(verzoek van de Hoge Raad der Nederlanden om een prejudiciële beslissing)
„Prejudiciële verwijzing CONCLUSIE VAN ADVOCAAT-GENERAAL M. CAMPOS SÁNCHEZ-BORDONA van 11 juli 2018 , Zaak C‑272/17, K. M. Zyla
in tegenwoordigheid van Staatssecretaris van Financiën
– Vrij verkeer van werknemers – Gelijke behandeling – Inkomstenbelasting – Premie volksverzekeringen – Heffingskorting – Werknemer die tijdens het kalenderjaar van woonplaats verandert – Verdeling van de heffingskorting naar rato van de periode van premieplicht”
1. Het vrije verkeer van werknemers als bedoeld in artikel 45 VWEU staat in de weg aan maatregelen die tot gevolg hebben dat burgers die hun lidstaat van herkomst willen verlaten, ervan worden weerhouden in een andere lidstaat te gaan werken. Het beschermt ook degenen die terugkeren naar hun herkomstland na arbeid in loondienst te hebben verricht in het land waar zij naartoe zijn gegaan, in ieder geval voor wat betreft de uit het dienstverband ontstane rechtsbetrekking.
2. Van een dergelijke negatieve stimulans kan sprake zijn bij fiscale maatregelen en maatregelen ter zake van sociale verzekeringen. Hoewel de aanslag voor de inkomstenbelasting en de aanslag voor sociale verzekeringspremies doorgaans twee verschillende aanslagen zijn, vindt de jaarlijkse aangifte van de inkomstenbelasting en van de premies voor de volksverzekeringen in Nederland gezamenlijk plaats (net als de berekening van te betalen belasting en te betalen premie volksverzekeringen).
3. K. M. Zyla, met Poolse nationaliteit, heeft in 2013 bijna de helft van het jaar in Nederland gewerkt, waar zij sociaal verzekerd en premieplichtig was en inkomstenbelasting heeft betaald. Na haar terugkeer naar Polen heeft zij blijkens de stukken in de tweede helft van dat jaar onvoldoende inkomsten genoten om aldaar premieplichtig te zijn of inkomstenbelasting te moeten betalen.
4. De Nederlandse belastingdienst heeft, bij de berekening van de wettelijk bepaalde korting op de door Zyla betaalde premie volksverzekeringen, een tijdsevenredige vermindering toegepast naar rato van de periode van premieplicht (zes maanden) in Nederland.
5. In geding voor de Nederlandse rechter is of artikel 45 VWEU, zoals dit door het Hof is uitgelegd met betrekking tot directe belastingen, de Nederlandse autoriteiten verplicht tot het in aanmerking nemen van de persoonlijke en gezinsomstandigheden van Zyla in Polen, teneinde de aan de orde zijnde korting geheel toe te kennen, en niet slechts naar rato van de periode dat zij in Nederland heeft gewerkt.
6. Het geding tussen Zyla (die het niet eens is met de aan haar opgelegde aanslag) en de Nederlandse belastingdienst heeft het tot de Hoge Raad der Nederlanden gebracht, die het onderhavige verzoek om een prejudiciële beslissing heeft ingediend.
V. Conclusie
79. Gelet op het voorgaande geef ik het Hof in overweging de vraag van de Hoge Raad der Nederlanden als volgt te beantwoorden:
„Wanneer een werknemer gedurende een gedeelte van het kalenderjaar voor de volksverzekeringen was verzekerd in een lidstaat, aldaar nagenoeg zijn gehele inkomen voor dat belastingjaar heeft verworven en daarna naar een andere lidstaat is vertrokken, waar hij het resterende gedeelte van het jaar woonachtig was, staat artikel 45 VWEU niet in de weg aan een regeling als in het hoofdgeding, op grond waarvan de eerstbedoelde lidstaat, bij de aanslag inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen, het premiedeel van de algemene heffingskorting tijdsevenredig vermindert naar rato van de periode dat de werknemer premieplichtig was.”
Jan de Voogd zegt
Recht op heffingskorting als u een deel van het jaar in Nederland verzekerd bent
Woont u buiten Nederland, en betaalt u maar over een deel van het jaar premie volksverzekeringen in Nederland? Of woont u in Nederland, en betaalt u over een deel van het jaar geen premie volksverzekeringen in Nederland, omdat u die in een ander land betaalt? Dan berekenen wij het premiedeel van de heffingskorting tijdsevenredig. Het inkomstenbelastingdeel van de heffingskorting berekenen wij niet tijdsevenredig, maar per jaar.
Bij de tijdsevenredige berekening bepalen wij het premiedeel van de heffingskorting waarop u recht hebt. U hebt alleen recht op het premiedeel van de heffingskorting over het tijdvak dat u in Nederland premie volksverzekeringen hebt betaald. Wij berekenen dit tijdvak als volgt:
Een kalenderjaar is gelijk aan 360 dagen.
Een maand is gelijk aan 30 dagen.
De begindatum van het tijdvak telt mee als een hele dag.
De einddatum van het tijdvak telt niet mee.
Jan de Voogd zegt
Wat betreft het belastingdeel in de heffingskorting geldt, ter verduidelijking van wat de Belastingdienst nogal onduidelijk stelt, het volgende op basis van art. 2.7. lid 2 van de WetIB2001:
“Het bedrag van de heffingskorting voor de inkomstenbelasting wordt voor belastingplichtigen die, anders dan door overlijden, niet gedurende het gehele kalenderjaar binnenlandse belastingplichtige of kwalificerende buitenlandse belastingplichtige als bedoeld in artikel 7.8 zijn, tijdsevenredig verminderd volgens bij ministeriële regeling te stellen regels.”
Indien het EHvJ en de Hoge Raad het bovenstaande oordeel van de Advocaat Generaal volgen, blijft dus bij immigratie en emigratie het principe van tijdsevenredige korting op de premiedelen van de heffingskorting als het belastingdeel bestaan. Wat het laatste betreft dan met uitzondering van de kwalificerende buitenlands belastingplichtigen. Overigens zijn er wat betreft de berekening van de premieinkomensgrondslag (voor de volksverzekeringen) in het jaar van emigratie of immigratie wat keuzemogelijkheden voor de premieplichtige. Soortgelijke gelden voor de fictieve premieinkomensgrondslag WLZ bij het ontstaan van/afbreken van verdragsgerechtigdheid (dus: voor het invullen van het Ninbi-biljet ter wille van de berekening van de bijdrage aan het CAK). Aangezien de verdragsgerechtigdheid per maand wordt vastgesteld is daar bij voorbaat een element van tijdsevenredigheid al ingebouwd.
Marcus Lasance zegt
Heeft de Hoge Raad van de Europeesche Gemeenschap hierover al een uitspraak gedaan? Jan de Voogd zijn mening is duidelijk, maar hij is niet de Hoge Raad. Tot die een uitspraak doet kan ik neem ik aan op de zelfde manier als de Poolse vrouw bezwaar maken tegen deze beslissing en navordering? (Zit met het zelfde probleem)
Jan de Voogd zegt
Neen, het oordeel van het EHvJ (dat is niet de Hoge Raad der EG) is er nog niet. Om rechten te behouden, inderdaad : bezwaar maken en evt. in beroep gaan, maar dan wel binnen de wettelijk gestelde termijnen. Dat is zekerder dan later n.a.v. een eventueel gunstige uitspraak van de Hoge Raad per verzoekschrift om (meer) heffingskorting vragen. Overigens wijst deze Conclusie erop dat er voor deze Poolse geen gunstige uitslag komt. Maar inderdaad: het EHvJ moet eerst oordelen.