https://www.rijksoverheid.nl/documenten/publicaties/2022/11/28/vws-verzekerdenmonitor-2022
Daaruit: Het totale aantal geregistreerde personen dat in het woonland een verdragsrecht op zorg heeft ten laste van Nederland is de afgelopen jaren relatief constant. (voor 2021: totaal: 124856 totaal, gepensioneerden: 83277 , gezinsleden van gepensioneerden: 16886).
(..)
Uit tabel 8.3 blijkt dat verdragsgerechtigden over 2021 in totaal € 133,4 mln. aan verdragsbijdrage betaalden (2020 € 127 mln.). Deze inkomsten komen ten goede aan het Zorgverzekeringsfonds.
(…)
In 2021 betaalde het CAK in totaal € 139,4 mln. aan de buitenlandse verzekeringsinstellingen die verantwoordelijk zijn voor de zorgverlening aan de betrokkenen. Dit is een daling van € 73,1 mln. ten opzichte van 2020. Het is niet mogelijk één directe oorzaak te geven voor deze daling. In het algemeen doen fluctuaties in de aan het buitenland betaalde zorgkosten zich voor en kunnen door verschillende factoren worden veroorzaakt. Onder meer de lange doorlooptijden, schommelingen in wisselkoersen, stelselwijzigingen in andere landen en de wijze van de berekening van declaraties door het buitenland kunnen hierbij een rol spelen.
(..)
In tabel 8.4 zijn de betaalde gemiddelde en werkelijke kosten per land over de jaren 2020 en 2021 opgenomen. In 2021 is er 1,4 mln euro aan België betaald voor verdragsgerechtigden. Normaal gesproken ligt dit bedrag hoger. Als gevolg van een nieuwe declaratiesystematiek van België heeft de afrekening tot een jaar vertraging geleid. Voor Duitsland geldt het moment van betaling van hun vordering. Soms lukt dat nog in hetzelfde jaar, maar soms pas in januari van het jaar daar op. In dat geval kan het niet meer worden meegenomen in de cijfers.
(..)
De in Nederland gemaakte zorgkosten door in het buitenland wonende verdragsgerechtigden zijn weer gestegen. Dat valt te verklaren door de reisrestricties die in 2021 grotendeels van toepassing waren door de uitbraak van SARS-COV-2 / COVID-19 en in 2021 (grotendeels) niet meer. Daardoor hebben weer meer verdragsgerechtigden gebruik gemaakt van de mogelijkheid om zorg in Nederland te ontvangen. In tabel 8.6 wordt een overzicht gegeven van het zorggebruik van verdragsgerechtigden in Nederland in 2021 nader gespecificeerd naar woonland en type zorg (Zvw en Wlz).
(..)
Circa twee derde van de zorgkosten in Nederland voor verdragsgerechtigden wordt gerealiseerd door verdragsgerechtigden uit België en Duitsland. Voor veel van deze verdragsgerechtigden is er door de relatief geringe reisafstand geen of minder belemmering om de zorg in Nederland in te roepen. Bij de gepensioneerden en uitkeringsgerechtigden en hun gezinsleden komen, na Duitsland en België, relatief veel verdragsgerechtigden uit Spanje (1.246 personen) en Frankrijk (1.035 personen) naar Nederland voor zorg.
Will Hoenjet zegt
En wie bepaalt nu of het interessant is om het hele circus van verdragsbijdragen in stand te houden? Welke zijn de kosten m.b.t. CAK om de verdragsgerechtigden administratie te voeren, m.b.t de Belastingdienst om de wereldinkomens vast te stellen enz. Men zou kunnen volstaan met één verdragsheffing op de uitkering naar verdragsgerechtigden en verder geen poespas zoals wereldinkomen enz. Dan kan het hele CAK circus m.b.t. verdragsgerechtigden komen te vervallen.
Jan de Voogd zegt
Wie bepaalt..? DE Nedeerlandse regering, met (in het verleden) verleende expliciete goedkeuring van het parlement onder het regiem van Vo883/2004, zoals blijkt uit het arrest Van Delft, C-245/09, van het EHvJ.
Voorstellen tot versimpeling zijn wel gedaan, bijvoorbeeld directe betaling aan het woonland onder het daar geldende wettelijke stelsel. Dat willen de landen niet omdat ze inkomsten zouden missen.