uitspraken van een rechtbank in NL of ES hierover. BVD!
Sinds 31 maart 2017 ben ik geëmigreerd naar Spanje. Ik zit inmiddels in een spagaat vwb de dubbele heffing van loonbelasting over de ontvangen pensioenen uit NL en ES gedurende dat jaar.
Nederland claimt dat er geen sprake is van een 183 dagen regeling, dus stelt de fiscus dat de ontvangen pensioenen uit NL en Spanje gedurende de 3 maanden dat ik nog in NL woonde, daar nog belast moeten worden.
Spanje claimt echter dat onder "residente" wel degelijk de 183 dagen regeling geldt, staat expliciet zo in hun 2017 IB-wetgeving en dat dus mijn wereldinkomen, w.o. die pensioenen, in Spanje belast mogen worden en ook inmiddels via mijn Renta zijn gedaan.
Ik betaal dus dubbel.
Ik zou graag in contact komen met andere gepensioneerden die een soortgelijke situatie hebben beleefd of beleven (dus in het jaar verhuisd zijn), want ik zal bepaalde stappen en/of argumenten moeten gebruiken om deze dubbele belasting te kunnen herstellen.
Wie kan mij daarbij helpen?
Nederland claimt dat er geen sprake is van een 183 dagen regeling, dus stelt de fiscus dat de ontvangen pensioenen uit NL en Spanje gedurende de 3 maanden dat ik nog in NL woonde, daar nog belast moeten worden.
Spanje claimt echter dat onder "residente" wel degelijk de 183 dagen regeling geldt, staat expliciet zo in hun 2017 IB-wetgeving en dat dus mijn wereldinkomen, w.o. die pensioenen, in Spanje belast mogen worden en ook inmiddels via mijn Renta zijn gedaan.
Ik betaal dus dubbel.
Ik zou graag in contact komen met andere gepensioneerden die een soortgelijke situatie hebben beleefd of beleven (dus in het jaar verhuisd zijn), want ik zal bepaalde stappen en/of argumenten moeten gebruiken om deze dubbele belasting te kunnen herstellen.
Wie kan mij daarbij helpen?
Admin-antwoord door: Ed Roosen
Geachte mevrouw/heer Levenbach,
Naar aanleiding van uw bericht op onze website, hierbij onze reactie.
Er is een belastingverdrag ter voorkoming van dubbele betalingen van IB dus een van beide partijen, NL of Spanje, heeft een onjuiste interpretatie daarvan toegepast.
Ik stel voor contact op te nemen met Hector Bominaar van Dextra fiscale adviseurs; hij is tweetaling NL en ES. Het kantoor heeft ook een fiscale jurist die eventueel desgewenst stappen kan ondernemen (www.dextra.tax)
Mocht dat niet lukken, laat het me even weten dan kan ik nog naar iemand anders verwijzen maar ik denk dat deze oplossing de beste is.
Met vriendelijke groet,
Cees H. van der Wiel
cvdwiel@gmail.com
Naar aanleiding van uw bericht op onze website, hierbij onze reactie.
Er is een belastingverdrag ter voorkoming van dubbele betalingen van IB dus een van beide partijen, NL of Spanje, heeft een onjuiste interpretatie daarvan toegepast.
Ik stel voor contact op te nemen met Hector Bominaar van Dextra fiscale adviseurs; hij is tweetaling NL en ES. Het kantoor heeft ook een fiscale jurist die eventueel desgewenst stappen kan ondernemen (www.dextra.tax)
Mocht dat niet lukken, laat het me even weten dan kan ik nog naar iemand anders verwijzen maar ik denk dat deze oplossing de beste is.
Met vriendelijke groet,
Cees H. van der Wiel
cvdwiel@gmail.com
https://www.economist.com/europe/2019/01/26/why-dutch-hospitals-are-so-good-at-beating-superbugs?frsc=dg%7Ce
Misschien overvoer ik de lezer de afgelopen dagen, maar handenwassen is ook een Europees gebeuren.
Misschien overvoer ik de lezer de afgelopen dagen, maar handenwassen is ook een Europees gebeuren.
https://www.nrc.nl/nieuws/2019/01/25/paspoort-d66-wil-dubbele-nationaliteit-toelaten-vanwege-brexit-a3651814
Uit de NRC van vandaag. Nederland is huiverig voor die dubbele nationaliteit. Het zou de integratie niet bevorderen. Mijn twee kinderen konden bij hun geboorte in Nederland alleen de Britse nationaliteit van hun vader krijgen. Geen enkel punt. Zij hadden met 6 maanden al een eigen Brits paspoort.
Ergens rond hun 18e (begin negentiger jaren) waren er nogal wat rellen rond vaders die hun in Nederland geboren kinderen meenamen naar b.v. Egypte als het even niet lekker liep in het huwelijk met de Nederlandse partner. Er is toen een versoepeling in de wet gekomen. Mijn kinderen kwamen vanwege hun Nederlandse moeder in aanmerking voor de Nederlandse nationaliteit. Dat was werkelijk in een vloek en een zucht gebeurd. Binnen een week Nederlandse nationaliteit én paspoort.
Mijn man heeft zich nooit zo druk gemaakt om die Nederlandse nationaliteit aan te vragen (en daar hoeft hij zijn UK paspoort niet voor in te leveren, hoe graag de Nederlandse wetgevers dat ook zouden willen).
Uiteraard komt dat vraagstuk nu weer naar boven. Eerst maar weer even op de permanente verblijfsvergunning wachten.
Uit de NRC van vandaag. Nederland is huiverig voor die dubbele nationaliteit. Het zou de integratie niet bevorderen. Mijn twee kinderen konden bij hun geboorte in Nederland alleen de Britse nationaliteit van hun vader krijgen. Geen enkel punt. Zij hadden met 6 maanden al een eigen Brits paspoort.
Ergens rond hun 18e (begin negentiger jaren) waren er nogal wat rellen rond vaders die hun in Nederland geboren kinderen meenamen naar b.v. Egypte als het even niet lekker liep in het huwelijk met de Nederlandse partner. Er is toen een versoepeling in de wet gekomen. Mijn kinderen kwamen vanwege hun Nederlandse moeder in aanmerking voor de Nederlandse nationaliteit. Dat was werkelijk in een vloek en een zucht gebeurd. Binnen een week Nederlandse nationaliteit én paspoort.
Mijn man heeft zich nooit zo druk gemaakt om die Nederlandse nationaliteit aan te vragen (en daar hoeft hij zijn UK paspoort niet voor in te leveren, hoe graag de Nederlandse wetgevers dat ook zouden willen).
Uiteraard komt dat vraagstuk nu weer naar boven. Eerst maar weer even op de permanente verblijfsvergunning wachten.
https://www.theguardian.com/commentisfree/2019/jan/22/brexit-sir-humphrey-appleby-yes-minister
Met House of Cards "live" dagelijks op de Amerikaanse nieuwszenders, is nu ook Sir Humphrey opgestaan uit zijn graf e/o urn.
Wij zijn, denk ik, allemaal op een leeftijd dat wij enkele zo niet alle afleveringen van "Yes, Minister" hebben gezien.
Enjoy!
Met House of Cards "live" dagelijks op de Amerikaanse nieuwszenders, is nu ook Sir Humphrey opgestaan uit zijn graf e/o urn.
Wij zijn, denk ik, allemaal op een leeftijd dat wij enkele zo niet alle afleveringen van "Yes, Minister" hebben gezien.
Enjoy!
@ Willeke,
Ja, zo kun je het stellen, en dat volgde ook al uit mijn bijdragen. Je zou kunnen toevoegen aan degenen die toegang hebben tot HCB op basis van verzekering: degenen die over een part. verzekering ( bijv. een wereldverzekering, afgesloten met een Spaanse of elders gevestigde verzekeraar) of een reisverzekering (vanuit Spanje afgesloten, maar ook elders) beschikken die krachtens de polisvoorwaarden toegang biedt. Veelal zullen reisverzekeringen het wonen in Spanje uitsluiten.
Daarnaast hebben misschien degenen die buiten Spanje wonen in de EU/EER/Zw. als verdragsgerechtigde onder bepaalde (medische) voorwaarden toegang tot HCB. Dat is echter onzeker (zie mijn vorige bericht over arrest Reinke).
Ja, zo kun je het stellen, en dat volgde ook al uit mijn bijdragen. Je zou kunnen toevoegen aan degenen die toegang hebben tot HCB op basis van verzekering: degenen die over een part. verzekering ( bijv. een wereldverzekering, afgesloten met een Spaanse of elders gevestigde verzekeraar) of een reisverzekering (vanuit Spanje afgesloten, maar ook elders) beschikken die krachtens de polisvoorwaarden toegang biedt. Veelal zullen reisverzekeringen het wonen in Spanje uitsluiten.
Daarnaast hebben misschien degenen die buiten Spanje wonen in de EU/EER/Zw. als verdragsgerechtigde onder bepaalde (medische) voorwaarden toegang tot HCB. Dat is echter onzeker (zie mijn vorige bericht over arrest Reinke).
Is het niet eenvoudiger om gewoon te stellen dat gepensioneerden met een Nederlands pensioen woonachtig in Spanje en dan met name in de Benidorm regio geen toegang hebben tot het als "Nederlandse" ziekenhuis te kwalificeren HCB in Benidorm, tenzij ze een Nederlandse zorgverzekering hebben (al dan niet als "spookburger"), of wellicht een particuliere zorgverzekering bij een Spaanse verzekeraar met wie HCB ook contracten heeft afgesloten, of een zak met geld (sec)?
Dat er in uitzonderlijke gevallen mogelijkheden voor verdragsgerechtigden in Spanje zouden zijn in een part. ziekenhuis, maar dan buiten Spanje, behandeld te worden is misschien af te leiden uit onderstaande zaak (Reinke) die in Duitsland aan de orde is geweest. Het ging hier om een gepensioneerde wonend buiten Duitsland die, vermoedelijk urgent, behandeld moest worden in Duitsland bij tijdelijk verblijf en in een staatsziekenhuis niet terecht kon. Omdat uiteindelijk de Duitse Krankenkasse voordat het EHvJ kon beslissen alsnog toestond de kosten van behandeling in het part. ziekenhuis, tegen een Duitse nationale bepaling in, toch te betalen verklaarde het EHvJ het verzoek van prejudiciële vragen niet meer ontvankelijk. Dat is terecht, maar wel jammer, omdat nu het EHvJ over de hoogte van de te vergoeden kosten (die in een part. ziekenhuis vaak hoger zullen zijn) evenmin heeft kunnen oordelen.
Let wel, het gaat dus om iemand die bij tijdelijk verblijf buiten zijn woonland dringend behandeling nodig heeft. Voor ZVW verzekerden die in Spanje aankloppen in een dergelijke situatie bij HCB is dat geen probleem omdat ze onder de ZVW die toegang (met vergoedingsrecht tot max. Nederlands wettelijk tarief, in samenhang met hun polisvoorwaarden van de verzekeraar ) al hebben. Voor gepensioneerde verdragsgerechtigden die buiten hun woonland in een part. ziekenhuis behandeld worden is het jammer dat het EHvJ niet anders kon doen dan niet-ontvankelijk verklaren, zowel wat betreft de toegang voor hen van particuliere ziekenhuizen als de hoogte van de toe te kennen vergoeding. Uit andere arresten is daar wel wat meer over te zeggen, zoals het arrest Stamatelaki en ook op basis van de Patientenrichtlijn. Maar dan betreft het nog steeds een situatie van grensoverschrijdende zorg, niet een situatie dat een (gepensioneerde) verdragsgerechtigde binnen zijn woonland in een part. ziekenhuis zich laat behandelen.
Ik citeer het verzoek van Reinke:
" Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Landessozialgericht Berlin-Brandenburg (Duitsland) op 18 juli 2008 - Christel Reinke / AOK Berlin
(Zaak C-336/08)
Procestaal: Duits
Verwijzende rechter
Landessozialgericht Berlin-Brandenburg
Partijen in het hoofdgeding
Verzoekende partij: Christel Reinke
Verwerende partij: AOK Berlin
Prejudiciële vragen
Omvat het recht op kostenvergoeding volgens artikel 34, leden 4 en 5 van verordening (EEG) nr. 574/72(1) ook de kosten die voor een spoedbehandeling van een pensioentrekker die krachtens artikel 31 van verordening nr. 1408/71 recht heeft op prestaties, zijn gemaakt in een particuliere kliniek in de verblijfplaats, wanneer het dienstdoende ziekenhuis de behandeling als verstrekking wegens overbelasting heeft geweigerd?
Kan de kostenvergoeding worden beperkt tot de vergoedingstarieven bedoeld in artikel 34, lid 4, van verordening (EEG) nr. 574/72, wanneer de betaling van verstrekkingen van ziekenhuizen door het bevoegde orgaan niet op basis van abstracte, algemene tarieven plaatsvindt, maar individueel, afzonderlijk bij overeenkomst is geregeld en de verstrekkingen bovendien naar nationaal recht ook niet zijn beperkt tot behandelingen in bepaalde ziekenhuizen?
Is een nationale bepaling volgens welke vergoeding van de kosten van behandeling in een particulier ziekenhuis in een andere lidstaat is uitgesloten, ook in geval van een spoedbehandeling, verenigbaar met de artikelen 49 EG, 50 EG en 18 EG? "
Let wel, het gaat dus om iemand die bij tijdelijk verblijf buiten zijn woonland dringend behandeling nodig heeft. Voor ZVW verzekerden die in Spanje aankloppen in een dergelijke situatie bij HCB is dat geen probleem omdat ze onder de ZVW die toegang (met vergoedingsrecht tot max. Nederlands wettelijk tarief, in samenhang met hun polisvoorwaarden van de verzekeraar ) al hebben. Voor gepensioneerde verdragsgerechtigden die buiten hun woonland in een part. ziekenhuis behandeld worden is het jammer dat het EHvJ niet anders kon doen dan niet-ontvankelijk verklaren, zowel wat betreft de toegang voor hen van particuliere ziekenhuizen als de hoogte van de toe te kennen vergoeding. Uit andere arresten is daar wel wat meer over te zeggen, zoals het arrest Stamatelaki en ook op basis van de Patientenrichtlijn. Maar dan betreft het nog steeds een situatie van grensoverschrijdende zorg, niet een situatie dat een (gepensioneerde) verdragsgerechtigde binnen zijn woonland in een part. ziekenhuis zich laat behandelen.
Ik citeer het verzoek van Reinke:
" Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Landessozialgericht Berlin-Brandenburg (Duitsland) op 18 juli 2008 - Christel Reinke / AOK Berlin
(Zaak C-336/08)
Procestaal: Duits
Verwijzende rechter
Landessozialgericht Berlin-Brandenburg
Partijen in het hoofdgeding
Verzoekende partij: Christel Reinke
Verwerende partij: AOK Berlin
Prejudiciële vragen
Omvat het recht op kostenvergoeding volgens artikel 34, leden 4 en 5 van verordening (EEG) nr. 574/72(1) ook de kosten die voor een spoedbehandeling van een pensioentrekker die krachtens artikel 31 van verordening nr. 1408/71 recht heeft op prestaties, zijn gemaakt in een particuliere kliniek in de verblijfplaats, wanneer het dienstdoende ziekenhuis de behandeling als verstrekking wegens overbelasting heeft geweigerd?
Kan de kostenvergoeding worden beperkt tot de vergoedingstarieven bedoeld in artikel 34, lid 4, van verordening (EEG) nr. 574/72, wanneer de betaling van verstrekkingen van ziekenhuizen door het bevoegde orgaan niet op basis van abstracte, algemene tarieven plaatsvindt, maar individueel, afzonderlijk bij overeenkomst is geregeld en de verstrekkingen bovendien naar nationaal recht ook niet zijn beperkt tot behandelingen in bepaalde ziekenhuizen?
Is een nationale bepaling volgens welke vergoeding van de kosten van behandeling in een particulier ziekenhuis in een andere lidstaat is uitgesloten, ook in geval van een spoedbehandeling, verenigbaar met de artikelen 49 EG, 50 EG en 18 EG? "
Wat een aardige discussie.
Hoewel ik nu al weer 2 jaar permanent in Nederland woon en in die tijd geen voet meer heb gezet op Spaanse bodem (geen spookburger dus), heb ik het hele Zvw vanaf, pakweg 2005 meegemaakt en was er aktief bij betrokken.
Ik wens iedereen die initiatieven ontplooit om een zelfde situatie te bereiken waarin de gepensioneerden op Nederlands grondgebied zich bevinden, succes toe.
Ik heb nu aan den lijve ervaren hoe plezierig en ongecompliceerd dat is. Datzelfde zal waarschijnlijk ook gelden voor Nederlandse gepensioneerden in het grensgebied met Belgie en Duitsland. Zij kunnen op vrij makkelijke wijze gebruik maken van de "pensioenlandzorg". Wat zorg betreft "best out of both worlds".
Wat HCB betreft, geen optie voor "CAK polishouders". Alleen een optie met een extra particuliere verzekering (ik noem het "extra" want hij is zeker niet aanvullend, zoals in Nederland een aanvullende dekking bovenop de basisverzekering bij dezelfde zorgverzekeraar), hetzij in Nederland (zeer prijzig) of in Spanje (moeizaam voor 65+-ers en zeker voor 70-+ers). Ik spreek uit ervaring: een particuliere zorgverzekering bij DKV naast de verplichte afdrage voor publieke zorg in Spanje, veelal voor de "cure" en zelden tot nooit voor de "care".
Zoals de steeds terugkerende discussie al aangeeft over deze bestaande situatie zal er een lange weg te gaan zijn.
Hoewel ik nu al weer 2 jaar permanent in Nederland woon en in die tijd geen voet meer heb gezet op Spaanse bodem (geen spookburger dus), heb ik het hele Zvw vanaf, pakweg 2005 meegemaakt en was er aktief bij betrokken.
Ik wens iedereen die initiatieven ontplooit om een zelfde situatie te bereiken waarin de gepensioneerden op Nederlands grondgebied zich bevinden, succes toe.
Ik heb nu aan den lijve ervaren hoe plezierig en ongecompliceerd dat is. Datzelfde zal waarschijnlijk ook gelden voor Nederlandse gepensioneerden in het grensgebied met Belgie en Duitsland. Zij kunnen op vrij makkelijke wijze gebruik maken van de "pensioenlandzorg". Wat zorg betreft "best out of both worlds".
Wat HCB betreft, geen optie voor "CAK polishouders". Alleen een optie met een extra particuliere verzekering (ik noem het "extra" want hij is zeker niet aanvullend, zoals in Nederland een aanvullende dekking bovenop de basisverzekering bij dezelfde zorgverzekeraar), hetzij in Nederland (zeer prijzig) of in Spanje (moeizaam voor 65+-ers en zeker voor 70-+ers). Ik spreek uit ervaring: een particuliere zorgverzekering bij DKV naast de verplichte afdrage voor publieke zorg in Spanje, veelal voor de "cure" en zelden tot nooit voor de "care".
Zoals de steeds terugkerende discussie al aangeeft over deze bestaande situatie zal er een lange weg te gaan zijn.
@Rudi, met betrekking tot Clinica Benidorm
Je suggestie dat verdragsgerechtigden wonend in Spanje toegang zouden moeten krijgen tot Clinica Benidorm is uiteraard zeer welkom, maar is in het verleden al eens door de VNGS (een van de voorlopers van de VBNGB) aan de orde gesteld bij het Ministerie van VWS. Dat is toen afgewezen, met als argument dat het niet in Vo883/2004, de Europese regelgeving dus, past. Het zou dus een Nederlands politiek besluit vereisen tot uitbreiding van het dekkingspakket in de door jou bedoelde zin (maar dan zal het natuurlijk soortgelijk in andere verdragslanden geregeld moeten worden). Dat kan of door opnemen van extra rechten in de ZVW (logischerwijs met hogere premie, denk ik) of door opnemen in een bijlage van Vo883/2004 (voor Nederland als bevoegde pensioenstaat). Het lijkt me inderdaad wenselijk dit op de lobby-agenda te houden. In theorie zou in het kader van de pensioenlandzorg een arts in Nederland (na onderzoek aldaar) zelfs een verdragsgerechtigde naar Clinica Benidorm kunnen doorsturen, gezien EHvJ jurisprudentie. Maar dat kan slechts onder de strenge medische voorwaarde dat slechts daar, dus niet in Nederland, een geschikte behandeling kan plaatsvinden. Aan zo'n voorwaarde zal niet snel voldaan zijn.
Het alternatief is dat verdragsgerechtigden in Spanje een aanvullende part. verzekering sluiten (en sommigen deden dat) die toegang verschaft tot Clinica Benidorm.
Zoals gezegd, de Patientenrichtlijn biedt in dezen ook geen soelaas, alleen al omdat Spanje het land van aansluiting is voor verdragsgerechtigden onder die Richtlijn (Spanje rekent namelijk voor gepensioneerde verdragsgerechtigden op vaste kosten af met de bevoegde pensioenstaat). In andere landen, die op werkelijke kosten afrekenen is Nederland voor de richtlijn de staat van aansluiting. Daar zou misschien een proefproces gevoerd kunnen worden om toegang te kunnen krijgen als verdragsgerechtigde tot een vergelijkbaar part. ziekenhuis in het woonland. Maar voorlopig is de uitleg van de richtlijn door de EC en diverse juristen dat dit niet zo veel kans van slagen maakt omdat het grensoverschrijdende aspect zou ontbreken: een verdragsgerechtigde die in zijn eigen woonland naar een part. ziekenhuis zou gaan brengt immers geen overschrijding van de landsgrens met zich.
Een laatste mogelijkheid is dat de Spaanse ziektekostenwetgeving veranderd wordt in die zin dat (tegen publiek tarief mag je dan aannemen) aan Spaans wettelijk verzekerden toegang verschaft wordt tot een part. kliniek als Clinica Benidorm. Van zo'n uitbreiding van het woonlandpakket zouden verdragsgerechtigden ook profiteren. Of de Spaanse regering, samen met de Clinica Benidorm, die weg op zouden willen gaan?
Je suggestie dat verdragsgerechtigden wonend in Spanje toegang zouden moeten krijgen tot Clinica Benidorm is uiteraard zeer welkom, maar is in het verleden al eens door de VNGS (een van de voorlopers van de VBNGB) aan de orde gesteld bij het Ministerie van VWS. Dat is toen afgewezen, met als argument dat het niet in Vo883/2004, de Europese regelgeving dus, past. Het zou dus een Nederlands politiek besluit vereisen tot uitbreiding van het dekkingspakket in de door jou bedoelde zin (maar dan zal het natuurlijk soortgelijk in andere verdragslanden geregeld moeten worden). Dat kan of door opnemen van extra rechten in de ZVW (logischerwijs met hogere premie, denk ik) of door opnemen in een bijlage van Vo883/2004 (voor Nederland als bevoegde pensioenstaat). Het lijkt me inderdaad wenselijk dit op de lobby-agenda te houden. In theorie zou in het kader van de pensioenlandzorg een arts in Nederland (na onderzoek aldaar) zelfs een verdragsgerechtigde naar Clinica Benidorm kunnen doorsturen, gezien EHvJ jurisprudentie. Maar dat kan slechts onder de strenge medische voorwaarde dat slechts daar, dus niet in Nederland, een geschikte behandeling kan plaatsvinden. Aan zo'n voorwaarde zal niet snel voldaan zijn.
Het alternatief is dat verdragsgerechtigden in Spanje een aanvullende part. verzekering sluiten (en sommigen deden dat) die toegang verschaft tot Clinica Benidorm.
Zoals gezegd, de Patientenrichtlijn biedt in dezen ook geen soelaas, alleen al omdat Spanje het land van aansluiting is voor verdragsgerechtigden onder die Richtlijn (Spanje rekent namelijk voor gepensioneerde verdragsgerechtigden op vaste kosten af met de bevoegde pensioenstaat). In andere landen, die op werkelijke kosten afrekenen is Nederland voor de richtlijn de staat van aansluiting. Daar zou misschien een proefproces gevoerd kunnen worden om toegang te kunnen krijgen als verdragsgerechtigde tot een vergelijkbaar part. ziekenhuis in het woonland. Maar voorlopig is de uitleg van de richtlijn door de EC en diverse juristen dat dit niet zo veel kans van slagen maakt omdat het grensoverschrijdende aspect zou ontbreken: een verdragsgerechtigde die in zijn eigen woonland naar een part. ziekenhuis zou gaan brengt immers geen overschrijding van de landsgrens met zich.
Een laatste mogelijkheid is dat de Spaanse ziektekostenwetgeving veranderd wordt in die zin dat (tegen publiek tarief mag je dan aannemen) aan Spaans wettelijk verzekerden toegang verschaft wordt tot een part. kliniek als Clinica Benidorm. Van zo'n uitbreiding van het woonlandpakket zouden verdragsgerechtigden ook profiteren. Of de Spaanse regering, samen met de Clinica Benidorm, die weg op zouden willen gaan?