Selecteer een pagina

Zorgbijdrage voor verdragsgerechtigde in Zweden verplicht

ECLI:NL:RBNNE:2019:3270

Instantie Rechtbank Noord-Nederland Datum uitspraak 23-04-2019 Datum publicatie 24-07-2019  Zaaknummer LEE 18/1363 Rechtsgebieden Socialezekerheidsrecht Bijzondere kenmerken Bodemzaak Inhoudsindicatie

Ter beoordeling ligt voor de vraag of CAK de definitieve jaarafrekening voor de bijdrage op grond van Zvw over de periode 20 januari 2014 tot en met 31 december 2014 terecht heeft opgelegd aan eiser. De rechtbank stelt vast dat vanaf 1 januari 2017 CAK in zaken als deze de bevoegdheden uitoefent die voorheen door het Zorginstituut Nederland en daarvoor door het Cvz werden uitgeoefend. Die bevoegdheden zijn dus vanaf 1 januari 2017 overgegaan op CAK en dat betekent dat, anders dan eiser meent, CAK bevoegd is. Vast staat dat eiser van 20 januari 2014 tot en met 31 december 2014 in Zweden woonde en een pensioen ontving, dat gelijkgesteld is aan een wettelijk pensioen. Gedurende genoemde periode was eiser op grond van artikel 24 van Vo 883/2004 dan ook verdragsgerechtigde en had hij recht op medische zorg in het woonland, ten laste van het pensioenland. Op grond van artikel 69, tweede lid, van de Zvw is eiser over de periode 20 januari 2014 tot en met 31 december 2014 dus een buitenlandbijdrage verschuldigd. Daaruit volgt dat verweerder terecht aan eiser een buitenlandbijdrage heeft opgelegd. De hoogte daarvan heeft eiser niet bestreden. De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Vindplaatsen Rechtspraak.nl

Uitspraak

RECHTBANK NOORD-NEDERLAND Zittingsplaats Groningen

Bestuursrecht zaaknummer: LEE 18/1363

uitspraak van de meervoudige kamer van 23 april 2019 in de zaak tussen

[eiser] , te [woonplaats] , eiser,

En CAK, verweerder  (gemachtigden: S.G.S. Koning en mr. B. Imhof).

DAARUIT:

5.11. Eiser is het ook niet eens met het bestreden besluit, omdat in 2014 nog de AWBZ van toepassing was. Daartoe werd op het inkomen AWBZ-premie ingehouden en de Belastingdienst heeft zijn inkomen over 2014 al definitief vastgesteld.

5.12. Onder verwijzing naar hetgeen verweerder daarover in het verweerschrift heeft geschreven, stelt de rechtbank vast dat de AWBZ-premie iets anders is dan de AWBZ-bijdrage. Die AWBZ-bijdrage is, anders dan voor ingezetenen van Nederland, geen premie voor de verplichte verzekering voor de AWBZ in Nederland. De rechtbank kan zich voor het overige vinden in hetgeen verweerder te dien aanzien in het verweerschrift heeft aangegeven, waaronder de verwijzing naar de uitspraak van de CRvB van 11 december 2013, ECLI:NL:CRVB:2013:2836. De buitenlandbijdrage is geen premie voor een zorgverzekering als de AWBZ, maar is de in artikel 69 van de Zvw bedoelde bijdrage die eiser als verdragsgerechtigde verschuldigd is voor de ten laste van Nederland komende kosten van de medische zorg, waarop hij in 2014 in het toenmalige woonland [woonland] aansprak had.

5.13. Verder heeft eiser aangevoerd dat in het bestreden besluit ten onrechte staat dat hij niet verzekerd was voor de Zvw en de Wlz en daarom ook niet de daaraan verbonden premies betaalde. Volgens informatie van de Nederlandse overheid immers moet men wel een inkomensafhankelijke bijdrage Zvw betalen, aan de Belastingdienst. Eveneens volgens informatie van de Nederlandse overheid moet men een buitenlandbijdrage betalen, in het geval men aan de aldaar vermelde voorwaarden voldoet. Eiser stelt dat hij die bijdrage heeft betaald.

5.14. De rechtbank kan eiser in deze beroepsgrond niet volgen en wijst erop dat het bestreden besluit gaat over de (hoogte van de) buitenlandbijdrage en dat eiser het met de definitieve vaststelling ervan niet eens is. Een buitenlandbijdrage is iets anders dan een premie voor de Zvw of Wlz. De buitenlandbijdrage is geen belasting, maar een sociale bijdrage, bestemd voor de financiering van (een deel van) het Nederlandse sociale zekerheidsstelsel.

5.17. Eiser stelt verder dat hij als gevolg van het bestreden besluit ten onrechte twee keer moet betalen, omdat hij ook in [woonland] via de belasting de premie voor een zorgverzekering heeft betaald. Eiser vindt dit willekeurig, onredelijk en onbillijk.

5.18. Die beroepsgrond kan er niet toe leiden dat van de vaststelling van een buitenlandbijdrage als hier aan de orde moet worden afgezien. In dit kader verwijst de rechtbank naar de uitspraak van de CRvB van 5 augustus 2011, ECLI:NL:CRVB:2011:BR4251. Zoals in die uitspraak door de CRvB is onderschreven, moet eiser zich met betrekking tot de dubbele betaling niet tot Nederland, maar tot [woonland] wenden. Van willekeur, onredelijkheid of onbillijkheid is de rechtbank niet gebleken.

5.19. Eiser heeft aangevoerd dat hij niet wil bijdragen aan het Nederlands sociaal zekerheidssysteem. Hij heeft “in en door de dienst aan het Koninkrijk der Nederlanden” een ernstige chronische PTSS opgelopen en om die reden is hij naar [woonland] verhuisd. Door het besluit komt alles terug en heeft hij weer veel last van zijn aandoening.

5.20. Deze beroepsgrond kan niet slagen. De bepalingen op grond waarvan de buitenlandbijdrage verschuldigd is, zijn dwingendrechtelijk van aard. Dat eiser niet wil bijdragen en zijn persoonlijke situatie maken dat niet anders.

22 Reacties

  1. Dit alles gelezen hebbende komt bij mij de vraag boven in hoeverre een dwingend opgelegde bijdrage een bijdrage is, dus niet vrijwillig, en daardoor het karakter van belasting draagt. ……..”zijn dwingendrechtelijk van aard” staat er letterlijk.
    Het is een woordspelletje waar de jurisdictie altijd een uitleg vindt om ‘eronderuit’ te komen van wat ten laste wordt gelegd. Haarkloverij !!!
    Je gelijk halen bij een ‘overheidslichaam’ (wat een vreselijk woord) is als gapen tegen een paard. Een bekend gezegde.
    Met vriendelijke groet, Jozef

    Antwoord
    • De zorgbijdrage is geen belasting, aangezien geïnde belasting naar de schatkist gaat. De zorgbijdrage gaat naar het Zorgverzekeringsfonds.
      Omdat in de EU-wetgeving een strikt onderscheid gemaakt wordt tussen belasting enerzijds en premies/bijdragen voor sociale zekerheid anderzijds kan de genoemde “discoördinatie” (dubbel betalen via belastingen aan het ene land en bijdragen of premies aan het andere land) ontstaan. Soms werkt dat ook wel eens ten gunste van verdragsgerechtigden. Frankrijk noemde herhaaldelijk diverse eigen algemene sociale premies, zoals CSG en CRDS premies, “: belastingen”. Het EHvJ constateerde (o.m. arrest De Ruyter) dat dat Europeesrechtelijk gezien niet klopt. En dus hoeven verdragsgerechtigden in Frankrijk die premies niet te betalen.

      Het onderscheid premie/bijdrage is in de zin van Vo883/2004 weinig belangrijk (wordt ook vaak in een adem genoemd: zie bijv. artikel 30 Vo883/2004). Nederland hanteert het wel in de zin dat een uit het publieke recht voortvloeiende sociale zekerheidsvoorziening een bijdrage vraagt en een verzekering een premie. Het onderscheid is dus van semantische aard en is verder van weinig belang: indien een regeling of verzekering op iemand van toepassing is, moet de bijdrage c.q. de premie betaald worden.

      Antwoord
  2. En de dubbele betaling van “Art.69-bijdragen” + belastingen in het woonland blijven “redelijk”.
    De “bijdrage” terminologie versus “premie” is nog steeds een ontduiking van aansprakelijkheid via rechtswege die nergens op sloeg en slaat.
    Vandaar de frase van de VWS-minister in haar Zorg-Monitor 2013 (pag.45) waar ze zelf wees op de onterechtheid van de “AWBZ”-bijdrage en aangaf dat deze bijdrage voor wijzijging in aanmerking zou kunnen komen.
    De WMO-intrede heeft dat nog versterkt.
    Het door NL krampachtig vasthouden aan de terminologie “bijdrage” inplaats van een premie en het nog steeds vasthouden aan de AWBZ-dwingendrechtelijke-ellende ?
    Dat spreekt voor zich.

    Antwoord
    • De conclusie was echter dat de AWBZ component in de bijdrage zou moeten blijven bestaan. Ik citeer uit de Verzekerdenmonitor 2013, blz. 45:

      “Voortgang: In 2012 en begin 2013 heeft overleg plaatsgevonden tussen het Ministerie van VWS, het Ministerie van Financiën, de Belastingdienst en het CVZ. Gezamenlijk is onderzocht of er mogelijkheden zijn tot een brede vereenvoudiging van (de administratieve processen met betrekking tot) de verdragsbijdrage. Gekeken is naar mogelijkheden tot:
      (..)
      ad. b) aanpassing AWBZ-component: De AWBZ-component in de berekening van de verdragsbijdrage zorgt ervoor dat fiscale elementen zoals de algemene en bijzondere heffingskortingen en aftrekposten op de verdragsbijdrage van toepassing zijn.

      Het vervallen van de AWBZ-component zou de berekening en de inning van de verdragsbijdrage aanzienlijk vereenvoudigen. Echter, de verhouding tussen de Nederlandse en de buitenlandse kostprijzen zou dan wijzigen. Concreet betekent dit een verhoging van de woonlandfactor.

      Door de heffingskortingen is voor verdragsgerechtigden met een laag inkomen de AWBZcomponent van de verdragsbijdrage veelal nihil. Zij hebben daarmee geen voordeel van het vervallen van de AWBZ-component. De hogere woonlandfactor zorgt er bij hun voor dat zij nadrukkelijk meer gaan betalen. Verdragsgerechtigden met een hoger inkomen hebben juist voordeel van de afschaffing, omdat voor hen het AWBZ-deel van de verdragsbijdrage komt te vervallen en deze verlaging groter is dan de stijging van de bijdrage als gevolg van de verhoging van de woonlandfactor. Het laten vervallen van de AWBZ-component zou leiden tot grote inkomensverschuivingen, waarbij met name de lagere inkomens erop achteruit gaan en hoge inkomens erop vooruit gaan. De conclusie is dat het laten vervallen van de AWBZ-component niet haalbaar is. ”

      De verschillen in effecten in weghalen van de (toenmalige AWBZ, thans WLZ-component) tussen hoge en lage inkomens zijn inderdaad correct geschetst (en gelden nog steeds). Administratieve redenen (veel eenvoudiger berekening van de zorgbijdrage) mogen niet tot wijzigingen van de zorgbijdrage leiden die veel ongunstiger uitpakken voor de lage inkomens onder de verdragsgerechtigden, althans als die niet gecompenseerd worden. In feite zullen sommige verdragsgerechtigden met lage inkomens nu al een verzilveringsprobleem kunnen hebben met de heffingskorting voor de weinig- of niet verdienende partner.

      Antwoord
      • Jan,
        Dit is weer wollig ministerieel taalgebruik ter maskering van het simpele feit dat lagere inkomens relatief een HOGER deel van hun inkomen afdragen aan de premie-bijfdragen dan middeninkomens, laat staan inkomens boven de 56.000 euro.
        Vooral de 100+ euro p.p. is relatief en feitelijk zeer bezwarend.
        Zet dat maar eens in een eenvoudig spreadsheet met inkomens tot 20.000, 35.000, 56.000 en 120.000 euro en 1 of 2 of 4 betalende gezinsleden , dan zie je het resultaat vanzelf.
        Dus zonder een ingebakken premie/bijdrage-limiet tot aan 56.000 euro, maar tot aan het inkomen van de minister president ( inclusief kamerleden die dat weer mooi voor zichzelf hebben geregeld, toch ? ).

        Daarbij komt het PRINCIPE punt dat je nooit betaalt voor een verzekering waarvoor je niet verzekerd bent ( lees AWBZ en opvolger WLZ & co ), ook niet in het buitenland.
        Geforceerd, WEL MOETEN betalen voor zoiets, heet in normale taal oplichting.
        Ook als dat “administratief” eenvoudiger/moeilijker zou zijn, is dat geen reden om daarmee door te gaan ! Tegen beter weten in !

        Ook als je het woord “premie” laat verdonkeremanen en daar het bruikbare eufemisme “bijdrage” voor in de plaats zet, om rechten die aan een premiebetaling zijn verbonden, in het buitenland te omzeilen. Het blijft dezelfde premie-zwendel.
        Ook als een rechter het daar niet mee eens is omdat het in de wet staat.

        Ook als de CRvB-rechter letterlijk tegen mij zegt dat “hij de wet kan veranderen als hij dat wil” en dat vervolgens nalaat, na een onderonsje met de CVZ-afgevaardigde na afloop van de rechtzitting in Utrecht.
        Hoe dat heet mag je zelf invullen, maar voor mij stinkt dat, hemelhoog.

        Er is geen enkele reden om, op welke wijze dan ook, principiële onjuistheden te verdedigen, juist niet als ze slinks in de wetgeving tercht zijn gekomen.
        Het is dus juist een reden om daar tegen in te gaan en wegen te zoeken om deze onjuistheden rechtskundig te coorigeren.
        Voor jou is daarin een schone taak weggelegd, anders dan altijd en eeuwig het standpunt van de regering, VWS, CVZ, ZiN & Co. te verdedigen.

        Vandaar mijn eerdere opmerking over de 7% Zvw-basis-premie over het gehele inkomen, inclusief alle gezinsleden, zoals dat in Frankrijk wordt gehanteerd.

      • Tot aan het maximale (pseudo)premie-inkomen is de zorgbijdrage zodanig vormgegeven dat deze voor de meeste verdragsgerechtigden min of meer progressief met het inkomen is, m.a.w. de lage inkomens hebben een lagere druk. Dat de nominale ZVW premie een denivellerende werking kent is op zichzelf juist, maar die wordt grotendeels weer gecompenseerd door juist de heffingskorting (WLZdeel + evt. voor de niet-of weinigverdienende partner).
        Je voorstel om de WLZ component er dus uit te halen zal inderdaad ten nadele zijn van de lagere inkomens, zoals terecht gesteld in de verzekerdenmonitor 2013.
        Je voorstel, als ik het goed begrijp, om de maximale grens van ong. 56000 Euro van het ZVW inkomen in de zorgbijdrage los te laten zal door de gepensioneerde verdragsgerechtigden met de hoogste inkomens niet in dank worden afgenomen, en zal er ook niet doorkomen gegeven het gelijkheidsbeginsel dat aan de zorgbijdrage (t.o.v. Ned. ingezetenen) ten grondslag: die grens van 56000 Euro geldt in Nederland namelijk ook.
        Je eerdere voorstel om alle door Nederland te betalen kosten voor verdragsgerechtigden maar om te slaan over die verdragsgerechtigden herinner ik me nog goed. Dat was nog meer ondoordacht dan de voorstellen die je nu doet. Er zit dus al wat vooruitgang in.

        Ik kan mij overigens niet voorstellen dat een CRvB rechter tegen je gezegd heeft dat hij de wet zou kunnen veranderen. Rechters dienen zich te houden aan de wet, en slechts hoogstzelden kunnen ze op grond van algemene rechtsbeginselen of internationaal recht iets gunstigs voor een klager doen. Het weghalen van de WLZ-component uit de bijdrage is niet af te dwingen, en integendeel, als de politiek er toch toe zou besluiten, bij het gegeven principe van de woonlandfactor, slechts schadelijk voor de verdragsgerechtigden met de laagste inkomens.

      • Jan,
        Laat me niet lachen !
        a) Een Algemene heffingskorting van 196,00 € en een Ouderenkorting van 37,00 € op het NinBi inkomen ?
        Netto 9,65 % x 233,00 € = 22,48 € nivellering.
        Hoera nog geen 2 € per maand.
        Zijn die peanuts jouw versie van de “nivellering” na de “Zvw-dénivellering”?
        Zoals gewoonlijk een doekje voor het bloeden.
        Een gotspe.

        b) De nominale 100+ € p.p. telt alleen al op tot ong. 5.000 € voor een gezin met 2 volwassenen en 2 kinderen vanaf 16 jaar.
        Zet DAT nou eens in je spreadsheat en kijk dan naar de cijfers !.
        Dan zie je het effect van 5.000 € op 20.000 of 50.000 of 120.000 €
        Dan zie je vanzelf dat de opmerking in de Verzekerdenmonitor precies het omgekeerde is van wat er wel had moeten staan :
        Foutje, Bedankt Mevrouw de minister !

        c) En u was nog wel zo verbaasd dat de “bijdrage” ineens met 10% omhoog ging.
        Ik heb de cartoon daarover bewaard.
        En waarom is die woonlandfactor ineens verhoogd naar 0,8245 van 0,7504 ?
        Vanwege de vervanging van de AWBZ door de WLZ ?
        Nogmaals, die hele AWBZ-WLZ hoort in de berekeningen niet thuis, dat heeft niets te maken met ZVW-zorgkosten :
        en ALLEEN voor de Zvw ZIJN WE VERPLICHT VERZEKERD,
        “DWINGENDRECHTELIJK”.
        Want de AWBZ gold : nooit voor het buitenland, nu niet en nooit niet.
        Dwingendrechtelijk.
        Alleen vanaf de nederlandse grens in Nederland.
        Voor de rest van die AWBZ-argumentatie geldt hetzelfde nog steeds :
        Het “OMDAT” verhaaltje van Mr. v.d.Bosch van CVZ, dat hij tot in het oneindige wist te herhalen, maar nooit kon verklaren, laat staan met goede redenen omkleedt.
        Alleen dat het in de wet staat.
        Maar dat is geen reden om het AWBZ-verhaal voor zoete koek te slikken.
        Nu niet en nooit niet.
        En vooral niet omdat er effe gauw ruim 3.000 € voor geheven wordt vanuit het buitenland.
        Per gezin en soms zelfs per persoon.
        Belachelijk.

      • ad a: hier kan ik geen touw aan vastknopen. Er wordt geen 9,65% toegekend op de genoemde bedragen.
        ad b: ik heb al gesteld dat de wijze van heffing van bijdragen voor de ZVW component in de verdragsbijdrage denivellerend is: dit wordt dus sterker indien de AWBZ/WLZ component wordt weggelaten uit de verdragsbijdrage, omdat dan een veel hogere woonlandfactor over slechts die ZVW-component wordt toegepast: precies datgene wat juist beweerd wordt in de verzekerdenmonitor 2013 (en ik citeerde), kortweg: lagere inkomens gaan eronder leiden als de AWBZ-component in de verdragsbijdrage wordt weggelaten (bovendien nog omdat hun zorgtoeslag dan niet omhoog zal gaan). Overigens zal het niet zo vaak voorkomen dat er twee verdragsgerechtigde kinderen zijn bij gepensioneerde verdragsgerechtigden. En de leeftijdsgrens vanaf waar voor hen de nominale ZVW premie moet worden betaald is niet 16 jaar , maar 18 jaar.
        ad c: als eerder gesteld: voor veel woonlanden is de woonlandfactor vrij sterk omhoog gegaan doordat de noemer verlaagd als gevolgd van bezuinigingen op de AWBZ bij overgang naar WLZ in 2015. Tegelijkertijd echter is in 2015 het AWBZ/WLZ-premiepercentage toen verlaagd met 3 procentpunten naar 9,65% (wat het nog steeds is). Een dergelijke structurele Nederlandse verandering werkt gemiddeld genomen voor de gehele groep verdragsgerechtigden op termijn ongeveer neutraal uit op de verdragsbijdrage.

      • PS :
        Dat heeft de CRvB rechter Jans LETTERLIJK en ZO gezegd tijdens de zitting.
        “Ik kan de wet veranderen als ik dat wil”.
        Getuige er bij, zitting op band opgenomen.
        Daarom heb ik het woordelijke verslag van de zitting dan ook opgevraagd.
        Maar om allerlei administratief technische redenen is me dat geweigerd door de CRvB.
        Ze voelden kennelijk nattiggheid in Utrecht.
        Zelfs een samenvatting is geweigerd.
        Dus zijn ook alle vraag/twist-punten en argumentaties verdwenen, want die werden in de tekst van de uitspraak natuurlijk ook niet vermeld.
        Zo werkt dat daar dus.
        “Gaat heen en zondigt niet meer”.
        Ja meneer de rechter, ik ga terug naar Parijs e.o.

  3. ECLI:NL:CRVB:2019:2425
    Instantie Centrale Raad van Beroep Datum uitspraak 17-07-2019 Datum publicatie 29-07-2019 Zaaknummer 18/998 ZVW Rechtsgebieden Socialezekerheidsrecht Bijzondere kenmerken Hoger beroep
    Inhoudsindicatie
    Appellante was verdragsgerechtigd vanaf 18 november 2015, zodat zij ook vanaf die datum de buitenlandbijdrage verschuldigd was. Noch de datum van inschrijving met het E-121 formulier, noch het antwoord op de vraag of appellante door zich niet tijdig te laten inschrijven bij het bevoegde orgaan van haar woonplaats de verstrekkingen waarop zij recht had al dan niet heeft kunnen effectueren is gelet op het dwingende karakter van voormeld artikelonderdeel hierop van invloed.
    Vindplaatsen Rechtspraak.nl
    18 998 ZVW Datum uitspraak: 17 juli 2019 Centrale Raad van Beroep Enkelvoudige kamer
    Uitspraak op het hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag van 19 januari 2018, 17/2243 (aangevallen uitspraak) Partijen: [appellante] te [woonplaats] (Italië) (appellante)
    CAK

    Antwoord
  4. Jan,
    Even rekenen ?
    Voorbeeld : inkomen 50.000 €
    Nominale bijdrage = 1.290
    Zvw bijdrage = 2.700
    Totaal Zvw + Nominaal = 3.990
    Wlz bijdrage = 3.010
    Totaal = 7.000 x Wlfactor 0,8245 = 5.772 aan bijdragen. (11.5 % van inkomen ).
    Als iemand echter GEEN 3.000 € aan die Wlz-nonsense hoeft bij te dragen dan is het resultaat 0.8245 x 3.990 = 3.290 €uro te betalen.

    Zelfs al zou de Wlfactor 100 % zijn en dan ALLEEN over de Zvw-premie, dan blijft dat totaal op 3.990 euro staan !
    En dus niet op 5.772 euro.
    M.a.w. :
    De Wlz bijdrage is gewoon ordinaire geldklopperij, lees “oneigenlijke ontneming”.
    Vanaf januari 2006 al.

    Zelfde sommetje voor een inkomen van 20.000 euro , 1 persoon
    Nominaal = 1.290
    Zvw bijdr. 5,4 % over 20.000 € = 1.080
    Nom + Zvw = 2.370 x 0.8245 = 1.945 € = 9.7 % van 20.000 € inkomen.
    Wlz 9.65 % x 20.000 = 1.930 minus heffingskorting 200 = 1.730 €
    Totaal Nom +Zvw + Wlz = 4.100 € x 0.8245 = 3.380 €. = 17 % van 20.000 € inkomen
    Verschil : 3.380-1.945 = 1.435 € ofwel 7.2 % van 20.000 inkomen.

    Zelfs al zou de WLFactor 100 % zijn dan nog is de Zvw “bijdrage” beperkt tot 1.080 euro.
    En dan nog eens verzwaard met een dan zeer bezwarende 1.290 € aan Nom.bijdrage-premie, die dan geheel buiten proporties is versus de Zvw-quote.
    Laat staan met een extra 1.290 voor een 2-de verzekerde in dat gezin.
    De Nom.bijdrage is dus ook al weer een verzwarende factor voor juist de lagere inkomens.
    Vandaar dat de andere werkwijze met een vast % van het gezins-inkomen veel beter is, minder a-sociaal.

    Ergo :
    Het 2015 verhaal over de gevolgen van het weghalen van de AWBZ (Wlz) bijdrage is PRECIES HET TEGENOVERGESTELDE van wat daar wordt beweerd !
    De lagere inkomens gaan er juist NIET meer onder lijden, maar juist minder !

    Wie het meest profiteert zijn de inkomens boven de heffingsgrens van ong. 56.000 € !
    Die betalen relatief het minst versus hun inkomen en lachen zich rot om de sufferds met een inkomen tot 35.000 euro die de volle AWBZ-WLZ-mep moeten betalen t.b.v. die AWBZ/WLZ zwendel.

    En die AWBZ/WLZ-zwendel is gebaserd op 2 zaken.
    1) de CVZ-uitspraak :
    “OMDAT Nederland ( in Nederland en uitsluitend in Nederland !?! HC.) het systeem hanteert van zowel de Zvw als de AWBZ wordt dit OOK toegepast op de buitenland bijdrage.”.
    Deze OMDAT…OOK… redenering :
    is het slapste leugenverhaal uit de hele “ZVW-BIJDRAGE” historie.
    De AWBZ-WLZ is NIET toepasbaaar in het buitenland en AWBZ:WLZ-kosten worden niet vergoed in het buitenlansd als ze daar zijn gemaakt..
    Deze weke ondergrond dient als basis voor de wetgeving waarin dat is vastgezet voor deze AWBZ/WLZ-geldklopperij.
    En “dus” weer geconfimeerd m.b.v. de dove-blinde rechtbanken en CRvB die elke contra-argumentatie onder tafel vegen.

    2) Het is namelijk NERGENS voor nodig om de AWBZ/WLZ bij de Zvw-bijdrage te betrekken en die daar deel van uit te laten maken !

    Waarom niet ?
    Juist financieel gezien niet, noch boekhoudkundig gezien niet.

    Hoe dan wel ?
    ALS
    er dan uiteindelijk wel IN NL enigerlei WLZ-zorgkosten worden gemaakt die betrekking hebben op een in het buitenland wonende verdragsgerechtigde nederlander :
    DAN
    dienen die kosten boekhoudkundig aan het WOONLAND te worden doorbelast en aldaar deel uit te maken van de totale woonlandzorgkosten rekening aan Nederland.
    Die worden daarom dus hoger, maar dat is peanuts op de totale woonland-rekening met ong 1 mln euro, of 5 mln voor mijn part.

    En dus NIET door NEDERLAND direct te worden gedragen deze in NL gemaakte kosten.
    (Nederland doet dat stiekem wel = de drog-reden te generatie-basis.).
    En dus NIET als drogreden te worden gebruikt om alsnog de AWBZ-WLZ op te kunnen voeren in het buitenland bijdrage deel vanwege die paar miljoen euro per jaar gemaakte “buienlandse” WLZ-kosten.
    Want OOK DAAR is het hele buitenland-bijdrage-zwendel-spel op gebaseerd.

    Op die 2 bovenstaande “OMDAT…OOK…” en “AWBZ/WLZ-kosten-IN NEDERLAND” beweringen en dus boekhoudkundige zwendels.

    Onverdedigbaar.
    Menselijk onwaardig.
    Rechtskundig “dus” geheel juist !
    Vuilnisman ………..

    Antwoord
    • Je gaat uit van de verkeerde veronderstelling. Bij weglaten van de WLZ component komt in het gekozen voorbeeld de woonlandfactor ver boven 100%.
      Dat maakt je voorbeeldberekeningen zinloos.

      Antwoord
    • De relatie tussen “pensioenlandzorg” en de zorgbijdrage ontgaat me. Het recht op pensioenlandzorg in Nederland is ingevoerd onder de per mei 2010 ingevoerde Vo883/2004 : onder de voorloper Vo1408/71 was dat recht er nog niet. Inderdaad draagt Nederland die kosten direct zelf. Het woonland zit er uiteraard niet op te wachten. Die kosten declareren door Nederland bij het woonland, dat ze dan weer terugdeclareert bij Nederland, is natuurlijk een vreemde exercitie. Afgezien daarvan: de verdragsbijdrage kent geen relatie met de systematiek van vergoedingen tussen woonland en pensioenland (Nederland in casu). De invoering van de pensioenlandzorg in 2010 heeft ook geen invloed gehad op de hoogte van de zorgbijdrage of de woonlandfactor. Dat is wel eens bediscussieerd in de politiek, maar terecht is er mijns inziens van afgezien. Het verband met de AWBZ/WLZ component is ook niet te leggen.

      Antwoord
  5. Jan,
    Ik begrijp voor de zoveelste keer dat je het niet wenst te begrijpen.
    Waar ik het over heb is het volgende, ik leg het nog een keer uit voor de andere lezers. Wanneer ik wonend ik Frankrijk maar verblijvend op vakantie in NL zorg af neem in NL dan worden die kosten ten onrechte NIET aan de franse Securité Sociale doorbelast maar door Nederland betaald. Die kosten zouden WEL aan frankrijk moeten worden doorbelast en dan volgens de Franse regels worden vergoed via die Sec.Soc. en een eventuele “Mutuelle” zorgverzekering die vrijwillig is afgesloten met een aparte verzekeraar. Dan vervalt ook het bla-bla verhaal dat JUIST DAT de reden is waarom vanuit NL de woonlandfactor is ingevoerd, omdat NL die kosten betaald. Die kosten staan ook bekend als “toeristen-zorg”. B.v. als een bril in NL goedkoper is dan in NL schaffen we die nagenoeg gratis aan in NL en draait NL op voor de kosten en niet de FR SecSoc. en komt dus ook niet terecht op de woonland zorgrekening, waar die WEL op thuis hoort, want je woont in Frankrijk en niet in NL. Juist omdat er geen relatie zou bestaan tussen het woonlandzorgpakket en diens vergoedingen structuur en NL en diens vergoedingen structuur.

    Idem geldt dat ook voor de AWBZ/WLZ zorg die in NL wordt afgenomen en dan door NL wordt betaald en “dus” als reden wordt opgevoerd om de AWBZ/WLZ te koppelen de woonlandfactorberekeing in de noemer.De bekende reden om 3.000 euro aan AWBZ/WLZ-premie binnen te slepen. Maar ok dat wil “men” niet begrijpen.

    Nogmaals : Juist in de Woonlandfactor berekening teller horen ALLE zorgkosten thuis die door een verdragsgerechtigde worden gemaakt in het woonland en vergoedt volgens de regels van het woonland, NIET die van NL. En : de zorgkosten gemaakt of in een ander (derde) land waar de betreffende verdragsgerechtigde tijdelijk verblijft behoren via zijn WOONLANDverzekering te worden afgehandeld en vergoed volgens de woonlandregels. Ook dat gebeurt niet want je moet met de rekening naar NL omdat die alles vergoedt en dus NL zich weer een drogreden in de hand geeft om de oude leugen te blijven hanteren. Zie boven.

    En kijk dan eens wat er gaat gebeuren als al die zorgkosten, inclusief de toeristen-zorg kosten, doorbelast worden naar het woonland ?
    SURPRISE : Dan vervalt ELKE grondslag voor het uberhaupt hanteren ven een fenomeen dat woonlandfactor heet. Dan betalen de in het woonland residerende verdragsgerechtigden hun deel van die woonlandkosten aan NL wanneer de woonlandrekening aan NL is gepresenteerd. Dan kun je nog vechten over de verdeelformule en de omslagregeling voor het woonland
    Maar die woonlandzorg/buitenlandbijdrage is dan LOSGEKOPPELD van de NL-hutsput o.b.v. Nom.+Zvw+AWBZ/WLZ premie-bijdrage berekeningen vanuit het NL-perspectief.

    ERGO :
    De belachelijke en fraudegevoelige WOONLANDFACTOR hoeft niet meer te worden toepast, de grondslag er voor is: WEG !. EN, NL draait niet meer op voor “toeristen-zorg” en AWBZ/WLZ zorg verleend in NL, die wordt dan voor 100 % doorbelast aan het woonland en aldaar dan vergoed voor de desbetreffende percentages vergoeding. Geen “vreemde exercitie” maar gewoon praktijkdiploma boekhouden niveau kennis, een bosje kostenplaatsen organiseren en normaal verstand hanteren. Dat doen internationale bedrijven ook onderling over de grenzen heen,
    Niets nieuws aan. EN Eerlijk Toch ? EN, geen discriminatie meer tussen AWBZ/WLZ zorg in NL vs buitenland, die discrepantie wordt daarmee in een keer weggenomen.

    Jan, Neem DIT verhaal maar eens mee naar DHG e.o. en breng dat eens in in de discussie over de woonlandfactor bij het CBS en VWS, dan doe je een goede job.
    Daar staat geen verdrags/verordeningsregel tegenover die dit verbiedt.

    Groet, Hans.

    Antwoord
    • Citaat:
      ” Dan betalen de in het woonland residerende verdragsgerechtigden hun deel van die woonlandkosten aan NL wanneer de woonlandrekening aan NL is gepresenteerd.
      Dan kun je nog vechten over de verdeelformule en de omslagregeling voor het woonland”

      Mijn commentaar: het is me volstrekt onduidelijk wat die (gepensioneerde) verdragsgerechtigden dan aan de herkomst/pensioenstaat Nederland volgens jou moeten gaan betalen. Je doet namelijk geen voorstel voor welke formule voor de bijdrage dan ook. Eerder had je het echter al eens over: gewoon die kosten van verdragsgerechtigden, naar ik nu begrijp dus zelfs met inbegrip van kosten die men in Nederland en derde landen van de EU of waar dan ook maakt, omslaan over alle verdragsgerechtigden. Mijn eerdere commentaar herhaal ik dan maar eens: in dat geval zijn de gepensioneerde verdragsgerechtigden ruim twee keer zo duur uit als wat ze nu betalen. Daar zit niemand van hen op te wachten. En is ook niet logisch omdat je zo de generatiesolidariteit uit het systeem van bijdragebetaling haalt, dat er nu terecht wel in zit. Bovendien is de verdragsgerechtigde dan duurder uit omdat de kosten van pensioenlandzorg en van zorg in derde staten, die nu (grotendeels ) niet in de rekening van het woonland aan het pensioenland Nederland zitten, met je voorstel vergroot worden.

      Antwoord
  6. Jan,
    Je spreekt weer om hete brij heen.
    ” omdat je zo de generatiesolidariteit uit het systeem van bijdragebetaling haalt ”
    is zo’n vage kreet om zich (VWS & Co) achter te verschuilen.

    ALLE Zvw-zorgkosten voor verdragsgerechtigde nederlanders gemaakt in en via het woonland gemaakt horen thuis op de woonlandnota aan NL.
    Dus : gepensioneerde, werkenden, kinderen incluis : DAT is de generatiesolidariteit.

    ALLE Zvw-zorgkosten behelst ook de zorgkosten die in een derde land, buiten het woonland zijn gemaakt.
    INCLUSIEF de Zvw-zorgkosten in Nederland geleverd aan verdragsgerechtigden die tijdelijk in NL veblijven, ofwel de zgn. “Toeristen-zorg-kosten”.
    B.v. voor de bril die in NL is aangeschaft en geheel ten onrechte door NL wordt vergoedt.
    Derde-landen zorgkosten dienen nu bij ACMEA c.s. te worden ingediend en dan te worden betaald door NL : nonsense.

    Die Zvw-zorgkosten dienen aan het WOONLAND te worden doorbelast door NL-ACHMEA-ZIN, dan wel via de in NL betaalde factuur aan de woonlandverzekeraar te worden voorgelegd en dan aldaar te worden vergoed volgens de aldaar geldende vergoedingsregels.
    Niks betalen door NL in dit geval : geen gebruik van het Groot-Smoezenboek hier.

    JA, dat komt boven op de Zvw-woonland-rekening en die wordt dus hoger.
    JA, die woonlandzorgrekening kan dan clean en zonder andere zaken die er niet in thuis horen aan NL worden gepresenteerd.

    Die cleane rekening kan dan worden omgeslagen over alle verdragsgerechtigde verzekerden in dat woonlaand op basis van het aantal maanden dat men in dat woonland verzekerd is geweest in dat verzekeringsjaar.
    Met inbegrip van een verdeelsleutel naar inkomen per persoon.
    Via de NinBi-verklaringen weet NL ( = MvFin ) al precies hoeveel inkomen er Wereldwijd is verdiend, hoe zich dat verhoudt tot de Woonlandnota per verdiende 1000 € inkomen en dan omgeslagen naar rato.
    Simpel en een kolfje naar de hand van de Belastingdienst en VWS en ZIN en CAK.

    Dan hoeft er ook niet meer gekeken naar en vergeleken te worden met de Zvw-zorgkosten in NL, want die staan geheel los van de Zvw-zorgkosten in het woonland.

    Dan hoeft NL ook niet meer de smoes te gebruiken dat die “toristen-zorg-kosten” door NL worden betaald en “DUS” de reden zijn om de fabuleuze “OMDAT …. OOK…” leugen redenering te gebruiken.
    Die leugen vormt weer de grondslag voor de infame NL-AWBZ-koppeling vanuit NL aan de Zvw-zorgkosten in het buitenland.
    Die woonland/buitenland Zvw-zorgkosten hebben niets van doen met de AWBZ/WLZ zorgkosten in NL of de organisatorische opzet daarvan in NL.
    (Derdelanden/NL Zorgkosten declaraties dienen nu te worden ingediend bij een of ander ACHMEA kantoor en worden nu vaak voor de volle 100 % betaald door NL : onjuist).

    Cicero zei lang geleden :
    “Ik blijf er bij dat Cathago vernietigt moet worden”.

    Ondergetekend blijft er bij dat :
    1. De Woonland-zorgrekening clean en compleet aan NL dient worden gepresenteerd
    2. ALLEEN de Zvw-woonland-zorgrekening dient te worden gebruikt als basis voor de berekening van de Zvw-buitenland-bijdrage
    3. NL af ziet van de AWBZ-koppeling in de buitenlandbijdrageberekeningen en daar ten onrechte mee rekent ten laste van de verdragsgerechtigde nederlanders in het buitenland
    4. De Woonlandfactor in zijn geheel dient te worden afgeschaft als zijn de een niet ter zake doende draaiknop die de NL-regering de kans geeft om “aan beleids-knoppen” (%’s) te draaien teneinde meer inkomsten te genereren” waar dat ovebodig, niet gewenst en niet nodig is.
    5. Een Zvw-buitenland-bijdrage wordt berekend op basis van de het wereldinkomen dat bekend is bij VWS via de belastindienst in NL en de NinBi-verklaring en omgeslagen per 1000 euro inkomen (= solidariteit) zonder limiet lager dan het inkomen van de NL-PM.

    Reken dat maar eens na bij het CBS en met inbegrip van de gegevens van de belastingdienst.

    Nog iets onduidelijk ?

    Groet, Hans

    Antwoord
    • Volkomen duidelijk Hans. Maar vooraf even: “generatiesolidariteit” houdt in dit verband in dat de ZVW-premie/bijdrage leeftijdsonafhankelijk is, zodat de (meestal gezondere) jongeren meebetalen aan de hogere ziektekosten van de minder gezonde ouderen. Dat zit nu ingebakken in de premiestelling voor ZVW en WLZ van in Nederland verzekerden, en op dezelfe wijze ook in de verdragsbijdrage voor gepensioneerde verdragsgerechtigden die aan het CAK betalen.
      In jouw voorstel wordt dat afgeschaft omdat je gewoon alle kosten van zorgverstrekkingen (genoten in woonland, pensioenland Nederland en derde staten) optelt – dus in feite de som van alle rekeningen die alle verdragslanden tezamen (zouden moeten) doorsturen aan Nederland – en deze som wil omslaan in een bijdrage voor alle (gepensioneerde) verdragsgerechtigden en hun gezinsleden.Uit de jaarlijks Verzekerdenmonitoren blijkt dat die verdragsgerechtigden dan samen ongeveer twee keer zo veel moeten gaan betalen als ze nu doen. Dat is vooral het gevolg van het feit dat je de generatiesolidariteit in de bijdrage wil afschaffen. Daarnaast wil je de woonlandfactor afschaffen, wat inhoudt dat een verdragsgerechtigde in bijvoorbeeld Portugal (met hetzelfde inkomen) precies even veel gaat betalen aan het CAK als een verdragsgerechtigde in Frankrijk, terwijl degene die in Portugal woont thans minder dan de helft betaalt dan zijn evenknie in Frankrijk. Het verschil in wettelijk woonlandzorgpakket tussen Portugal en Frankrijk wil je dus verwaarlozen. Het feit dat je voorts een vlaktarief(percentage) voor de verdragsbijdrage op het inkomen wil invoeren (zonder maximumbijdragegrens) neem ik voor kennisgeving aan, maar dat zullen lagere en de allerhoogste (pensioen)inkomens je zeker niet in dank afnemen.

      Kortom: je voorstellen kunnen regelrecht de prullenbak in. Ik hoor echter graag van degenen die je bijval zouden willen betuigen waarom ze er wel wat in zouden zien.

      Antwoord
      • Jan, alweer :
        Je hebt mijn woorden lenig verdraaid en de mening uit zijn verband gerukt.
        Prima geprobeerd, tikje geniepig, maar misgeschoten.

        ALLE Zvw-zorgkosten voor 1 woonland en die kosten voor DAT woonland verrekend met de verdragsgerechtigde nederlanders in DAT ene specifieke woonland.
        Daar gaat het om !
        Wat Ued. er van maakt, is dat de kosten voor Portugal betaald zouden moeten worden door de in Frankrijk wonenden enz. ????
        Nee, het wettelijke verschil tussen de woonlandpakkettten blijft staan en wordt juist en expliciet per woonland apart afgerekend.
        Dat zeg ik vanaf het begin al.
        Iets anders is een verdraaiing van wat ik wel zeg.
        Foutje Bedankt !

        Hoogste pensioeninkomens :
        Iedereen met een hoger inkomen dan de “virtuele” grens van pakweg 56.000 € laat de armeren opdraaien voor de kosten, omdat ze de premielast ontwijken boven de 56 K €.
        Net als in NL, daar lachen alle verzekerden met een inkomen boven die 56K grens zich een hoedje omdat hun inkomen daarboven niet wordt geraakt :
        de bijdrage/premielast dus verhoudingsgewijs een steeds LAGER percentage van het inkomen betreft,
        Ergo de lager betaalden weer eens zwaarder worden belast met een relatief groter deel van hun inkomen dat moet wordt afgedragen.
        Weinig solidair stelsel dus !
        De kamerleden hebben weer eens goed voor zichzelf gezorgd en betalen over het inkomen tussen de 56 K en de 120 K € geen stuiver extra.

        Ook wordt met de beschreven methode de Zvw-buitenlandbijdrage leeftijdonafhankelijk gemaakt omdat men dan WEL naar inkomen betaalt.
        Een “fair share” draagt dus.

        Een rekenvoorbeeld :
        Stel :
        1. de “cleane” Zvw-kosten m.b.t. FR 30 mln € zijn voor een geven zorgjaar
        2. en er 8.000 verzekerde verdragsgerechtigde 18+ NL’s wonen in FR,
        dan bedragen de Zvwkosten het gemiddelde bedrag van 3.750 € p.p. op jaarbasis
        zonder aanzien des persoons zonder enige rekening te houden met de draagkracht.
        ( Weinig solidair dus.)

        Een regeling naar draagkracht is dan nodig.
        Omgeslagen per 1000 € inkomen voor het verzekerde gezin.
        Bij een inkomen van 80.000 € betaalt men dan 5x de bijdrage van iemand met 16.000€ inkomen voor zijn gezin met een gelijk aantal verzekerden in beide gezinnen.
        En, met een veel lagere minimum bijdrage per persoon dan 100+ € p.p. die nu veel te zwaar weegt.
        Naar draagkracht dus en leeftijdonafhankelijk en afhankelijk van het woonland en diens vergoedingsregelingen en dus het totale Zvw-kostenplaatje van dat specifieke woonland.
        Zonder AWBZ/WLZ invloed op de Zvw (!) buitenlandbijdrage.

        Niks meer of minder dan dat.
        Zet dat eens in een spreadsheet, kom er mee voor de dag en praat dan met harde feiten en cijfers in de hand.
        In plaats van mijn woorden te verdraaien en alles wat de NL-overheid niet zint af te kraken, maar daarentegen alles te verdedigen wat de onzinnigheid binnen en van de huidige Zvw-buitenlandbijdrageberekeningen in stand houdt.
        Met die attitude schieten we niet op.
        Artikel 69 hoeven we niet te veranderen.
        De Implementatie er van wel.

      • Citaat:
        “Bij een inkomen van 80.000 € betaalt men dan 5x de bijdrage van iemand met 16.000€ inkomen voor zijn gezin met een gelijk aantal verzekerden in beide gezinnen.” Dit is een onduidelijke formulering.
        Om je assumptie duidelijk te krijgen: je wilt dus dat een gezin met twee of drie verdragsgerechtigde gezinsleden waarvan de hoofdverdragsgerechtigde 80.000 euro aan inkomen heeft hetzelfde betaalt als indien hij met dat inkomen alleenstaand is? Zodra dit duidelijk is zal ik een aantal rekenvoorbeelden (op basis van spreadsheet) laten zien wat voor exorbitante lasten hieruit gaan voortvloeien.

      • En dat geldt dus voor 1 woonland, voor de zorgkosten gemaakt in DAT woonland.
        En die zorgkosten worden aan NL gerapporteerd.
        En die zorgrekening voor dat ene specifieke woonland wordt dan omgeslagen over de verzekerden in DAT woonland.

        Buitenlandbijdrage vastelling ter recuperatie van die ene woonland zorgrekening voor dat specifieke woonland :
        a) Totale inkomsten van die groep verzekerden (M.v.Fin.) in dat woonland
        b) Bereken het aantal maanden dat er in dat woonland in dat kalenderjaar mensen verzekerd zijn geweest (b.v. 10.000 personen vanaf 18 jaar een hel jaar verzekerd geweest = 120.000 verzekeringsmaanden in dat specifieke woonland
        c) Vergelijk dat met die woonlandzorgkostennota aan NL voor dat woonland.

        d) Uitkomst = te recupereren zorgkosten “Q” per 1000 € inkomsten per maand.

        Die eenheid “Q” kan dan worden gebruikt voor de Zvw buitenlandbijdrage rekening te versturen aan de verzekerde-families in dat woonland.
        En of die nou bestaan uit 1 of meerdere personen maakt dan niet meer uit.
        Je betaalt naar jouw vermogen om te betalen voor jouw gezin.
        Dàt is dan de ingebakken solidariteit (inkomen én leeftijd ).

        NIKS onduidelijks aan !
        En dus weg met de “AWBZ-erfenis” uit de huidige nonsens betalingsformule die is gebaseerd op de zorgkosten in NL en niet op de reeele zorgkosten in het woonland.

        Dus :
        Als solitair betaal je met een jaarinkomen van 40.000 € solidair net zoveel als een gezin van 5 personen met een jaarinkomen van 40.000 €.
        Als je (of je gezin) armoe lijdt met 10.000 €/jr betaal je ook een heel lage Zvw buitenlandbijdrage. Dan hoeft er dan ook niet meer geld rondgepomt te worden via allerlei kortingen en zorgtoeslagen etc. En dàt scheelt weer een hoop overbodige administratie-kosten bij de Bel.Dst.
        En :
        Als je 120.000 € inkomen geniet dan genieten de anderen er ook van mee, want hun zvw-buitenlandbijdrage is dan, terecht, lager.

        PS :
        Ga dus niet weer valselijk suggereren dat alle woonlanden op één hoop worden gegooid en dus een “multi-woonland-gemiddelde-bijdrage” zou moeten betalen.

        Dat is net zo vals als de suggestieve uitspraak van de toenmalige VWS minister-dame dat je in NL voor “een prikkie” (= ruim 100 euro p.p.p.m.) verzekerd bent.
        Waarbij ze even was “vergeten” te vermelden dat iedereen die een inkomen heeft daarnaast, in NL, al via de Loonheffing ook al aan mee betaalt via de “verborgen” premies binnen de loonheffing voor Zvw + Wlz en dus een hele hoop méér betaalt dan die 1.200 €/jr, vooral bij 2-verdieners.

        Reken maar na.

      • Beste Hans,
        1. Je bent op dit punt van de gezinsgrootte duidelijk: een gezin met bijv. 4 verdragsgerechtigden met een gezinsinkomen van bijv. 40000 Euro betaalt evenveel aan zorgbijdrage als een alleenstaande met dat inkomen.
        2. Maar in je eerste zin wijk je, jammer genoeg, weer af van waar je in eerdere postings nog zo op stond: namelijk, nu stel je dat de zorgbijdrage alleen berekend zou moeten worden over de zorgkosten gemaakt in dat (ene) woonland. Eerder stelde je echter dat wat een verdragsgerechtigde elders in de EU/EER aan door Nederland te betalen kosten maakt ook meegenomen moeten worden in de kosten van het woonland (zoals : de pensioenlandzorg in Nederland) en kosten gemaakt in derde EU staten bij bijv. tijdelijk verblijf daar. Wat wil je nu precies op dit punt?
        3. En voor ik ga rekenen, daar houd ik wel van – al zul je misschien zelf al gerekend hebben?- welk inkomensbegrip wil je hanteren? Je wilt de AWBZ/WLZ component verwijderen uit de zorgbijdrage. daarvoor geldt nu het wereldinkomen box 1 begrip. Je wilt ook de grens van 56.000 Euro loslaten die geldt nu alleen voor de ZVW component, die je kennelijk wilt overhouden als basis voor een berekening. Zal ik die dan ook maar als uitgangspunt nemen voor mijn berekeningen?
        4. Om de groep te schatten die meer dan 56000 Euro ZVW inkomen heeft (de aantallen verdragsgerechtigden zijn natuurlijk niet bekend) moet een aanname worden gemaakt. Die zal ik dan baseren op indicaties van het CBS voor gepensioneerden in Nederland en aannemen dat de verdeling buiten Nederland van gepensioneerden voor elk woonland gelijk is. Akkoord?

        5. Ik heb overigens je woorden niet verdraaid: je bent gewoonweg in eerste instantie niet duidelijk over welke formule voor een zorgbijdrage je precies voor ogen hebt: vandaar mijn vraag of er wel gedifferentieerd zou moeten worden naar woonland of dat alle kosten voor alle verdragslanden omgeslagen moeten worden over alle verdragsgerechtigden. Maar dat is inmiddels duidelijk: wel een woonlanddifferentiatie.
        6. Over die leeftijdssolidariteit ben ik het niet met je eens, want je begrijpt kennelijk niet dat als je kosten van de groep pensioneerden omslaat over gepensioneerden alleen je juist die leeftijdssolidariteit uit het systeem van de zorgbijdrage haalt. Maar dat zal ik je dan laten zien zodra ik de berekeningen gemaakt heb. Wat dus pas kan indien de bovenstaande vragen over aannames door je beantwoord zijn.
        7. De berekeningen zou ik willen richten op de jaren 2016 en 2017 voor een beperkt aantal woonlanden (Spanje, Frankrijk, Belgie, en Turkije bijv.), en voor het totaal aan verdragslanden. Akkoord?

  7. Ik heb de methode Carstens uitgerekend: “sla de wettelijke zorgkosten van gepensioneerde verdragsgerechtigden en hun gezinsleden om over de leden van die groep”, en dat leidt tot het volgende. De kosten van woonlandzorg en pensioenlandzorg zitten erin, de kosten van zorg in derde lidstaten slechts zeer gedeeltelijk (zitten voor een klein deel in de kosten woonlandzorg, en verder niet apart gepubliceerd). Bronnen zijn de VWS-verzekerdenmonitoren 2017 en 2018 . Gezien de uitkomsten, namelijk veel hogere bijdragen die op basis van de methode Carstens voor verdragsgerechtigden ontstaan als gemiddelde, heb ik me maar niet begeven in zijn ideeën om dit naar huishoudensgrootte en huishoudensinkomsens te verdelen.
    Ik vermeld voor drie landen en twee jaren achtereenvolgens:
    a) gemiddelde geïnde bijdrage in € per verdragsgerechtigde
    b) gemiddelde te innen bijdrage in € per verdragsgerechtigde methode Carstens

    Frankrijk, 2016, a: 2429; b: 4599
    Frankrijk, 2017, a: 2694; b: 3487
    Duitsland, 2016, a: 2152; b: 5820
    Duitsland, 2017, a: 2521; b: 5820
    Spanje, 2016, a: 942; b: 2924
    Spanje, 2017, a: 989; b: 3053

    Het is duidelijk dat de methode Carstens tot extreem hoge bijdragen voor verdragsgerechtigden leidt die niet worden weggenomen door ook de zeer hoge (pensioen)inkomens wat meer te laten betalen. De reden is ook duidelijk: de methode Carstens houdt geen rekening met generatiesolidariteit. Met andere woorden: als verdragsgerechtigde gepensioneerden hun eigen zorgkosten moeten gaan betalen (aan het CAK of aan wie dan ook) dan worden ze zeer veel duurder uit, omdat ze nu eenmaal in een leeftijdscategorie zitten dat ze veel meer zorgkosten maken dan jongeren.
    Dat er daarbij (grote) verschillen per land zijn vergeleken met de huidige gemiddeld te innen bijdragen is te verklaren uit verschillen in kenmerken van de populatie gepensioneerde verdragsgerechtigden tussen woonlanden (huishoudgrootte, leeftijdsopbouw, inkomensopbouw, mate waarin men van pensioenlandzorg gebruik maakt) en verschillen in wijze en mate van inning van bijdragen per jaar in het huidige systeem.

    Antwoord

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Met het plaatsen van een reactie accepteert u het privacybeleid.

Blijf op de hoogte

Ontvang een e-mail wanneer er nieuwe berichten online staan.