Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport heeft het CBS de opdracht gegeven om een onderzoek te doen naar de mogelijkheden tot een nieuwe berekening van de woonlandfactor op basis van bronnen van internationale gegevens. Het CBS is gevraagd tot aanbevelingen te komen voor de berekening in de toekomst waarbij de nadruk gelegd wordt op de houdbaarheid van de woonlandfactorberekening.
Het ministerie heeft aangegeven dat het CBS twee belangengroepen van verdragsgerechtigden dient te betrekken bij dit onderzoek. Dit zijn de FANF (Fédération des Associations Néerlandaises en France) en de Vereniging Belangenbehartiging Nederlands Gepensioneerden in het Buitenland (de VBNGB).
Op twee momenten zullen de VBNGB en de FANF worden betrokken bij het onderzoek. De eerste keer bij aanvang van het onderzoek door het CBS ter bespreking van de door het CBS voorgestelde aanpak. En een tweede keer waarbij het CBS een reactie vraagt op het conceptrapport. In het definitieve rapport worden dan ook deze reacties verwerkt. Het voornemen is dat het rapport in het najaar gereed zal zijn.
Namens de VBNGB zal onze adviseur de heer Jan de Voogd aan dit onderzoek deelnemen.
Beter laat dan nooit zullen we maar zeggen, wat me nog meevalt is, dat ze de meest specialistische organisatie van Nederland, het CBS, gevraagd hebben het te onderzoeken.
Ik had niet verwacht dat er zoveel intelligentie bij het VWS beschikbaar is.
Een ideale situatie om eens luid en duidelijk, voor eens en voor altijd de 2 BASIS gegevens voor de ZVW buitenland bijdrage vast te stellen.
A) Alleen de pure ziektekosten in NL :
dus ZONDER buitengewone ( de vroegere AWBZ-kosten ) mee te tellen, want die WMO etc. zijn andere verzekeringen in NL.
B) De pure ziektekosten in het woonland.
Zonder “AWBZ”-kosten. Die spelen in het buitenland ook niet, zijn daar niet verzekerd door NL.
Zie “Verzekerden monitor 2013” en de “AWBZ-discussie” in Hoofdstuk 6 Buitenland p.45.
Een hogere woonlandfactor ? maar dan wel over lagere kosten-bedragen !
Voor een bejaardenhuis-opname, moet je je eventueel apart voor verzekeren.
Dus : Ook hier alleen puur-medische-kosten.
Het gaat nl. om een BASIS-pakket-verzekering (ook voor het CVZ, al in 2009).
C) Filter in het buitenland de “niet-ziektekosten” er uit.
Vaderschaps-verlof en dat soort onzin, zijn GEEN medische kosten en horen in die zorgkosten berekeningen NIET thuis.
Net als gederfde-loonkosten wegens “ziek thuis”, zoals de fransen dat doen en de zorgkosten rekening er mee opzadelen.
Die staan dan wel in de kosten-totalen, zoals vermeld in diverse jaargangen van de jaarverslagen (Verzekerden Monitor)van het ministerie VWS als je die kunt ontcijferen en herleiden naar diverse kostensoorten.
En dat is gewoon normale boekhoud-techniek-fraude in Frankrijk (en binnen VWS ) ter verhoging van de inkomsten-vreugde vanuit het buitenland in NL.
D) Geen nood :
De CRvB heeft daar, bij monde van rechter Jans, zich nooit ene moer van aangetrokken en vervolgens alle klachten daarover “ongegrond” verklaard en in het gerechtelijke afvoerputje gedumpt.
Het zal mij benieuwen wat er deze keer uit rolt.
Ik zal het je nog bruiner vertellen, met wat lotgenoten in Duitsland wonend, zijn we bezig over de WLF van 2017 ,op 17 juni schrijft Mevr. mr. Lammertsma, plv. directeur Zorgverzekeringen bij het VWS, dat het CAK uitgaat van de meest recente gegevens ter bepaling van de woonlandfactor en zij zich niet geroepen voelt in te grijpen bij een beslissing van een andere overheidsinstantie, op 5 juli j.l. krijgt een ander antwoord van het CAK op een bewuste onnozele vraag hoe het nou met die woonlandfactor zit, dat dat op de website van het CAK staat en dat het VWS de woonlandfactor vaststelt. Laten wij nou het idee hebben, dat het CAK onderdeel is van het ministerie van VWS, maar dat zullen we dan ook wel verkeerd hebben begrepen. Onze bezwaarschriften tegen de definitieve jaarafrekening 2017 zijn onderweg naar VWS en CAK, en dan mogen ze zelf uitzoeken wie het behandelt en in de tussentijd proberen we zoveel mogelijk munitie te verzamelen om na het ongegrond verklaren van onze bezwaren en vervolgens beroep bij de rechter en CRvB, we een stap kunnen maken naar het Europese Hof. Het gaat zolangzamerhand niet meer om meer of minder betalen , maar om het feit dat je als een minkukel wordt behandeld.
Individuele bezwaren tegen de wlf dienen aan het CAK gericht te worden, op basis van de eigen (voorlopige) aanslag van het CAK. Slechts degene die zelf kan aantonen, met voldoende details, dat de wlf verkeerd gemeten is zal gehoor kunnen vinden bij het CAK, of in beroep bij de rechter. Het CAK is geen onderdeel van VWS maar een zelfstandig bestuursorgaan.
Je kunt niet zelf naar het EHvJ stappen. Slechts de rechter of de EC kunnen daartoe beslissen. Naar het EHRM kan wel, na in Nederland in beroep bij de rechter te zijn geweest, maar niet valt in te zien dat dat iets kan opleveren ter zake van de woonlandfactor of de zorgbijdrage.
Dan is dat vast helder , dank daarvoor, een onnozel antwoord van het CAK dat de Minister van VWS de woonlandfactor vaststelt ( en dat zij daar eigenlijk niks mee te maken hebben), kan dan gekwalificeerd worden onder onbehoorlijk bestuur of niet ?
De woonlandfactor wordt formeel door VWS vastgesteld, zie de titel van de laatste publicatie in de Staatscourant:
” Regeling van de Minister voor Medische Zorg van 22 oktober 2018, kenmerk 1432459-182639, houdende wijziging van de Regeling zorgverzekering in verband met het vaststellen van de woonlandfactoren voor het jaar 2019 ten behoeve van de gedifferentieerde berekening van de bijdrage voor verdragsgerechtigden” .
Wie echter bezwaar wil maken tegen een (voorlopige) aanslag van het CAK moet dat dus bij het CAK doen (binnen de gestelde termijn), ook als hij de woonlandfactor als zodanig onjuist acht. Het bezwaar kan dan echter niet luiden “ik vind het gebruik van de woonlandfactor niet terecht”(want dat is al diverse malen door de CRvB afgewezen), doch: “op de volgende gedetailleerde gronden is de woonlandfactor onjuist gemeten en daardoor niet in overeenstemming met de bedoelingen van de ZVW art. 69”. Ik acht het niet aannemelijk dat de wijziging in meting per 2019 (met die bijzondere overgangssystematiek) door een rechter onaanvaardbaar zal worden geacht. wel is het aannemelijk dat CAK openstaat voor argumenten waaruit zou blijken dat een woonstaat oneigenlijke kosten (dus: kosten die niet op wettelijke verstrekkingen betrekking hebben) in de gegevens heeft gestopt. Uiteraard zal in de afwegingen daartoe dan VWS betrokken worden, omdat VWS nu eenmaal de woonlandfactor jaarlijks vaststelt.
Hartelijk dank voor het heldere antwoord, in mijn geval gaat het nog steeds om de WLF van 2017, een onderdeel van het bezwaarschrift is, dat bij de vaststelling van deze WLF in de Duitse zorgkosten de loondoorbetalingen bij ziekte en de post Ausland niet zijn gecorrigeerd ( voor zover ik althans kan vaststellen ). Het bezwaarschrift heb ik ingediend bij zowel het CAK als het ministerie van VWS binnen de gestelde termijn. Dus ik wacht de reactie wel af. Wat me wel verbaast is, dat een lotgenoot die via de website van het CAK de vraag heeft gesteld, waarom die WLF t.o.v. 2016 met 13% is gestegen, terwijl op basis van publicaties van CBS en Statistisches Bundesamt een stijging van een kleine 3% in de lijn de verwachtingen lag, het CAK letterlijk als antwoord geeft : `Waarom de woonlandfactor in 2017 t.o.v. 2016 zoveel is gestegen, weet ik niet. Het ministerie van VWS stelt de woonlandfactor vast en daardoor is het voor het CAK niet helemaal inzichtelijk hoe dat gebeurt `.
Ik kan er maar twee dingen uit concluderen, of die persoon weet van toeten noch blazen, of ze willen er bewust niet inhoudelijk op ingaan.
Blijft een trieste geschiedenis in ieder geval , maar ik zal als ik een antwoord heb ontvangen op mijn bezwaarschrift daarover berichten.
Als vervolg op de vragen via de website van het CAK hebben we een reactie ontvangen van het CAK waar we het bezwaar nou eigenlijk moeten indienen, als antwoord gekregen` bezwaren tegen de woonlandfactor worden standaard als niet-ontvankelijk beoordeeld. Aangezien de woonlandfactor door het Ministerie van VWS wordt vastgesteld, ligt het voor de hand uw bezwaar daar toe te lichten.
Einde citaat.
Blijkbaar is het CAK van mening. dat een bezwaarschrift niet bij hen moet worden ingediend.
Het niet-ontvankelijk verklaren van een bezwaar tegen de woonlandfactor betekent dat het CAK wel degelijk uitspraak op bezwaar heeft gedaan. Op basis hiervan kan men dus naar de Nederlandse rechter om in beroep te gaan. Dat het CAK dit doet is overigens begrijpelijk. Ook ik schreef dat een algemeen bezwaar tegen de woonlandfactor zinloos is omdat de CRvB dergelijke bezwaren al vaak afgewezen heeft. Overleg met VWS over de woonlandfactor heeft ook geen zin omdat VWS verwijst naar de wetgeving en de jurisprudentie van de CRVB.
Het enige dat wel zin heeft is aan te tonen, middels een eigen en gedetailleerde berekening dat de berekening van VWS van een specifieke woonlandfactor onjuist is, omdat deze in strijd is met art. 69 ZVW. Dat impliceert voor Duitsland een gedetailleerd en diepgaand onderzoek naar de teller van de woonlandfactor, waarbij bijvoorbeeld expliciet duidelijk wordt gemaakt dat er niet-wettelijke zorgkosten, niet bestemd voor verstrekkingen, in de gegevens zouden zitten (zoals u beweert).Dit moet de rechter dan wel duidelijk voorgerekend worden met goede referenties naar de bronnen waarop u zich baseert. Immers: de bewijslast hiervoor ligt geheel bij u. Mocht Nederland zich voor dit jaar op cijfers uit de Rekennota van de Adm. Commissie richten dan zijn de kansen al erg klein, omdat de Adm. Commissie geacht wordt een auditsysteem op de gegevens te hebben gezet. Dit blijkt voor de woonlandfactor 2017 voor Duitsland niet het geval te zijn. De Staatscourant 2016 vermeldt het volgende over Duitsland:
, met 2014 als berekeningsjaar, gemiddelde zorgkosten per rechthebbende: 2924,18 Euro, met als bron: Bundesministerium für Gesundheit – 23-06-2015.
U zult dus , met een berekening erbij, moeten aantonen dat en waarom het genoemde bedrag onjuist zou zijn.
Het uitrekenen van waarom het genoemde bedrag van 2924,18 onjuist is, is niet zo moeilijk, het Bundesministerium heeft in haar verslag vermeld dat in die 2924,18 een bedrag van 151,08 aan uitbetaald Krankengeld is opgenomen. Dat betekent in ieder geval een correctie van 5,1%.
Ik heb dat ministerium nog wel een vraag gesteld waar in dat verslag de post Ausland is verwerkt, want die zie ik in de ene publicatie wel en een andere niet, blijkbaar is dat ergens in ondergebracht. Een derde vraag die ik nog gesteld heb, is waar de betaling van 10Euro per overnachtingsnacht in het ziekenhuis is ondergebracht en hoeveel dat is. Dat is een vergoeding voor zeg maar reiskosten etc. voor naasten en familie voor het ziekenhuisbezoek, wat geen enkele relatie heeft met een medische verstrekking.
Voor alle duidelijkheid nog eens, ik heb een bezwaarschrift ingediend tegen de definitieve jaarafrekening 2017 die ik op 5 juli 2019 heb ontvangen.
Dat bezwaarschrift houdt in, dat ik van mening ben dat de zorgkosten Duitsland onjuist zijn vastgesteld ( en dus de woonlandfactor), zoals boven vermeld, maar ook dat het motiveringsbeginsel niet is nageleefd, de feiten moeten kloppen en het verhaal moet logisch zijn. Ik heb daarbij betrokken de vaststelling van de WLF´s voor 2017, 2018 en 2019. Er kan toch niemand met droge ogen beweren, dat een verhoging van 13%, een van 14% en een daling van 10% logisch is ?
Daarnaast is het verbod op detournement de procedure niet nageleefd, er is geen enkele legitieme reden ( tenminste ik kan het niet bedenken ) om in november 2016 voor mij een definitieve WLF voor 2017 vast te stellen op basis van cijfers van 2014, als ik op 5 juli 2019 mijn definitieve jaarafrekening ontvang. Dat betekent dat die cijfers 5 jaar oud zijn, dan kan toch zelfs een ambtenaar niet beweren dat zij zijn uitgegaan van de meest recente cijfers op het moment dat in de definitieve jaarafrekening ontvang ?
Kortom, ik wacht de reactie wel af van dat volk
Aanvullend, het betekent tegelijkertijd ook , dat de WLF voor 2018 onjuist is vastgesteld, want ook daar is de post Krankengeld niet in mindering gebracht
Ik was de mening toegedaan dat het CAK (Centraal Administratiekantoor) uitsluitend een uitvoerend orgaan is en zelf geen regels noch interpretaties kan opstellen. Ik meen dat voorheen het CVZ de woonlandfactoren uitzocht, berekende en vaststelde. Indien het plaatje anders is, sta ik gecorrigeerd.
Als ik het goed heb begrepen is het CAK een zelfstandig bestuursorgaan ( zbo) en kunnen dus wel zelf regels opstellen en uitvoeren.
Hierarchisch vallen ze niet onder een minister, maar een minister heeft wel invloed op het gevoerde beleid bij zo´n zbo, in dit geval dus de minister van VWS/Medische Zorg.
Het is eigenlijk een bestuurlijk foefje om de minister bij bezwaren/beroep buiten schot te houden.
Ad A en ad B: dit is geen onderdeel van de opdracht aan het CBS, dat zich zal richten op de woonlandfactor zoals deze in de wetgeving (ZVW) is gedefinieerd.
ad C: dit is wel voorwerp van de opdracht van het CBS, vanwege het zojuist genoemde.
ad D: inderdaad heeft de CRVB bij herhaling de woonlandfactor als vastgelegd in de ZVW goedgekeurd. Dit onderzoek zal dat niet veranderen. Het CBS zal slechts adviseren over de methodiek van meting van de woonlandfactor. De beslissing over een nieuwe meting, met inbegrip van een eventuele overgangssystematiek, ligt bij VWS.
Daar gaan we weer, dacht ik na het lezen van het stuk betr. ,,DE houdbaarheid van de woonland factor”.
De overheid heeft weer geld nodig, dat halen we wel weer bij de burgers weg.
Want die kant zal het wel weer opgaan.
Ik hoop dat de heer Jan de Voogd, aanwezig bij het ,,onderzoek”, laat weten dat er ongetwijfeld NL expats in b.v. België wonen die behalve de NL ziektekosten premie ook nog een Belgische Mutualiteits bijdrage EN een Belgische Hospitaal Plus verzekering hebben moeten afsluiten na 1januari 2006.
De premies die daar voor moeten betaald worden zijn ook niet van domme huize.
De woonland factor en de korting daarvan op de NL ziektekosten premie moet dus gewoon blijven bestaan en zeker niet minder worden maar meer.
N.a.v. de reacties van Hans Carstens, Willem Vos en E.Mulder hetvolgende;
het is reeds jaren duidelijk dat wij als unie-burgers worden gediscrimineerd door de EU-staat Nederland en dat dit wordt gesanctioneerd door de rechterlijke macht , in casu de Centrale Raad van Beroep als hoogste rechter op dit terrein, zie C-345/09 en LJN:BU 7125.
Er wordt door mij en anderen, reeds jaren gewerkt om dit onrecht de wereld uit te krijgen en ons allen als expats rechtsherstel te doen verkrijgen. Dit is geen eenvoudige opgave, waar ook de voorgangers van de VBNGB zich voor hebben ingezet maar onze vereniging heeft besloten zich neer te leggen bij deze situatie omdat de gedachte kennelijk is dat een gevecht tegen de staat Nederland niet gewonnen kan worden.
Allen die meer inzicht willen verkrijgen in deze onverkwikkelijke zaak , wil ik aanraden om de website, Rechtsherstel voor Gepensioneerde Nederlanders in het Buitenland , te bezoeken en kennis te nemen van het aldaar geproduceerde feiten materiaal, alsmede
wat er tot dusver is gedaan. Ook een e-mail adres is beschikbaar : rechtsherstel rgnb@gmail.com.
Henk Komdeur.
Geachte Redactie,
naar ik mij meen te herinneren was het minister Hoogervorst die destijds deze woonlandfactor heeft gecreëerd. Een speelinstrument om te kunnen manipuleren op de onkunde en gebrekkige geloofwaardigheid van de gehoorzame burger in het verre buitenland zonder over de noodzakelijke kennis te kunnen beschikken van de juiste berekeningsfactoren.
Het pakt altijd ongunstig uit voor deze ‘monddode burger. In de pen klimmen en een eindeloze strijd aangaan is een alternatief waarvan het eindresultaat bij voorbaat al bekend is door juridisch ingewikkelde in elkaar gedraaide formules te presenteren.
Ik heb respect voor diegenen die de strijd aangaan, maar ik ben er moe van geworden.
Wie zegeviert?
Dat idee had ik eigenlijk ook een tijdje, je accepteert maar wat ze je voorschotelen, totdat je het idee krijgt dat je in de maling wordt genomen. En ik heb het nu expliciet over de Duitse woonlandfactor. Geholpen door wat adviezen hier en het CAK/VWS ben ik op een publicatie gestuit van het Bundesministerium Gesundheit ( KF2019Bund juli2019 ) die ieder jaar ververst wordt en waar een meerjarig overzicht staat van de Duitse zorgkosten ( vanaf 2017 t/m 2018 ). En daar staat dus die bewuste 2924,18 voor 2014, met onderdelen Krankengeld 151,08 en Fahrkosten 64,12, zijnde loondoorbetaling bij ziekte en taxikosten voor dagbehandelingen / dagbesteding. Dat zijn dus geen medische verstrekkingen en/of behandelingen. Na correctie kom ik dus uit op een WLF 2017 van 0,7756 i.p.v. 0,8372 en voor 2018 op 0,8563 i.p.v. 0,9559.
Rest 2019 , maar welke stoethaspel voor de bepaling van de Duitse wlf overgestapt is naar de WHO cijfers en daar een ondoorzichtige berekening/indexatie op heeft losgelaten, moeten ze meteen een ander baantje geven.
Dat andere landen geen fatsoenlijke en duidelijke kostencijfers kunnen publiceren, kan toch niet betekenen dat de verdragsgerechtigde in Duitsland daar de dupe van wordt ?
Ik heb als aanvulling op mijn bezwaarschrift 2017 de hele bende naar het CAK en VWS gemaild en maar afwachten op een , zinnige, reactie.
Correctie, dat meerjarig overzicht moet zijn van 2007 t/m 2018
Beste Jozef,
Het was niet Hoogervorst, maar dit heeft plaats gevonden tijden het regiem van zijn opvolger Mevr.Schippers, echter nadat er een juridisch gevecht plaats vond, gewonnen
door de pensionado’s onder voorzitterschap van Cees van der Wiel.
Je vraag: de aanhouder wint !!
De woonlandfactor is in 2006 ingevoerd onder ministerschap van de heer Hoogervorst. Mevrouw Schippers was toen 2de kamerlid VVD.
Vandaag een schriftelijke bevestiging gekregen van de Krankenkasse, ik citeer
Sie sind bei uns als Rentner uber das Formular E121 versichert. Daher haben Sie bei Arbeitsunfahigkeit keinen Anspruch auf Krankengeld.
Dat lijkt me een correct antwoord. Krankengeld is een ziekte-(evt. ook een arbeidsongeschiktheids)uitkering naar Vo883/2004, en dat zit niet in het woonlandpakket van verstrekkingen.
Het lijkt mij ook een juist antwoord, ik heb het met de mail als aanvulling op mijn bezwaarschrift naar het CAK gestuurd, aangezien volgens de publicatie van het Bundesministerium deze kosten onderdeel zijn van de al genoemde 2924,18.
Ik vraag me af, wat de reactie van het CAK gaat worden, heeft u daar enig idee van ?
Geen idee wat het CAK zal antwoorden, maar het lijkt me goed aan te kaarten dat onzuivere elementen (dus in dit geval kosten van uitkeringen) in de (teller van de) de woonlandfactorfactor niet thuishoren, met als argument dat het woonlandpakket slechts betrekking kan hebben op verstrekkingen en het doel van de invoering van de woonlandfactor, namelijk een bijdrage te genereren die t.o.v. ingezetenen van Nederland evenredig is in termen van de rechten die in het woonland gerealiseerd kunnen worden, niet bereikt wordt indien dergelijke onzuivere elementen in de meting blijven zitten. Ik zelf kon de genoemde publikatie van het Bundesministerium niet vinden? Heeft u een link met een bron?
Als u op google intikt ` Bundesministerium Gesundheit kennzahlen und faustformeln juli 2019 ` ziet u als eerste een publicatie van 9 juli 2019, als u dat aanklikt komt u op een site van het Bundesministerium fur Gesundheit Kennzahlen, Daten, Bekanntmachungen , Allgemein, bij het derde balletje Kennzahlen der Gesetzlichen Krankenversicherung 2007 bis 2019.
Hopelijk is dat zo voldoende, ik ben maar een simpele internetgebruiker
gevonden: dank u wel.
Mooi, graag gedaan, ik heb momenteel nog twee vragen openstaan bij het Bundesministerium fur Gesundheit, dat betreft die 10 euro vergoeding per nacht bij opname in het ziekenhuis en een nadere uitleg/specificatie van de post Netto-Verwaltungskosten.
Dat lijkt mij op het eerste gezicht ook geen medische verstrekking, waar ik recht op zou kunnen hebben, maar ik moet dat wel zeker weten, voordat ik deze post als aanvulling op mijn bezwaarschrift bij het CAK ook nog ga aanvechten.
Om nog maar even een update te geven, vandaag antwoord gekregen van het Bundesministerium , m.b.t. de Verwaltungskosten is de uitleg, dat het algemene administratiekosten zijn, met inbegrip van huur kantoorpanden, aanschaf computers, meubilair, personeelkosten enzovoort.
In ieder geval helder, dat deze kosten niet in het woonlandpakket zitten en geen medische verstrekkingen zijn.
De 10 euro overnachtingsvergoeding ligt wat ingewikkelder, je moet je daar apart voor verzekeren, heeft een maximum van 28 dagen per jaar en het totaalbedrag is wat moeilijk boven tafel te krijgen, maar is geen relevant onderdeel van de 2924,18 totaal aan gerechtigde over 2014, dus dat laat ik maar zitten.
Ik heb derhalve als aanvulling op mijn bezwaarschrift geschreven , dat mijn woonlandfactor gecorrigeerd moet worden naar 0,7348 ( i.p.v. 0,8372 ) voor 2017.
( 2566,52 -/- 3492,83 ).
Zodra ik de voorlopige jaarafrekening 2018 ontvang, zal ik direct bezwaar maken op dezelfde gronden , waarbij de berekening 2644,80 -/- 3158,82 resulteert in een wlf van 0,8372 i.p.v. 0,9559.
In tegenstelling tot mijn eerdere bericht heb ik n.a.v. een vandaag ontvangen bericht van het Bundesministerium mijn bezwaar aangevuld met als eis dat de zorgkosten Duitsland nog verlaagd dienen te worden met 10,24 Euro per gerechtigde over 2014.
Ze hebben het toch nog uitgezocht, vriendelijke mensen en ze vinden het interessant wat ik aan het doen ben, denk ik, maar door verzekerden is totaal 719 miljoen euro in 2014 aan het ziekenhuis betaald als eigen bijdrage en dat bedrag is niet opgenomen in de post Krankenhaus ausgaben.
Nog een aanvulling, zojuist de schriftelijke bevestiging van het CAK ontvangen dat zij mijn bezwaarschrift hebben ontvangen en ik uiterlijk 15-11-2019 een antwoord krijg.
Ze hebben de toon vast gezet, normaliter heeft een overheidsorganisatie een termijn van 6 weken na de afloopdatum voor de mogelijkheid van het indienen van een bezwaarschrift de tijd om een beslissing te nemen.
Dat zou dan 28 september moeten zijn.
In uitzonderingsgevallen mogen ze dat met 6 weken verlengen dus tot maximaal 18 weken en daar maken ze meteen maar gebruik van, het is mij een compleet raadsel waarom mijn bezwaarschrift onder een uitzonderingsgeval zou horen, het is een gewoon bezwaarschrift op fouten van het ambtenaren samenraapsel.
Als vervolg op mijn eerdere berichten, heb ik een antwoord gekregen van het Ministerie van VWS die eerst aangaven pas een antwoord te kunnen geven , wegens vakantie, nadat zij een reactie van het CAK hebben ontvangen. Dat was een mail van een week geleden, edoch , vandaag een antwoord gekregen van en mevrouw Patings van VWS, waarin zij schrijft, wij begrijpen dat u bezwaar maakt tegen uw verdragsbijdrage en de woonlandfactor.
Ik vind dat bewonderenswaardig, blijkbaar hebben ze zelf ook in de gaten, dat die WLF 2017 van Duitsland niet klopt.
Maar dan schrijft ze, u heeft bezwaar gemaakt bij het CAK, wij gaan ervan uit, dat zij u antwoorden m.b.t. de verdragsbijdrage. Aanvullend meldt die mevrouw nog, dat bezwaar tegen de woonlandfactor niet kan, aangezien die is vastgesteld bij ministeriele regeling.
Dat komt er eigenlijk op neer, zo te lezen, dat een minister kan doen wat ie wil, maar dat bezwaar maken gewoon niet kan.
Door het geheel heenkijkend, zijn het gewoon witte boorden criminelen, bij de minister kan je geen bezwaar maken tegen de verdragsbijdrage, want dat heeft ie via een juridisch foefje uitbesteed aan het CAK en bij het CAK kan je geen bezwaar maken tegen de woonlandfactor, want dat stelt de minister vast.
En dat bestuurt Nederland
Beste Willem Vos,
Dit alles en vorige teksten lezende is mijn vaststelling dat we weer beland zijn in het feodale tijdperk. Het is een ‘overheid’ die bepaalt: stil zitten, niet bewegen, mond houden, gehoorzamen. En daarbij de opdracht dankbaar zijn.
Mijn opdracht zou zijn: houd moed. Ook al is het vechten tegen windmolens en de frustraties erbij nemen.
Met vriendelijke groet, Jozef
Hartelijk dank Jozef, voor je bemoedigende woorden ….
Ik voel me nog net geen Don Quichot, maar ik wacht de reactie van het CAK wel af op mijn bezwaarschrift,ik ga er zo langzamerhand wel van uit, dat het zal worden afgewezen, maar dan staat in ieder geval de gang naar de rechter open, aangezien ik er van overtuigd ben het gelijk aan mijn zijde te hebben.
Ik ben inmiddels in het bezit van een brief die een lotgenoot heeft ontvangen van een mevrouw Lammertsma, plaatsvervangend directeur Zorgverzekeringen bij het ministerie van VWS, naar aanleiding van zijn bezwaar tegen de WLF 2017 en de rol van het CAK.
Zij schrijft letterlijk, dat zij zich niet geroepen voelt in te grijpen bij een besluit van een ander overheidsorgaan ( het CAK ).
Tot nu toe was ik ervan uitgegaan dat de minister van VWS de WLF vast stelt, dus hoe zij er nou bijkomt, dat het CAK dat doet. Dan komt er nog bij, dat de minister schrijft dat het Zorginstituut Nederland hem adviseert over de WLF.
Blijkbaar geeft iedereen die `hete kroket` aan een ander.
Het Zorginstituut Nederland geeft tot op heden geen reactie op mijn vraag over de WLF, wellicht dat die denken , we steken onze kop in het zand, waait vanzelf wel over.
Kortom, de overheid doet nou niet precies wat in de AWB is voorgeschreven en dan met name bij het fairplay- en motiveringsbeginsel.
Edoch, vandaag een antwoord gekregen op mijn vraag aan het Zorginstituut Nederland.
En dat antwoord kreeg ik van het CAK !
Die schrijven , wij adviseren u contact op te nemen met het Ministerie van VWS. Wij adviseren alleen over de woonlandfactor, de minister neemt het definitieve besluit.
Blijkbaar schrijft de minister dan ook onzin in zijn publicatie in de Staatscourant omtrent de woonlandfactoren, dat het Zorginstituut Nederland hem heeft geadviseerd.
Dit lijkt op een kastje-muur doorverwijzing. Rijp voor een vraag aan de Nationale Ombudsman. Wel is te hopen dat het schrijven van het CAK een voor beroep vatbaar besluit inhoudt.
In Frankrijk heet dat hollandse spelletje wie-van-de-drie :
“C’est pas moi, c’est l’autre guichet.”
In het leger : “Dekken achter je voorman”.
In de NL-overheids-jungle : “Wij verwijzen u door naar …., enz”.
Ofwel : “Kortom” ( om de rechters te citeren ) : ongegronde betrouwbaarheid en gemankeerde geloofwaardigheid ten top over wie nou wie “adviseert” en wie het besluit neemt en wie daarvoor de verantwoordelijkheid neemt.
De Nationale Ombudsman, inderdaad, schrijft daar wekelijks een kolom over !
En ik blijf er bij, dat
1. vermenging van Zvw-kosten met die van de AWBZ-WMO etc. een onverkwikkelijke zaak is en blijft ( zie boven 11 juli 2019 ),
2. ongewenst is als basis voor de Zvw-bb en dus
3. ongewenst als basis van de WLF-zwendel
4. de WLF als zodanig dient te worden afgeschaft.
OPSCHONEN van de hele Zvw buitenlandbijdrage is de opdracht.
En dus de Zvw-bb baseren op de EU 883/2004 Art. 30.1 dat zegt :
“déductions calculated …. “ONLY TO THE EXTENT that the cost of the benefits pusuant to the articles 23 to 26 is to be born by an institution of the said Member State.”
En geen cent MEER dat dat.
Maar daar wil het M.v.Fin niets van weten en dus ook VWS & Co niet.
Want zo werkt dat in die kringen.
Ik heb zojuist jouw advies gevolgd en een vraag/klacht ingediend bij de Nationale Ombudsman, dit gaat nergens meer over.
Zojuist vernomen , dat links en rechts de voorlopige bijdragen 2018 voor Duitsland zijn ontvangen.
Dus iedereen kan z´n bezwaarschrift maken en opsturen.
Vervolg, het wordt steeds gekker, naar aanleiding van mijn vraag aan het Zorginstituut Nederland en het antwoord van het CAK, had ik geschreven, dat als er fouten in zitten, ze dan de minister iets anders moeten adviseren.
Vandaag via de mail het CAK die schrijven , dat de zorgkosten van Duitsland 2014, die gehanteerd zijn bij de vaststelling van de woonlandfactor 2017, zijn gecontroleerd door de Rekencommissie van de EU en goedgekeurd en dat ze daarom de minister niet anders kunnen adviseren. Ik heb ze terug geschreven dat ze of niet op de hoogte zijn of mij in de maling willen nemen, maar dat die hele Duitse nota naar niemand is opgezonden en / of goedgekeurd en dat ik zo langzamerhand het idee krijg dat ze willens en wetens ongeveer 25.000 verdragsgerechtigden in Duitsland belazeren.
Vandaag heeft het CAK , zoals een echte struisvogel betaamt, een punt gezet achter de discussie en geantwoord, dat ze de mailwisseling naar de behandelende afdeling hebben gestuurd en als die nog vragen hebben, ze dan contact opnemen.
Afwachten derhalve het antwoord op mijn bezwaarschrift, maar een beetje zielige lui, als ze geen gelijk hebben , stoppen ze.
En nog steeds een opdracht voor de onvolprezen adviescommissie CBS woonlandfactor :
De implementatie van de woonlandfactor deugt van geen kant.
Wanneer de kosten in NL omlaag zijn gegaan via de invloed van de WMO vs de vroegere AWBZ kan het verhoudingsgetal woonland gedeeld door NL een nieuwe, hogere waarde opleveren. Mogelijk.
Maar dat kan niet inhouden dat :
– de rekening, jaar over jaar gezien,
– de 2017 rekening en 2018 rekeningen d.d. sept. 2019 naast elkaar gelegd,
– m.b.t. hetzelfde woonland berekend over hetzelfde inkomen, geen wijzigingen,
– uitkomsten netto te betalen plotklaps rijzen van 5.885 euro naar 6.800 euro. !
Dat is zelfs MEER DAN 13 % stijging !
Dat is 15,6 % stijging,
Dat is ruim 900 euro prijsverhoging.
Dat kan nooit waar zijn.
Dit stinkt huizenhoog.
Ergo : financiele manipulatie, vanuit NEDERLAND – VWS -ZIN – CAK !
Dat is geen stijging met x % omdat de FRANSE zorgkosten ineen met x % zijn gestegen !
Dat zou nog begrijpbaar zijn, maar DIT ?
Ergo commissie en adviseurs :
Zoek eens uit hoe dat kan en laat dat eens narekenen en verklarend voorrekenen met de juiste cijfers in de hand .
En laat bij gebleken “verontreinigde berekeningswijze” de zaak corrigeren.
En laat Ued. daarbij niet met een kluitje smoezen in het Wie-Van-de-Drie-riet sturen.
PS :
En, ik blijf er bij dat de hele woonlandfactor-systemathiek niet deugt.
Om te beginnen niet bij de inhoud van de tekst van het fameuze art.69 lid3,
gesteld tegenover het fameuze art. 30.1 van EU 883/2004,
zoals eerder hierboven vermeld.
Wil of onwil bij het NL Gouvernement en hun akolyten om ook maar iets aan deze ongerechtigheden te willen veranderen, daargelaten.
Uit alles blijkt dus dat :
Niet de woonlandzorgkosten leidend zijn bij de vaststelling van de Woonlandfactor, maar de nederlandse.
FOUT !
De woonlandzorgkosten zijn leidend.
DAT en alleen dat vormt het enig juiste beginpunt en het enig juiste eindpunt.
Die kosten diene te worden gerecupereerd via de gelden geheven aan de verdragsgerechtigden in DAT woonland (EU Verord. 883/2004 art. 30.1).
In dat spel is de woonlandfactor een niet ter zake doende manipulatieve factor.
De inbreng door Nederland, van die manipulatieve factor is een basisfout.
KORTOM :
Die basisfout dient te worden hersteld door de woonlandfactor af te schaffen.
Simpel, rechttoe rechtaan. !
Bij verandering van de wet in NL die deze fout heeft ingebracht en daarmee de overheid een levensgevaarlijke “draaiknop” in handen heeft gegeven waaraan naar believen kan worden gedraaid = de financiele duimschroeven verder aandraaien.
Zonder daar naar behoren rekening en verantwoording af te leggen.
Zie het wie-van-de-drie spelletje van VWS-ZIN-CAK..
zie mijn berekening van een verdragsbijdrage methode Carstens vandaag (2/10/19) in de draad “zorgbijdrage voor verdragsgerechtigden in Zweden verplicht”
Vandaag een reacte gekregen van zowel het CAK als het Ministerie van VWS en afgelopen vrijdag het de Nationale Ombudsman.
De NO heeft alle documentatie van mij ontvangen , gaan het onderzoeken en nemen een standpunt in als er een reactie is gekomen op mijn bezwaarschrift.
Zowel het CAK als VWS melden mij met elkaar in overleg te zijn over de Duitse woonlandfactor, het CAK heeft excuses aangeboden voor de onjuiste informatie die ze mij hebben gegeven en komen denk ik met een gezamenlijke reactie op de door mij aangedragen onjuistheden in de Duitse wlf en een besluit op mijn bezwaarschrift.
Dat mag ook gezegd worden, ik vind het van beiden een volwassen en juiste reactie.
In eerdere fase heb ik mijn bewondering al uitgesproken voor je inzet in de strijd om überhaupt een inhoudelijk antwoord te krijgen van een ‘overheidsinstituut’.
Ik bewonder je moed en doorzettingsvermogen en zeker nu je een begin hebt gekregen naar juiste antwoorden.
Het kost je veel tijd afgezien van wat ‘anderen’ in rekening brengen als “administratiekosten”. Jouw printer verbruikt ook dure inkt en niet te vergeten de postzegels.
het ‘overheidslichaam’ (wat een rot woord) heeft daar geen last van en de ambtenaren worden door eenieder in de vorm van belastinggeld betaald.
Sterkte in de strijd, Jozef
Hartelijk dank Jozef,
Ik ga gewoon door, met mij wat anderen trouwens, of er correct antwoord komt, is een andere vraag.
Daar ben ik nog niet van overtuigd, aangezien er links en rechts nogal wat belangen meespelen.
Per saldo maakt dat niet zoveel uit, want mocht het antwoord negatief zijn, heb ik al besloten om tot de hoogste rechterlijke instantie door te gaan, inclusief het Hof voor de rechten van de mens.
Het kan toch niet zo zijn, dat bijvoorbeeld mijn buurman mijn goeie fiets niet mag stelen ter waarde van ruim 1.000 Euro en dat het CAK dat wel mag ?
Dat ik gelijk heb is wel duidelijk, maar of ik het krijg is een ander verhaal, net zoals die andere ruim 25.000 verdragsgerechtigden in Duitsland.
Dan nog even over die nieuwe woonlandfactor op basis van WHO cijfers, dat is gedoemd te mislukken,
De zorgkostencijfers van het WHO geven over 2017 Nederland 74,5 miljard aan.
Volgens de cijfers van ZvW en Wlf bedragen de kosten 71,5 miljard.
De WMO uitgaven bedragen 12,3 miljard.
Dus de zorgkostencijfers Nederland 2017 bedragen of 71,5 miljard of 83,8 miljard, maar in ieder geval geen 74,5 miljard, of er moet er eentje bij de WHO zitten die niet kan rekenen, of een beetje aan het rommelen zit.
Wat ik er maar mee aangeven wil, is dat die WHO cijfers niet zo zijn te gebruiken, je zal dan moeten vaststellen welke kosten in de WHO cijfers zitten, behoren die tot het woonlandpakket van het betreffende land enzovoort ( en dat voor ongeveer 50 landen )
Nederland zit opgescheept met de woonlandfactor, maar de uitvoerende instantie heeft geen flauw benul en kennis daar inhoud aan te geven.
En dat is geen schande, ik ben ervan overtuigd, dat niemand dat kan momenteel.
Het CBS zal advies gaan geven over de betrouwbaarheid van de statistische gegevens die het WHO publiceert, niet over de inhoudelijke waarde en daar gaat het nou juist om.
Dank je Jozef,
Ik krijg het gevoel, aangezien een lotgenoot van me een bezwaarschrift heeft ingediend tegen de voorlopige afrekening 2018 op dezelfde gronden en daar ook contact mee over heeft met VWS, dat er serieus gekeken wordt naar de inhoud van het bezwaar. Ik ben ervan overtuigd het gelijk aan mijn zijde te hebben maar of ik het krijg is een tweede.
Ik heb voor een eventuele beroepszaak een schriftelijke bevestiging van loondoorbetaling bij ziekte dat ik daar geen recht op heb. En administratiekosten vallen in ieder geval niet onder medische verstrekkingen, maar ben erop voorbereid, dat VWS juristen ingeschakeld heeft om wellicht onder hun verantwoordelijkheid en fouten uit te komen. Dus zo´n bericht dat ze hun excuses aanbieden is leuk en getuigt van realiteitszin, maar zegt mij nog niks.
Maar laten we niet vergeten, dat VWS een flink financieel belang erbij heeft, om de wlf voor 2017 en dan ook 2018 en 2019 voor ruim 25.000 verdragsgerechtigden niet naar beneden bij te stellen.
Dan heb ik me een beetje verdiept in de cijfers van de WHO, daar komt een normaal mens ook niet uit, dus ik heb ze vandaag gevraagd om een specificatie van de zorgkosten 2017 van Duitsland en Nederland.
De WHO schrijft dat de uitgaven in Nederland over 2017 74,5 miljard bedragen, welke gebruikt zijn voor de wlf 2019.
Als ik de Nederlandse overheidspublicaties ( ZvW en WLZ ) lees komt het uit op 71 ,5 miljard
Aan de WMO is 12,4 miljard uitgegeven, dus totaal 84 miljard of 71,5 miljard , dus hoe die nou bij 74,5 miljard komen ?
Dat is al de eerste onduidelijkheid, dan komt er nog bij, dat iemand bij het CAK zal moeten gaan vaststellen, welke zorgkosten in welk woonlandpakket zitten. Nou, ik durf te stellen, als dat het handvat moet gaan worden, dan komt de nieuwe wlf 2020 waarschijnlijk ergens in 2022.
Wettelijk gezien komt de woonlandfactor voor het volgende jaar altijd voordat dat volgende jaar ingaat in de Staatscourant. Om die reden wordt gewerkt met gegevens van een aantal jaren terug (zo mogelijk het laatst bekende jaar) om de woonlandfactor te berekenen (voor Marokko is dat 2002!!). De woonlandfactor 2020 verwacht ik dus, als gebruikelijk, in een staatscourant van november a.s.
Jan, ik ben helemaal met je eens, dat er in november in een staatscourant weer de woonlandfactoren worden gepubliceerd.
De vraag is alleen, zijn dat woonlandfactoren vatbaar voor bezwaar en beroep of zijn dat woonlandfactoren , zoals ze in de wetgeving zijn vastgelegd ?
Maar wellicht, dat het CBS verrast met een uitmuntend advies , en dat is niet ondenkbeeldig, want daar zitten wel de specialisten m.b.t. statistische gegevens.
Je kunt alleen bezwaar maken tegen de woonlandfactoren 2020 door bij inhouding op je pensioen(en) formeel bezwaar te maken binnen de gestelde bezwaartermijn van 6 weken (of bij de -voorlopige- aanslag van het CAK), net als nu het geval is. Er moet een persoonlijk belang zijn. Er valt natuurlijk wel een brief te schrijven aan VWS (en ik zou zeggen cc aan het CAK omdat die organisatie VWS adviseert) met je bezwaren tegen een gepubliceerde woonlandfactor 2020, die ook dan gedetailleerd moeten zijn, maar dat is geen juridische procedure. In feite dus hetzelfde als je met de woonlandfactor 2017 deed.