Gastenboek
Dit gastenboek is bedoeld voor bijdragen en opmerkingen van bezoekers van onze site (leden en niet-leden). Vermeld altijd uw e-mail adres zodat wij eventueel contact met u kunnen opnemen. Met vermelding van uw e-mail adres kunnen anderen u óók bereiken. Mocht u een bericht achterlaten en nog geen lid van de VBNGB zijn dan nodigen wij u uit om lid te worden. Daar wordt de Vereniging sterker door.
Ons gastenboek wordt gemodereerd. Dat betekent dat uw bericht niet meteen verschijnt; het moet eerst worden vrijgegeven. Het gebruik van aliassen wordt niet toegestaan. Bedenk bij het schrijven dat iedere bezoeker van de site uw stuk kan lezen!
200 berichten.
X, je nuancering is correct.
Ik bedoelde te zeggen degenen die de laatste 12 jaren in de EU woonden en verdragsgerechtigd waren gedurende al die 12 jaren, al dan niet ten laste van Nederland. Zij zijn ontheven van de wachttijd WLZ. Dat geldt ook indien ze in die periode verzekerd waren voor wettelijke zorg op basis van enige wetgeving van welke EU lidstaat dan ook (en in de combinatie van verdragsgerechtigd zijn en verzekerd voor het geheel van die periode) in de EU.
Onder de EU mede begrepen de andere EER staten en Zwitserland (die ook onder Vo883/2004 vallen). Voorts voegt het BLZ voor opheffing van de wachttijdberekening (1 maand per jaar niet WLZ-verzekerd zijn) de landen toe met welke Nederland een bilateraal sz-verdrag heeft overeengekomen indien men daar wonende verdragsgerechtigd was ten laste van Nederland of wettelijk verzekerd voor ziektekosten. Private verzekering bij wonen buiten Nederland heft dus de wachttijd niet op.
De gepensioneerde verdragsgerechtigden die verdragsgerechtigd ten laste van Nederland per 1.1.2006 werden en bleven (invoeringsdatum ZVW) hebben sinds 1.1.2018 geen last meer van de wachttijdclausule (evenmin hun bijbehorende gezinsleden). De afrondingsregels voor berekening van de wachttijd zijn voorts ten gunste van de betrokkenen.
Overigens schijnt de controle (door o.m. de Nederlandse basisverzekeraars ZVW) op de toepassing wachttijd nogal gebrekkig te zijn.
Ik bedoelde te zeggen degenen die de laatste 12 jaren in de EU woonden en verdragsgerechtigd waren gedurende al die 12 jaren, al dan niet ten laste van Nederland. Zij zijn ontheven van de wachttijd WLZ. Dat geldt ook indien ze in die periode verzekerd waren voor wettelijke zorg op basis van enige wetgeving van welke EU lidstaat dan ook (en in de combinatie van verdragsgerechtigd zijn en verzekerd voor het geheel van die periode) in de EU.
Onder de EU mede begrepen de andere EER staten en Zwitserland (die ook onder Vo883/2004 vallen). Voorts voegt het BLZ voor opheffing van de wachttijdberekening (1 maand per jaar niet WLZ-verzekerd zijn) de landen toe met welke Nederland een bilateraal sz-verdrag heeft overeengekomen indien men daar wonende verdragsgerechtigd was ten laste van Nederland of wettelijk verzekerd voor ziektekosten. Private verzekering bij wonen buiten Nederland heft dus de wachttijd niet op.
De gepensioneerde verdragsgerechtigden die verdragsgerechtigd ten laste van Nederland per 1.1.2006 werden en bleven (invoeringsdatum ZVW) hebben sinds 1.1.2018 geen last meer van de wachttijdclausule (evenmin hun bijbehorende gezinsleden). De afrondingsregels voor berekening van de wachttijd zijn voorts ten gunste van de betrokkenen.
Overigens schijnt de controle (door o.m. de Nederlandse basisverzekeraars ZVW) op de toepassing wachttijd nogal gebrekkig te zijn.
Ter verduidelijking, als antwoord op de opmerkingen van Jan Moes uit België. Het bericht bevat enkele onjuistheden:
1. Men heeft wel formele toegang tot verpleeghuiszorg in Nederland onder de WLZ als verdragsgerechtigde. Men moet wel aan de toelatingsvoorwaarden voldoen op dezelfde wijze als een WLZ-verzekerde. Indicatiestelling gaat daarom dus vooraf aan een eventuele opname. Informatie erover bij ZK/Achmea, afdeling buitenlands recht, en CAK.
2. Wat de wachttijd betreft: voor verdragsgerechtigden die de laatste twaalf jaren altijd in de EU woonden, die bestaat formeel niet (als gevolg van het feit dat periode als verdragsgerechtigde meetelt ter opheffing van de maximale wachttijd van 12 maanden uit het BLZ, zie ook informatie op deze site). Er kan natuurlijk wel een feitelijke wachttijd zijn als het verpleeghuis van keuze geen plek heeft.
3.Men hoeft niet metterwoon terug te keren naar Nederland om als verdragsgerechtigde te worden opgenomen in een verpleeghuis, en zich dus niet eerst in te schrijven in het Nederlandse GBA. Wel zal men vrij snel naar Nederland als teruggekeerd worden beschouwd indien de opname in het verpleeghuis niet tijdelijk lijkt te zijn: in beginsel na hoogstens zes maanden verblijf. Dan wordt men WLZ-verzekerd en ZVW-verzekeringsplichtig. Een eventueel in België achterblijvende partner wordt niet automatisch geacht dan ook in Nederland te zijn gaan wonen. In sommige situaties kan de verzekeringspositie van de partner wel veranderen.
1. Men heeft wel formele toegang tot verpleeghuiszorg in Nederland onder de WLZ als verdragsgerechtigde. Men moet wel aan de toelatingsvoorwaarden voldoen op dezelfde wijze als een WLZ-verzekerde. Indicatiestelling gaat daarom dus vooraf aan een eventuele opname. Informatie erover bij ZK/Achmea, afdeling buitenlands recht, en CAK.
2. Wat de wachttijd betreft: voor verdragsgerechtigden die de laatste twaalf jaren altijd in de EU woonden, die bestaat formeel niet (als gevolg van het feit dat periode als verdragsgerechtigde meetelt ter opheffing van de maximale wachttijd van 12 maanden uit het BLZ, zie ook informatie op deze site). Er kan natuurlijk wel een feitelijke wachttijd zijn als het verpleeghuis van keuze geen plek heeft.
3.Men hoeft niet metterwoon terug te keren naar Nederland om als verdragsgerechtigde te worden opgenomen in een verpleeghuis, en zich dus niet eerst in te schrijven in het Nederlandse GBA. Wel zal men vrij snel naar Nederland als teruggekeerd worden beschouwd indien de opname in het verpleeghuis niet tijdelijk lijkt te zijn: in beginsel na hoogstens zes maanden verblijf. Dan wordt men WLZ-verzekerd en ZVW-verzekeringsplichtig. Een eventueel in België achterblijvende partner wordt niet automatisch geacht dan ook in Nederland te zijn gaan wonen. In sommige situaties kan de verzekeringspositie van de partner wel veranderen.
Recht op verpleeghuiszorg in België (Vlaanderen)
Graag vraag ik uw aandacht voor een probleem rond (langdurige) verpleeghuiszorg: Nederlanders die in het buitenland wonen zijn wettelijk verplicht om WLZ-premie te voldoen aan het CAK, terwijl er pas weer recht op verpleeghuiszorg in Nederland bestaat na terugkeer in Nederland. Door het CAK word ik verwezen naar de Belgische verpleeghuiszorg, waar ik mij echter niet voor kan aanmelden bij een Mutualiteit (Partena in mijn geval). De in Vlaanderen verantwoordelijke minister, Jo Vandeurzen, antwoordt mij desgevraagd, dat hij een wetsvoorstel heeft ingediend om (in elk geval in Vlaanderen) tot reparatie van dit hiaat in de wet- en regelgeving te komen. Hij hoopt dat e.e.a. in 2019 gerealiseerd te kunnen hebben.
Tot dat moment hebben Nederlanders die in België wonen geen recht hebben op verpleeghuiszorg (tenzij na remigratie naar Nederland, waar een wachttijd geldt), noch in België (waar de wet nog aangepast moet worden). Inmiddels blijft men wel verplicht om de WLZ-premie te voldoen aan het CAK. Dit betekent de-facto een inbreuk op het binnen de EU geldende recht op vrij verkeer van personen, hetgeen ik juridisch wil laten toetsen door een advocaat in Nederland die op dit terrein van wanten weet.
Kent u dit probleem? Mocht ik onverhoopt gelijk hebben, dan zijn - met terugwerkende kracht - alle WLZ-bijdragen terug te vorderen die betaald werden (en worden). Dit zou dan voor alle Nederlandse "Reserve-Belgen" moeten gelden, uiteraard. Graag uw visie en mogelijk advies hieromtrent.
Met vriendelijke groet,
Jan Moes
Graag vraag ik uw aandacht voor een probleem rond (langdurige) verpleeghuiszorg: Nederlanders die in het buitenland wonen zijn wettelijk verplicht om WLZ-premie te voldoen aan het CAK, terwijl er pas weer recht op verpleeghuiszorg in Nederland bestaat na terugkeer in Nederland. Door het CAK word ik verwezen naar de Belgische verpleeghuiszorg, waar ik mij echter niet voor kan aanmelden bij een Mutualiteit (Partena in mijn geval). De in Vlaanderen verantwoordelijke minister, Jo Vandeurzen, antwoordt mij desgevraagd, dat hij een wetsvoorstel heeft ingediend om (in elk geval in Vlaanderen) tot reparatie van dit hiaat in de wet- en regelgeving te komen. Hij hoopt dat e.e.a. in 2019 gerealiseerd te kunnen hebben.
Tot dat moment hebben Nederlanders die in België wonen geen recht hebben op verpleeghuiszorg (tenzij na remigratie naar Nederland, waar een wachttijd geldt), noch in België (waar de wet nog aangepast moet worden). Inmiddels blijft men wel verplicht om de WLZ-premie te voldoen aan het CAK. Dit betekent de-facto een inbreuk op het binnen de EU geldende recht op vrij verkeer van personen, hetgeen ik juridisch wil laten toetsen door een advocaat in Nederland die op dit terrein van wanten weet.
Kent u dit probleem? Mocht ik onverhoopt gelijk hebben, dan zijn - met terugwerkende kracht - alle WLZ-bijdragen terug te vorderen die betaald werden (en worden). Dit zou dan voor alle Nederlandse "Reserve-Belgen" moeten gelden, uiteraard. Graag uw visie en mogelijk advies hieromtrent.
Met vriendelijke groet,
Jan Moes
X, dat weten we dan ook weer. Eigenlijk zou je aan het roer van alles wat er zoal gebeurd moeten staan.
Nu Buitenlandse Zaken naar Montpellier komt, kan het paspoort worden verlengd of opnieuw aangevraagd. Puigdemont zou dus in Brussel op jouw fysieke aanwezigheid kunnen rekenen. Het is dan nog maar een paar uurtjes naar Den Haag, waar je ze kunt vertellen hoe het moet. Op de terrugreis nog even via Luxemburg naar Parijs met eventueel een zijstapje naar Straatsburg.
Even bijkomen thuis om vervolgens de grens over te steken naar Catalonie. Je steun betuigen met die 2 miljoen die voor afscheiding hebben gekozen. Er is vast nog wel een masker van Puigdemont over. Op naar het Parlement zou ik zeggen. Als je er dan toch bent dan kun je net zo goed doorreizen naar Madrid. Ook daar kun je ze vertellen waar ze volledig maar dan ook volledig de plank misslaan met hun Franco trekjes.
Via een welverdiende rust op weg naar Londen. "Mother Theresa" (jouw woorden ooit) kan wel een steuntje in de rug gebruiken (misschien ook een fluistering in het oor wat betreft de gezondheidszorg voor de Britten in de EU; zou jij tenslotte ook plezier van hebben).
Dan op de transatlantische vlucht naar de US of A, waar Donald ongetwijfeld de deur van het Witte Huis al open heeft staan. Met "bunty" versiert en een "banner": "X first". Goeie reis, X.
N.B. Ook nog even naar het Midden- Verre Oosten, China, Noord- Zuid Korea, ook daar kunnen ze goede raad gebruiken.
Nu Buitenlandse Zaken naar Montpellier komt, kan het paspoort worden verlengd of opnieuw aangevraagd. Puigdemont zou dus in Brussel op jouw fysieke aanwezigheid kunnen rekenen. Het is dan nog maar een paar uurtjes naar Den Haag, waar je ze kunt vertellen hoe het moet. Op de terrugreis nog even via Luxemburg naar Parijs met eventueel een zijstapje naar Straatsburg.
Even bijkomen thuis om vervolgens de grens over te steken naar Catalonie. Je steun betuigen met die 2 miljoen die voor afscheiding hebben gekozen. Er is vast nog wel een masker van Puigdemont over. Op naar het Parlement zou ik zeggen. Als je er dan toch bent dan kun je net zo goed doorreizen naar Madrid. Ook daar kun je ze vertellen waar ze volledig maar dan ook volledig de plank misslaan met hun Franco trekjes.
Via een welverdiende rust op weg naar Londen. "Mother Theresa" (jouw woorden ooit) kan wel een steuntje in de rug gebruiken (misschien ook een fluistering in het oor wat betreft de gezondheidszorg voor de Britten in de EU; zou jij tenslotte ook plezier van hebben).
Dan op de transatlantische vlucht naar de US of A, waar Donald ongetwijfeld de deur van het Witte Huis al open heeft staan. Met "bunty" versiert en een "banner": "X first". Goeie reis, X.
N.B. Ook nog even naar het Midden- Verre Oosten, China, Noord- Zuid Korea, ook daar kunnen ze goede raad gebruiken.
Beheerdersantwoord:
Beste Willeke en X,
Het wordt tijd om jullie discussie over dit onderwerp weer te sluiten. Er moet niet al te veel inhoudelijke eenzijdigheid in het Gastenboek terechtkomen. Met onverminderd dank voor jullie bijdragen en gedeelde inzichten. Als er echt iets "nieuws" te melden valt met impact voor de VBNGB-doelgroep dan zijn en blijven jullie bijdragen natuurlijk altijd meer dan welkom!
Het wordt tijd om jullie discussie over dit onderwerp weer te sluiten. Er moet niet al te veel inhoudelijke eenzijdigheid in het Gastenboek terechtkomen. Met onverminderd dank voor jullie bijdragen en gedeelde inzichten. Als er echt iets "nieuws" te melden valt met impact voor de VBNGB-doelgroep dan zijn en blijven jullie bijdragen natuurlijk altijd meer dan welkom!
https://elpais.com/ccaa/2018/02/09/catalunya/1518213898_861680.html
Een link naar een interview met Josep Maria Bricall, econoom, ooit rector van de Universiteit van Barcelona en algemeen secretaris van de "Presidencia de la Generalitat" ten tijde van Josep Tarradellas, die teruggekomen was uit ballingschap.
Op de vraag wat hij denkt als Puigdemont zichzelf definieert als president in ballingschap, antwoordt hij dat hij dat obsceen vindt als hij (Puigdemont) dit zegt.
Volgens hem is de dictatuur van Franco niet te vergelijken met de huidige situatie. Wat Tarradellas gebeurde heeft niets van doen met wat nu gaande is met Puigdemont, noch met de hardheid, noch met de duur. Nog afgezien van het feit dat de laatste legitieme regering van de Generalitat vóór de democratie, in ballingschap ging als gevolg van een burgeroorlog.
Voor diegenen die geïnteresseerd zijn, lees het interview, desnoods met Google translator erbij.
Josep Tarradellas i Joan was de 125ste president van de Generalitat van Catalonië.
De hernieuwde vestiging van de Generalitat de Cataluña vond plaats op 23 oktober 1977, twee jaar na de dood van Franco en na onderhandelingen met de toenmalige president van de Spaanse regering Adolfo Suárez. Hij beëindigde zijn werk met de verkiezingen voor het Catalaanse Parlament waarbij Jordi Pujol in april 1980 als president werd gekozen. Tarradellas was een ERC man. Zijn biografie is te lezen op wikipedia.
Jordi Pujol kwam uit de CDC hoek, een partij die later samen ging met de kleinere UDC en zo de CiU vormde. Deze laatste overleefde de eerste obstakels van de "independistas" niet en werd halverwege 2015 opgeheven. De CDC kwam via de financiële schandalen van de Pujol clan in slecht vaarwater. Inmiddels zijn ze ettelijke naamverandering verder en gaan nu door het leven als PDetCat. Puigdemont heeft binnen die partij nu zijn eigen clam gevormd, de JuntsxCat.
Dit voorzover de "opvolgers" van Franco op politiek terrein.
Een link naar een interview met Josep Maria Bricall, econoom, ooit rector van de Universiteit van Barcelona en algemeen secretaris van de "Presidencia de la Generalitat" ten tijde van Josep Tarradellas, die teruggekomen was uit ballingschap.
Op de vraag wat hij denkt als Puigdemont zichzelf definieert als president in ballingschap, antwoordt hij dat hij dat obsceen vindt als hij (Puigdemont) dit zegt.
Volgens hem is de dictatuur van Franco niet te vergelijken met de huidige situatie. Wat Tarradellas gebeurde heeft niets van doen met wat nu gaande is met Puigdemont, noch met de hardheid, noch met de duur. Nog afgezien van het feit dat de laatste legitieme regering van de Generalitat vóór de democratie, in ballingschap ging als gevolg van een burgeroorlog.
Voor diegenen die geïnteresseerd zijn, lees het interview, desnoods met Google translator erbij.
Josep Tarradellas i Joan was de 125ste president van de Generalitat van Catalonië.
De hernieuwde vestiging van de Generalitat de Cataluña vond plaats op 23 oktober 1977, twee jaar na de dood van Franco en na onderhandelingen met de toenmalige president van de Spaanse regering Adolfo Suárez. Hij beëindigde zijn werk met de verkiezingen voor het Catalaanse Parlament waarbij Jordi Pujol in april 1980 als president werd gekozen. Tarradellas was een ERC man. Zijn biografie is te lezen op wikipedia.
Jordi Pujol kwam uit de CDC hoek, een partij die later samen ging met de kleinere UDC en zo de CiU vormde. Deze laatste overleefde de eerste obstakels van de "independistas" niet en werd halverwege 2015 opgeheven. De CDC kwam via de financiële schandalen van de Pujol clan in slecht vaarwater. Inmiddels zijn ze ettelijke naamverandering verder en gaan nu door het leven als PDetCat. Puigdemont heeft binnen die partij nu zijn eigen clam gevormd, de JuntsxCat.
Dit voorzover de "opvolgers" van Franco op politiek terrein.
Een update over de politieke situatie in Catalonië. De afgelopen dagen is er overleg geweest over het plan van Puigdemont en de zijnen om zijn installatie als President van de Generalitat op afstand te bewerkstelligen. Het overleg was tussen de partijen die een afscheiding voorstaan, de ERC, de PDetCat (waaronder Puigdemont’s JuntsxCat) en de anarchisten van de CUP. De ERC heeft afgehaakt om met een gezamenlijk voorstel te komen. In bedekte termen betekent dit dat zij geen haalbaarheid zien voor het plan (en het zou mij niet verbazen dat zij daar zelfs blij mee zouden zijn). De JuntsxCat heeft nu het plan zelf ingediend bij de “Mesa del Parlement de Catalunya”.
Kort gezegd behelst het een installatie van Puigdemont op afstand en regeren van Puigdemont op afstand. De oppositie ziet hier uiteraard geen brood in en het is nog maar de vraag hoeveel gedeputeerden van de ERC er brood in zien. De centrale regering in Madrid wijst het van de hand.
Volgens de JuntsxCat (lees uiteindelijk PDetCat, de oude CDC-ers, de “convergentes”) zou een afwijzing betekenen, nieuwe verkiezingen. Zij zijn daar niet bang voor, maar vermoeden dat dat een vrees is van de ERC. Zo gaat het dus heen- en weer.
De regering in Madrid heeft artikel 155 van de grondwet ingeroepen. Een artikel dat rechtstreeks gebaseerd is op de Duitse wet en de federale staten. Dit laatste terzijde. De ERC wil graag dat artikel 155 uit de weg geruimd wordt. De kandidaatstelling van Puigdemont staat dit in de weg. Rajoy hoeft weinig te doen. Rajoy heeft de wet ingeroepen en zal continue in beroep gaan bij het TS of het TC. Voor het inroepen van artikel 155 had en heeft hij de ruggesteun van de Senaat.
Het kat- en muisspel is niet langer meer tussen de afscheidingsbewegingen in Catalonië en de centrale Staat in Madrid, maar tussen de afscheidingsbewegingen onderling. In dat opzicht hoeven zelfs de oppositiepartijen in Catalonië niets te doen. Het is slecht afwachten wie wie afslacht. Én waarschijnlijk tot de zoveelste nieuwe verkiezingen sinds in 2012 Artur Mas dacht dat hij de 1e president kon worden van een onafhankelijk Catalonië. Inmiddels is Artur Mas af door de zijdeur en ook geen voorzitter meer van de PDetCat.
Sinds die tijd wordt er niet meer “geregeerd” in Catalonië. De zaken worden waargenomen door de ambtenaren uit Madrid die naar Catalonië zijn gestuurd. Dat schijnt best aardig te verlopen, maar uiteraard is het de bedoeling dat artikel 155 wordt ingetrokken en Catalonië zijn zelfbestuur weer terug krijgt. Dat zal hoogst waarschijnlijk niet gebeuren zolang Puigdemont in Brussel aan de touwtjes probeert te trekken. Bij de ERC weten ze dat, maar het lijkt erop dat ze proberen een “elegante” oplossing te vinden voor de persoon Puigdemont (en hopen dat hij nu zelf “un paso al lado” zal nemen).
De gepensioneerden uit een ander EU-land woonachtig in Catalonië zijn beter af bij een Catalonië mét zelfbestuur in Spanje. Óf, tragisch genoeg een Catalonië met artikel 155 in werking. Een onafhankelijk Catalonië betekent geen belastingverdrag ter vermijding van dubbele belasting, geen dekking onder de EU-regels. Bovendien betekent het een land met een credit rating “basura”, geen grondwet, etc. etc. Kortom een land in oprichting, ironisch genoeg volledig afhankelijk van Spanje en niet erkend door de EU.
Dit alles verzin ik niet, maar komt rechtstreeks voort uit de verhoren van de gevangenen in Madrid én degenen die op borgtocht vrijgelaten zijn. Hun verhoren zijn letterlijk te horen op de audio tapes die gepubliceerd worden in de kranten. Persoonlijk vind ik het pathetisch om te horen waar die mensen mee bezig zijn geweest. Gokje wagen of “chasing windmills” komen naar boven.
Het betekent wel dat een welvarende regio als Catalonië al meer dan 5 jaar tot stilstand is gekomen. Voor- of tegenstanders van het proces voor onafhankelijkheid die in continue onzekerheid zijn, een economie die immense schade lijdt.
Als een P.S. zou ik hier aan toe willen voegen voor degene die spreekt over “de opvolgers van Franco” (dat zijn dus de PP, de PSOE en ironisch genoeg de (originele) CDC, de partij van de man in Brussel. De partij die altijd een “deal” wist te sluiten met die “opvolgers”), dat het enige kind van Franco, zijn dochter Carmen, op 29 december 2017 op 91 jarige leeftijd overleed. Een maand later werd haar testament geopend. Zij laat 5 kinderen en de nodige kleinkinderen achter, die miljoenen te verdelen hebben. De autonome regio Galícia heeft nog een rekening te vereffenen voor de publieke schatten die Franco zich toegeëigend had.
Kort gezegd behelst het een installatie van Puigdemont op afstand en regeren van Puigdemont op afstand. De oppositie ziet hier uiteraard geen brood in en het is nog maar de vraag hoeveel gedeputeerden van de ERC er brood in zien. De centrale regering in Madrid wijst het van de hand.
Volgens de JuntsxCat (lees uiteindelijk PDetCat, de oude CDC-ers, de “convergentes”) zou een afwijzing betekenen, nieuwe verkiezingen. Zij zijn daar niet bang voor, maar vermoeden dat dat een vrees is van de ERC. Zo gaat het dus heen- en weer.
De regering in Madrid heeft artikel 155 van de grondwet ingeroepen. Een artikel dat rechtstreeks gebaseerd is op de Duitse wet en de federale staten. Dit laatste terzijde. De ERC wil graag dat artikel 155 uit de weg geruimd wordt. De kandidaatstelling van Puigdemont staat dit in de weg. Rajoy hoeft weinig te doen. Rajoy heeft de wet ingeroepen en zal continue in beroep gaan bij het TS of het TC. Voor het inroepen van artikel 155 had en heeft hij de ruggesteun van de Senaat.
Het kat- en muisspel is niet langer meer tussen de afscheidingsbewegingen in Catalonië en de centrale Staat in Madrid, maar tussen de afscheidingsbewegingen onderling. In dat opzicht hoeven zelfs de oppositiepartijen in Catalonië niets te doen. Het is slecht afwachten wie wie afslacht. Én waarschijnlijk tot de zoveelste nieuwe verkiezingen sinds in 2012 Artur Mas dacht dat hij de 1e president kon worden van een onafhankelijk Catalonië. Inmiddels is Artur Mas af door de zijdeur en ook geen voorzitter meer van de PDetCat.
Sinds die tijd wordt er niet meer “geregeerd” in Catalonië. De zaken worden waargenomen door de ambtenaren uit Madrid die naar Catalonië zijn gestuurd. Dat schijnt best aardig te verlopen, maar uiteraard is het de bedoeling dat artikel 155 wordt ingetrokken en Catalonië zijn zelfbestuur weer terug krijgt. Dat zal hoogst waarschijnlijk niet gebeuren zolang Puigdemont in Brussel aan de touwtjes probeert te trekken. Bij de ERC weten ze dat, maar het lijkt erop dat ze proberen een “elegante” oplossing te vinden voor de persoon Puigdemont (en hopen dat hij nu zelf “un paso al lado” zal nemen).
De gepensioneerden uit een ander EU-land woonachtig in Catalonië zijn beter af bij een Catalonië mét zelfbestuur in Spanje. Óf, tragisch genoeg een Catalonië met artikel 155 in werking. Een onafhankelijk Catalonië betekent geen belastingverdrag ter vermijding van dubbele belasting, geen dekking onder de EU-regels. Bovendien betekent het een land met een credit rating “basura”, geen grondwet, etc. etc. Kortom een land in oprichting, ironisch genoeg volledig afhankelijk van Spanje en niet erkend door de EU.
Dit alles verzin ik niet, maar komt rechtstreeks voort uit de verhoren van de gevangenen in Madrid én degenen die op borgtocht vrijgelaten zijn. Hun verhoren zijn letterlijk te horen op de audio tapes die gepubliceerd worden in de kranten. Persoonlijk vind ik het pathetisch om te horen waar die mensen mee bezig zijn geweest. Gokje wagen of “chasing windmills” komen naar boven.
Het betekent wel dat een welvarende regio als Catalonië al meer dan 5 jaar tot stilstand is gekomen. Voor- of tegenstanders van het proces voor onafhankelijkheid die in continue onzekerheid zijn, een economie die immense schade lijdt.
Als een P.S. zou ik hier aan toe willen voegen voor degene die spreekt over “de opvolgers van Franco” (dat zijn dus de PP, de PSOE en ironisch genoeg de (originele) CDC, de partij van de man in Brussel. De partij die altijd een “deal” wist te sluiten met die “opvolgers”), dat het enige kind van Franco, zijn dochter Carmen, op 29 december 2017 op 91 jarige leeftijd overleed. Een maand later werd haar testament geopend. Zij laat 5 kinderen en de nodige kleinkinderen achter, die miljoenen te verdelen hebben. De autonome regio Galícia heeft nog een rekening te vereffenen voor de publieke schatten die Franco zich toegeëigend had.
Sinds mijn laatste bericht is er weer een hoop (niet; het is maar hoe je het bekijkt) gebeurd in het conflict tussen de Catalanen onderling en dan met name de "independistas", PDetCat (het uitvoerende clubje van Puigdemont daarbinnen, JuntsperCat), de ERC en uiteraard de CUP. Gedrieen hebben ze een conflict met Spanje. Hoewel een enkeling binnen die 3 partijen vindt dat Spanje een oplossing moet vinden. Verder blijkt uit de verhoren van o.a. Carme Forcadell dat er "niets is uitgeroepen". Enfin, zo kun je dus een tijdje doorgaan in deze "soap opera".
Ondertussen heeft Puigdemont in het Franstalige gedeelte onder Brussel zijn villa gehuurd. Waterloo, echt waar. Een ieder die geinteresseerd is in zijn plannen moet maar even naar de Engelstalige versie van ElPais gaan (of de originele natuurlijk). Ik vind het allemaal vermakelijk.
Uberhaupt als je geinteresseerd bent, gewoon de Spaanse en Catalaanse kranten lezen. Dat doet Cees Nooteboom ook en is dan ook in staat om naast zijn prachtige reisverhalen ook een gedegen artikel te schrijven over de Catalaanse kwestie.
Nog een puntje: de "vote" in Catalonie was gewonnen door Arrimades van C's, zoals diezelfde C's nu ook in de "poles" de meest gestemde partij in Spanje zouden zijn. Dat laatste zou overigens niet noodzakelijkerwijs betekenen dat ze de meeste zetels in het parlement zouden krijgen, tenzij ze op het platteland ook allemaal op die partij zouden stemmen. Een wijziging van het kiesstelsel zit er voorlopig nog niet in.
Ondertussen heeft Puigdemont in het Franstalige gedeelte onder Brussel zijn villa gehuurd. Waterloo, echt waar. Een ieder die geinteresseerd is in zijn plannen moet maar even naar de Engelstalige versie van ElPais gaan (of de originele natuurlijk). Ik vind het allemaal vermakelijk.
Uberhaupt als je geinteresseerd bent, gewoon de Spaanse en Catalaanse kranten lezen. Dat doet Cees Nooteboom ook en is dan ook in staat om naast zijn prachtige reisverhalen ook een gedegen artikel te schrijven over de Catalaanse kwestie.
Nog een puntje: de "vote" in Catalonie was gewonnen door Arrimades van C's, zoals diezelfde C's nu ook in de "poles" de meest gestemde partij in Spanje zouden zijn. Dat laatste zou overigens niet noodzakelijkerwijs betekenen dat ze de meeste zetels in het parlement zouden krijgen, tenzij ze op het platteland ook allemaal op die partij zouden stemmen. Een wijziging van het kiesstelsel zit er voorlopig nog niet in.
Wordt het niet eens tijd om met een stemadvies te komen;uitzoeken welke politieke partij echt opkomt voor de belangen van de in het buitenland wonende 100 duizenden Nederlanders !
Ze maken zich druk in Den Haag over orgaan-doneren of niet,euthanasie etc; eigenlijk maar voor enkele honderden gevallen per jaar !
De misschien wel een miljoen mensen in het buitenland interesseert ze alleen maar als ze het moeilijk kunnen maken of geld plukken !
Ze maken zich druk in Den Haag over orgaan-doneren of niet,euthanasie etc; eigenlijk maar voor enkele honderden gevallen per jaar !
De misschien wel een miljoen mensen in het buitenland interesseert ze alleen maar als ze het moeilijk kunnen maken of geld plukken !
De Nederlandse belasting gaat de gepensioneerden in Belgie in 2018 dubbel belasten,ondanks het dubbel belasting verdrag!
Reden deze arrogante dienst vindt dat Belgie het niet goed doet,geen overleg met de Belgische buren,wat een mispunten!!!
Reden deze arrogante dienst vindt dat Belgie het niet goed doet,geen overleg met de Belgische buren,wat een mispunten!!!
https://www.nrc.nl/nieuws/2018/01/26/plotwending-gevraagd-in-het-catalaanse-ver-h-aal-a1589970
Uiteindelijk verscheen de opinie van Cees Nooteboom toch in de electronische NRC. Hierbij.
Uiteindelijk verscheen de opinie van Cees Nooteboom toch in de electronische NRC. Hierbij.
"....de truc van het pseudo bedrijfje......
Ter informatie, het was niet het "Spaanse ziekenfonds" dat een "demanda" (dagvaarding) uitvaardigde, maar het Instituto Nacional de la Seguridad Social. De publieke gezondheidszorg wordt in Spanje uitgevoerd door de autonome regio's, die verschillende regels kunnen hanteren. Hoewel allen graag de lump sum uit de Europese landen binnen zien komen, maar aansluiten tegen betaling kan ook, hoewel dat de gepensioneerden met de meeste inkomsten uit Nederland niet uitsluit van de inhoudingen.
Het is nooit tot een proces gekomen, omdat de zaak door de rechter in Barcelona werd geseponeerd (archivado). Dit tot ongenoegen van de INSS want tot op de dag van vandaag is niet duidelijk hoeveel uren er gewerkt moeten worden voor aansluiting bij de INSS. Ik heb alle stukken die op deze zaak betrekking hadden gelezen. Dit gezegd hebbende zou ik niemand willen adviseren een gokje te wagen. Het juridische systeem in Spanje heeft jaren en jaren nodig. Als gepensioneerde heb je die tijd misschien niet. Bovendien sinds die tijd (2005/2006) is er veel veranderd, o.a. de woonlandfactor en later (2010) de pensioenlandzorg, waar het eigen risico dat voor inwoners van Nederland geldt niet van toepassing is op de "verdragsgerechtigden".
Wat betreft de Catalaanse kwestie en dan vooral rond de figuur Carles Puigdemont, kan ik het stuk van schrijver Cees Nooteboom aanbevelen in het opinie kartern van de papieren en digitale NRC van gisteren, getiteld "Plotwending gevraagd in het Catalaanse verhaal". De subtitel is "De strijd om de politieke toekomst van Catalonië
wordt steeds absurdistische, ziet Cees Nooteboom. Wie kan de vermoeide acteurs helpen".
Cees Nooteboom is goed op de hoogte, omdat hij al jarenlang de regio bezoekt als hij naar zijn huis afreist in Mallorca. Het feit dat hij het Spaans beheerst en de Spaanse kranten leest helpt natuurlijk ook.
Verder is het wellicht de moeite waard het debat te volgen tussen Carles Puigdemont en Marlene Wind (Professor en directeur van het Center for European Politics in Denemarken).
Er is weinig over te vinden in de internationale pers. De Spaanse kranten hebben er bol van gestaan.
http://www.lavanguardia.com/politica/20180122/44218493846/duras-preguntas-profesora-wind-puigdemont-universidad-copenhague.html
Puigdemont had zich uitgenodigd, reisde af naar Kopenhagen, het internationale arrestatieverzoek werd niet hersteld door de Spaanse rechter en dus werd Puigdemont niet gearresteerd. Ook verliep het debat niet helemaal naar de wens van de entourage van Puigdemont.
Ter completering, het TC in Madrid heeft gisteren de uitspraak gedaan dat de gekozen parlementsleden die zich in Brussel bevinden plus de voorgedragen kandidaat voor het presidentschap, Carles Puigdemont niet via Skype geïnstalleerd kunnen worden (en als zodanig ook niet kunnen stemmen). Zij mogen hun stem ook niet delegeren. Dat laatste mogen de gekozen kandidaten die zich op Spaans grondgebied in gevangenschap bevinden wel.
Op 31 januari moet er een president zijn. Wordt dus vervolgd.
Ter informatie, het was niet het "Spaanse ziekenfonds" dat een "demanda" (dagvaarding) uitvaardigde, maar het Instituto Nacional de la Seguridad Social. De publieke gezondheidszorg wordt in Spanje uitgevoerd door de autonome regio's, die verschillende regels kunnen hanteren. Hoewel allen graag de lump sum uit de Europese landen binnen zien komen, maar aansluiten tegen betaling kan ook, hoewel dat de gepensioneerden met de meeste inkomsten uit Nederland niet uitsluit van de inhoudingen.
Het is nooit tot een proces gekomen, omdat de zaak door de rechter in Barcelona werd geseponeerd (archivado). Dit tot ongenoegen van de INSS want tot op de dag van vandaag is niet duidelijk hoeveel uren er gewerkt moeten worden voor aansluiting bij de INSS. Ik heb alle stukken die op deze zaak betrekking hadden gelezen. Dit gezegd hebbende zou ik niemand willen adviseren een gokje te wagen. Het juridische systeem in Spanje heeft jaren en jaren nodig. Als gepensioneerde heb je die tijd misschien niet. Bovendien sinds die tijd (2005/2006) is er veel veranderd, o.a. de woonlandfactor en later (2010) de pensioenlandzorg, waar het eigen risico dat voor inwoners van Nederland geldt niet van toepassing is op de "verdragsgerechtigden".
Wat betreft de Catalaanse kwestie en dan vooral rond de figuur Carles Puigdemont, kan ik het stuk van schrijver Cees Nooteboom aanbevelen in het opinie kartern van de papieren en digitale NRC van gisteren, getiteld "Plotwending gevraagd in het Catalaanse verhaal". De subtitel is "De strijd om de politieke toekomst van Catalonië
wordt steeds absurdistische, ziet Cees Nooteboom. Wie kan de vermoeide acteurs helpen".
Cees Nooteboom is goed op de hoogte, omdat hij al jarenlang de regio bezoekt als hij naar zijn huis afreist in Mallorca. Het feit dat hij het Spaans beheerst en de Spaanse kranten leest helpt natuurlijk ook.
Verder is het wellicht de moeite waard het debat te volgen tussen Carles Puigdemont en Marlene Wind (Professor en directeur van het Center for European Politics in Denemarken).
Er is weinig over te vinden in de internationale pers. De Spaanse kranten hebben er bol van gestaan.
http://www.lavanguardia.com/politica/20180122/44218493846/duras-preguntas-profesora-wind-puigdemont-universidad-copenhague.html
Puigdemont had zich uitgenodigd, reisde af naar Kopenhagen, het internationale arrestatieverzoek werd niet hersteld door de Spaanse rechter en dus werd Puigdemont niet gearresteerd. Ook verliep het debat niet helemaal naar de wens van de entourage van Puigdemont.
Ter completering, het TC in Madrid heeft gisteren de uitspraak gedaan dat de gekozen parlementsleden die zich in Brussel bevinden plus de voorgedragen kandidaat voor het presidentschap, Carles Puigdemont niet via Skype geïnstalleerd kunnen worden (en als zodanig ook niet kunnen stemmen). Zij mogen hun stem ook niet delegeren. Dat laatste mogen de gekozen kandidaten die zich op Spaans grondgebied in gevangenschap bevinden wel.
Op 31 januari moet er een president zijn. Wordt dus vervolgd.
Op 12/1/18 vroeg ik als verdragsgerechtigde per e-mail aan ZK Groep Buitenlands Recht: Kan een apotheek digitaal declareren? Zo ja, hoe? Zo neen, waarom niet en hoe dan wel?
Kan een apotheek weigeren declaraties in te dienen, b.v. omdat het "lastig" is.
Zijn alle apotheken op de hoogte van de in casu procedures? Antwoord op 15/1/18: "[Apothekers kunnen] helaas niet elektronisch bij ons declareren. Europese verzekerden staan niet [hun] landelijk systeem(Vecozo). [Dus] de rekening met een kopie van de Europese Kaart per post opsturen. Wij kunnen [apothekers ook] niet verplichten om via ons af te rekenen. De verzekerde kan ook de rekening rechtstreeks bij ons indienen."
Eerst een vraag: geldt deze gang van zaken alleen voor apotheken of voor alle zorgverleners? Dat wordt dan erg vervelend.
Gelukkig blijkt in de praktijk dat zorgverleners zonder bezwaar rechtstreeks declareren. Voorschieten moet in NL eigenlijk achterwege blijven, zeker als het om grote bedragen gaat. Ik loop voor het eerst tegen dit probleem aan bij de Diemer Apotheek Centrum. Die weigert dit stukje extra dienstverlening, zelfs één keer per 12 maanden.
Daarom verzocht ik vandaag ZK Groep Buitenlands Recht na te gaan of dit vaker voorkomt of slechts sporadisch. In het laatste geval zou enige druk op de weigeraars terecht zijn. Bij voorbeeld door een lijst van weigeraars t.b.v. verdragsgerechtigden te publiceren.
Kan een apotheek weigeren declaraties in te dienen, b.v. omdat het "lastig" is.
Zijn alle apotheken op de hoogte van de in casu procedures? Antwoord op 15/1/18: "[Apothekers kunnen] helaas niet elektronisch bij ons declareren. Europese verzekerden staan niet [hun] landelijk systeem(Vecozo). [Dus] de rekening met een kopie van de Europese Kaart per post opsturen. Wij kunnen [apothekers ook] niet verplichten om via ons af te rekenen. De verzekerde kan ook de rekening rechtstreeks bij ons indienen."
Eerst een vraag: geldt deze gang van zaken alleen voor apotheken of voor alle zorgverleners? Dat wordt dan erg vervelend.
Gelukkig blijkt in de praktijk dat zorgverleners zonder bezwaar rechtstreeks declareren. Voorschieten moet in NL eigenlijk achterwege blijven, zeker als het om grote bedragen gaat. Ik loop voor het eerst tegen dit probleem aan bij de Diemer Apotheek Centrum. Die weigert dit stukje extra dienstverlening, zelfs één keer per 12 maanden.
Daarom verzocht ik vandaag ZK Groep Buitenlands Recht na te gaan of dit vaker voorkomt of slechts sporadisch. In het laatste geval zou enige druk op de weigeraars terecht zijn. Bij voorbeeld door een lijst van weigeraars t.b.v. verdragsgerechtigden te publiceren.
Voor een ieder en zeker diegenen van gepensioneerden uit een EU-land die al dan niet permanent in Catalonië verblijven, een uitstekende opsomming van de situatie in die regio door de correspondent van de NRC in Spanje.
Voor de liefhebbers. De Spaanse kranten staan er sinds een paar dagen vol mee. https://www.theguardian.com/world/2018/jan/16/fictional-region-tabarnia-aiming-leave-catalonia-appoints-president
Nu ik dan toch bezig ben, deze link naar The Guardian. https://www.theguardian.com/politics/2018/jan/16/britons-in-netherlands-take-fight-for-their-eu-rights-to-dutch-court
Voor de liefhebbers. De Spaanse kranten staan er sinds een paar dagen vol mee. https://www.theguardian.com/world/2018/jan/16/fictional-region-tabarnia-aiming-leave-catalonia-appoints-president
Nu ik dan toch bezig ben, deze link naar The Guardian. https://www.theguardian.com/politics/2018/jan/16/britons-in-netherlands-take-fight-for-their-eu-rights-to-dutch-court
Beheerdersantwoord:
Een laatste, webmaster. De Catalaanse kwestie leek en lijkt mij nog steeds van belang voor gepensioneerden uit een EU land wonend in Catalonië én in andere delen van Spanje.
Voor mij is het "verleden tijd", het raakt me niet meer. Zoals gezegd ik ben uitgepraat over Spanje en Catalonië.
Voor mij is het "verleden tijd", het raakt me niet meer. Zoals gezegd ik ben uitgepraat over Spanje en Catalonië.
Ik las zojuist de paternalistische brief van de Home Secretary, Amber Rudd aan de EU citizens verblijvend en werkend in de UK.
Ik las hem voor aan mijn Britse echtgenoot, geen Brexiteer, die enkele kreten liet vallen die niet voor openbare publicatie vatbaar zijn. Eéntje: "how dare she/they".
Na de verkiezingsuitslag van eergisteren is de kans groot dat er een Catexit zou kunnen komen. Mocht het zover komen dan kan de brief van Mrs. Rudd als voorbeeld dienen om de Spaansen onder de EU emigranten gerust te stellen: "wij zijn blij dat u ooit in grote aantallen hier naar toe bent gekomen, etc. etc." In het Catalaans met eventueel een vertaling op de achterkant in het Castiliaans.
Het afscheidingsblok vindt dat de EU nu wel moet luisteren. Het volk heeft tenslotte (weer) gesproken. Echter het andere blok dat graag de Spaanse eenheid wilt bewaren, heeft ook gesproken. Als er al geluisterd zou moeten worden dan ook naar hen.
Lijkt mij dat het enige wat de EU zou kunnen doen, is wat wij, gepensioneerden als ouders van volwassen kinderen tegen die kinderen zeggen: zoek het even fijn zelf uit, ga om de tafel zitten, praat en denk aan het belang van iedereen en stuur je ego's eens een tijdje op vakantie.
Ik ben uitgepraat over Spanje en Catalonië. De komende weken, maanden, jaren zal het meer van hetzelfde zijn. Ik sprak een goede vriend gisteren en die heeft zich er al bij neergelegd.
Ik las hem voor aan mijn Britse echtgenoot, geen Brexiteer, die enkele kreten liet vallen die niet voor openbare publicatie vatbaar zijn. Eéntje: "how dare she/they".
Na de verkiezingsuitslag van eergisteren is de kans groot dat er een Catexit zou kunnen komen. Mocht het zover komen dan kan de brief van Mrs. Rudd als voorbeeld dienen om de Spaansen onder de EU emigranten gerust te stellen: "wij zijn blij dat u ooit in grote aantallen hier naar toe bent gekomen, etc. etc." In het Catalaans met eventueel een vertaling op de achterkant in het Castiliaans.
Het afscheidingsblok vindt dat de EU nu wel moet luisteren. Het volk heeft tenslotte (weer) gesproken. Echter het andere blok dat graag de Spaanse eenheid wilt bewaren, heeft ook gesproken. Als er al geluisterd zou moeten worden dan ook naar hen.
Lijkt mij dat het enige wat de EU zou kunnen doen, is wat wij, gepensioneerden als ouders van volwassen kinderen tegen die kinderen zeggen: zoek het even fijn zelf uit, ga om de tafel zitten, praat en denk aan het belang van iedereen en stuur je ego's eens een tijdje op vakantie.
Ik ben uitgepraat over Spanje en Catalonië. De komende weken, maanden, jaren zal het meer van hetzelfde zijn. Ik sprak een goede vriend gisteren en die heeft zich er al bij neergelegd.
Catalonië heeft gestemd voor de 3e keer binnen 5 jaar. De "separatistas" hebben een meerderheid in een intens verdeelde regio. Meer valt er niet van te zeggen, behalve dat het ingewikkeld is en zal blijven voor ALLE inwoners van Catalonië. De afgelopen 13 jaar ben ik erachter gekomen dat in het buitenland wonen als gepensioneerde niet altijd rozegeur en maneschijn is.
Dit leidt me tot Cees v.d. Wiel, die de afgelopen jaren héél véél heeft gedaan om die rozegeur en maneschijn voor gepensioneerden waar dan ook ter wereld in stand te houden. Geniet van je "pensioen" Cees. Het was een genoegen je te hebben leren kennen en gelukkig niet alleen "digitaal".
Verder wens ik een ieder die dit gastenboek leest een vrolijk Kerstfeest en een voorspoedig, gezond en gelukkig 2018.
Dit leidt me tot Cees v.d. Wiel, die de afgelopen jaren héél véél heeft gedaan om die rozegeur en maneschijn voor gepensioneerden waar dan ook ter wereld in stand te houden. Geniet van je "pensioen" Cees. Het was een genoegen je te hebben leren kennen en gelukkig niet alleen "digitaal".
Verder wens ik een ieder die dit gastenboek leest een vrolijk Kerstfeest en een voorspoedig, gezond en gelukkig 2018.
Vandaag is het zover in Catalonië. De stemming voor het regio parlement. De correspondent van de NRC in Spanje schreef weer een uitstekend stukje, dat de twee-deling heel duidelijk maakt. Hij was er altijd al, maar de afgelopen jaren is hij zichtbaar geworden. Alle partijen met hun eigen agendas, de "Unionistas" zowel als de "Separistas". In een land dat sowieso moeite heeft sinds de crisis jaren dat er meerdere politieke partijen zijn en dat dat automatisch samenwerking met zich mee brengt. Moeilijk in een gepolariseerde samenleving.
Gisteren las ik in een column de vraag: wat zou erger zijn, de voortzetting van "el procés" of hernieuwde verkiezingen. De politieke commentatoren lijken er een hard hoofd in te hebben. Het stukje van Koen Greve maakt duidelijk waarom.
Ondertussen worden de economische gevolgen voor Catalonië meer en meer zichtbaar. Rond 2000 bedrijven hebben hun sociale en juridische zetel verplaatst naar elders in Spanje, de werkloosheid loopt op, buitenlandse investeringen zijn met 75% teruggelopen. Voor toeristen komt er wellicht een buitenkansje aan: de hotelboekingen lopen terug en dus gaat de kamerprijs naar beneden. De woningmarkt stagneert, want ook daar wagen de investeerders (uit het buitenland en de rest van Spanje) zich niet op. Zoals een Spaanse mevrouw uit Barcelona, die ik in een winkel in Haarlem tegen kwam opmerkte: Está muy, muy mal, muchísima. Nou dat is dus knap slecht.
(Veel Spanjaarden trouwens hier in Haarlem. Vooral getalenteerde jongeren die hun land "ontvlucht" zijn vanwege de economische omstandigheden met hoge werkeloosheid tot gevolg).
https://www.nrc.nl/nieuws/2017/12/21/verkapt-referendum-in-catalonie-a1585742
Gisteren las ik in een column de vraag: wat zou erger zijn, de voortzetting van "el procés" of hernieuwde verkiezingen. De politieke commentatoren lijken er een hard hoofd in te hebben. Het stukje van Koen Greve maakt duidelijk waarom.
Ondertussen worden de economische gevolgen voor Catalonië meer en meer zichtbaar. Rond 2000 bedrijven hebben hun sociale en juridische zetel verplaatst naar elders in Spanje, de werkloosheid loopt op, buitenlandse investeringen zijn met 75% teruggelopen. Voor toeristen komt er wellicht een buitenkansje aan: de hotelboekingen lopen terug en dus gaat de kamerprijs naar beneden. De woningmarkt stagneert, want ook daar wagen de investeerders (uit het buitenland en de rest van Spanje) zich niet op. Zoals een Spaanse mevrouw uit Barcelona, die ik in een winkel in Haarlem tegen kwam opmerkte: Está muy, muy mal, muchísima. Nou dat is dus knap slecht.
(Veel Spanjaarden trouwens hier in Haarlem. Vooral getalenteerde jongeren die hun land "ontvlucht" zijn vanwege de economische omstandigheden met hoge werkeloosheid tot gevolg).
https://www.nrc.nl/nieuws/2017/12/21/verkapt-referendum-in-catalonie-a1585742
Laat ik het eenvoudig houden. Hierbij een link naar wikipedia om het jaartal van 1714 te verklaren. https://en.m.wikipedia.org/wiki/National_Day_of_Catalonia
Een note voor de sympathisant uit Frankrijk. Ik kan enkele goede artikelen aanbevelen in El País en La Vanguardia over de huidige problematiek in Catalonië (zet er Google translator op en je komt een heel eind). Waar er twee kijven hebben er (bijna) altijd twee schuld en zijn er (meestal) twee verliezers. Ik heb het hele proces de afgelopen 5 jaar op de voet gevolgd.
De ERC is de partij die van oudsher de republiek voorstaat. De grootvader van Comís, één van de ex-ministers in Brussel was een bekend communist. De "convergentes" (de vroegere CDC, nu in Catalonië officieel PDetCat, steunende de lijst van Junts per Catalunya van de in Brussel verblijvende Puigdemont) vertegenwoordigden de "burguesa", w.o. één van de bekendste is de "clan" van de Pujol's. Zij waren er niet vies van om "deals" te sluiten met Madrid (PSOE of PP, maakte niet uit) om zo verregaande autonomie te verkrijgen.
De stand van zaken tot nu toe is dat de "separatistas" het waarschijnlijk niet redden, maar ook de "nacionalistas" niet. Coalities zijn een probleem om over "polderen" nog maar te zwijgen. De grote verliezers zijn altijd de burgers. De afgelopen 5 jaar is alle tijd en geld gegaan naar het proces van "soberanismo" ten koste van investeringen in infrastructuur, onderwijs, gezondheidszorg (om maar een paar te noemen). Dit alles omdat gigantische ego's, zowel in Madrid als in Catalonië het te druk hebben met hun eigen "ikkies" en het grote geheel uit het oog verliezen.
Deze hele onzin (mijn opinie) is schadelijk voor zowel Spanje met al zijn autonome regio's en specifiek de autonome regio Catalonië. De economie van Catalonië ondervindt nu al grote schade. Werkeloosheid stijgt etc. etc.
Mocht blijken, na de verkiezingen op 21 december dat er een meerderheid komt voor de partijen die de afscheiding willen en wel de éénzijdig uit te roepen afscheiding zoals de JuntsperCatalunya en de CUP die nu voorstaan (de ERC en vreemd genoeg de PDetCat hebben die laten varen), dan is dat wat het is.
Hoe dat verder in zijn werk zal gaan, is een tweede. Ongetwijfeld zal dit gevolgen hebben voor Nederlandse gepensioneerden in Catalonië. Wat en hoe is onbekend. Ik had geen zin daar op te wachten.
Het Franco regiem was verschrikkelijk voor alle Spanjaarden en niet alleen voor de Catalanen. De moeders in Andalucía wiens kinderen werden weggehaald kunnen er over mee praten. De massagraven die de afgelopen jaren ontdekt werden, lagen niet alleen in de Ebro regio.
Het feit dat er ooit stilzwijgend in 1978 werd afgesproken, we hebben het er niet meer over, betekent niet dat het verleden niet heeft plaatsgevonden. Het betekent alleen dat het niet verwerkt is.
Wellicht is het goed om in het achterhoofd te houden dat al die bekende schrijvers, voornamelijk uit de UK, die zich melden voor deelname aan de burgeroorlog in Spanje in de dertiger jaren van de vorige eeuw het vooral deden uit communistische, anarchistische overwegingen. Niet primair voor een zelfstandige republiek Catalonië.
De ERC en de CUP zijn nog steeds een exponent van die anarchistische, communistische beweging. Helaas had de "burguesa" ze in 2015 nodig en zijn sinds die tijd vreemde bedgenoten. Artur Mas had er niet op gerekend en Puigdemont geeft niet zonder slag of stoot zijn zetel op. Eerste president van een onafhankelijk Catalonië of martelaar, maakt niet uit.
Puigdemont liet vandaag doorschemeren dat hij wellicht vóór 21 december terug keert naar Catalonië. Het zal afhangen van de prognoses, want de strijd met de ERC is begonnen (wie levert eventueel de president bij overwinning van het "separatistas" blok). Wellicht brengt Puigdemont in het "cárcel" wat extra stemmen met zich mee.
Ik vermoed dat de webmaster het nu wel weer genoeg zal vinden 😊
Een note voor de sympathisant uit Frankrijk. Ik kan enkele goede artikelen aanbevelen in El País en La Vanguardia over de huidige problematiek in Catalonië (zet er Google translator op en je komt een heel eind). Waar er twee kijven hebben er (bijna) altijd twee schuld en zijn er (meestal) twee verliezers. Ik heb het hele proces de afgelopen 5 jaar op de voet gevolgd.
De ERC is de partij die van oudsher de republiek voorstaat. De grootvader van Comís, één van de ex-ministers in Brussel was een bekend communist. De "convergentes" (de vroegere CDC, nu in Catalonië officieel PDetCat, steunende de lijst van Junts per Catalunya van de in Brussel verblijvende Puigdemont) vertegenwoordigden de "burguesa", w.o. één van de bekendste is de "clan" van de Pujol's. Zij waren er niet vies van om "deals" te sluiten met Madrid (PSOE of PP, maakte niet uit) om zo verregaande autonomie te verkrijgen.
De stand van zaken tot nu toe is dat de "separatistas" het waarschijnlijk niet redden, maar ook de "nacionalistas" niet. Coalities zijn een probleem om over "polderen" nog maar te zwijgen. De grote verliezers zijn altijd de burgers. De afgelopen 5 jaar is alle tijd en geld gegaan naar het proces van "soberanismo" ten koste van investeringen in infrastructuur, onderwijs, gezondheidszorg (om maar een paar te noemen). Dit alles omdat gigantische ego's, zowel in Madrid als in Catalonië het te druk hebben met hun eigen "ikkies" en het grote geheel uit het oog verliezen.
Deze hele onzin (mijn opinie) is schadelijk voor zowel Spanje met al zijn autonome regio's en specifiek de autonome regio Catalonië. De economie van Catalonië ondervindt nu al grote schade. Werkeloosheid stijgt etc. etc.
Mocht blijken, na de verkiezingen op 21 december dat er een meerderheid komt voor de partijen die de afscheiding willen en wel de éénzijdig uit te roepen afscheiding zoals de JuntsperCatalunya en de CUP die nu voorstaan (de ERC en vreemd genoeg de PDetCat hebben die laten varen), dan is dat wat het is.
Hoe dat verder in zijn werk zal gaan, is een tweede. Ongetwijfeld zal dit gevolgen hebben voor Nederlandse gepensioneerden in Catalonië. Wat en hoe is onbekend. Ik had geen zin daar op te wachten.
Het Franco regiem was verschrikkelijk voor alle Spanjaarden en niet alleen voor de Catalanen. De moeders in Andalucía wiens kinderen werden weggehaald kunnen er over mee praten. De massagraven die de afgelopen jaren ontdekt werden, lagen niet alleen in de Ebro regio.
Het feit dat er ooit stilzwijgend in 1978 werd afgesproken, we hebben het er niet meer over, betekent niet dat het verleden niet heeft plaatsgevonden. Het betekent alleen dat het niet verwerkt is.
Wellicht is het goed om in het achterhoofd te houden dat al die bekende schrijvers, voornamelijk uit de UK, die zich melden voor deelname aan de burgeroorlog in Spanje in de dertiger jaren van de vorige eeuw het vooral deden uit communistische, anarchistische overwegingen. Niet primair voor een zelfstandige republiek Catalonië.
De ERC en de CUP zijn nog steeds een exponent van die anarchistische, communistische beweging. Helaas had de "burguesa" ze in 2015 nodig en zijn sinds die tijd vreemde bedgenoten. Artur Mas had er niet op gerekend en Puigdemont geeft niet zonder slag of stoot zijn zetel op. Eerste president van een onafhankelijk Catalonië of martelaar, maakt niet uit.
Puigdemont liet vandaag doorschemeren dat hij wellicht vóór 21 december terug keert naar Catalonië. Het zal afhangen van de prognoses, want de strijd met de ERC is begonnen (wie levert eventueel de president bij overwinning van het "separatistas" blok). Wellicht brengt Puigdemont in het "cárcel" wat extra stemmen met zich mee.
Ik vermoed dat de webmaster het nu wel weer genoeg zal vinden 😊
"Na de beelden van de manifestatie in Brussel, gisteren zakte de rok me bijna af." Volgens officiële tellingen waren er 45.000 mensen op de been. Niet allemaal uit Catalonië, de Vlaamse “separatistas” hadden zich ook met hun vlaggen onder de menigte geschaard. Volgens El País waren er ook neo-fascisten en xenofoben bij die hun stem wilden laten horen.
257 autobussen en een aantal charters waren door de A(samblea)N(Nacional) de C(atalunya) en Omniúm ingeschakeld om goed doorvoede, warm geklede Catalanen die zich onderdrukt voelen door de Spaanse Staat naar Brussel te brengen. Die luidt “vrijheid” riepen, zowel voor de gevangen gezette ex-Catalaanse regeringsleden als ook vrijheid eisten van cultuur en woord.
Dat laatste verbaasde me in hoge mate. Ik heb bijna 13 jaar in Catalonië gewoond. Ik bracht er sinds de beginjaren tachtig vele vakanties door. Wat me in al die jaren geleidelijk meer op viel was dat het Spaans (Castiliaans) meer en meer verdween in het openbare leven. Iedereen die per auto naar Spanje reist en bij La Junquera de grens over steekt, zal zien dat zij in “La Jonquera” aangeland zijn. Girona was ooit Gerona, zoals Lleida, Lerida was. Alle wegbewijzering is in het Catalaans. Brieven van instanties zijn steevast in het Catalaans met soms op de achterkant de informatie in het Castiliaans. Met Castiliaans alleen kom je er niet.
In de winkels wordt alles in het Catalaans aangegeven. Als er op producten geen Catalaanse gebruiksaanwijzing staat, kan daar een boete op volgen. Op de scholen is de hoofdtaal Catalaans. Op prive scholen kan dit zowel Catalaans als Castiliaans zijn. De keuze is aan de ouders, de rekening voor het onderwijs ook. In restaurants moet het menu in ieder geval in het Catalaans zijn en ga zo nog maar even door.
Onder ex-President Pujol (de man die een aantal jaren geleden door de mand viel met zijn zwarte geld in Andorra) heeft Catalonië verregaande autonomie gekregen. Zo ook haar eigen politiemacht, de Mossos d’Esquadra. In Sant Feliu kwam ik de Mossos tegen, de Policía Local en de Guardia Civil. De laatste in beperkte mate.
De autonomie ging niet zover als die van het Baskenland, waar de autonome regering de belasting int en een gedeelte afdraagt aan Spanje. Iedere 5 jaar wordt er over die overeenkomst onderhandeld. Dé grote wens van de regeringen in Catalonië, van welke kleur dan ook. Iceta van de PSC heeft er een verkiezingsthema van gemaakt. Ik vermoed zelf dat dit één van de punten is waar Puigdemont en zijn club het over heeft als de woorden “dialoog” en “onderhandeling” gebruikt worden.
De ANC en Omniúm, organisaties die de cultuur van Catalonië bewaken zijn de financiers van alle acties rond de afscheiding. De organisaties kennen hun bestaansrecht in financiële donaties van rijke sympathisanten. Gezien het vele zwarte geld dat in Spanje en zeker Catalonië rond dwarrelt, lijkt er een leuke witwas operatie gaande te zijn. De cheques van euros 100.000 en meer voor de op borgtocht vrijgelaten ex-regeringsleden en ex-voorzitter van het Catalaanse Parlement worden met gemak geschreven door het ANC. Advocaten zullen zeker niet pro-deo werken en Puigdemont en de zijnen in Brussel zullen ook moeten wonen en eten. Om ook hier over de advocaat nog maar te zwijgen.
Kortom we hebben het hier dus over een volk waarvan pak weg 2 miljoen zegt, dat het leeft onder het juk van de Spaanse Staat, dat het geen zeggenschap heeft, dat het zich niet vrij mag uitspreken en dat het ook zijn cultuur niet mag beleven en uitdragen.
Jaarlijks strijken miljoenen toeristen uit de hele wereld neer in Catalonië, waar ze hun handdoeken op het strand leggen, de bezienswaardigheden gaan bekijken, hun “terrasjes pikken”, kortom hun vakantiegeld achterlaten. Toeristen, waarvan de overgrote meerderheid uit een EU-land, die dus hun ogen wegdraaien, de andere kant op kijken en die zich daarvoor vooral moeten schamen. Dat waren de leuzen gisteren. Ik vind het nogal wat. Niet voor niets stelt een EU-gedeputeerde van de Groenen uit Duitsland in een interview vandaag in La Vanguardia, dat de Catalanen hun sympathie van Europeanen na 1-0 hebben verkwist.
Over twee weken de verkiezingen. Ik ben reuze benieuwd of die “mayoría silenciosa” klaarheid kan brengen in dit troebele politieke landschap. Die stille meerderheid van Spanjaarden die ooit in de zestiger jaren uit Andalucía, Galícia, Extramadura etc. naar Catalonië emigreerden. Waarvan velen eigenlijk nog een beetje bang zijn voor de “pure” Catalanen en liever zwijgen. Ik heb begrepen van enkele van mijn vrienden, die tot die categorie Catalanen behoren, dat ze deze keer écht naar de stembus gaan. Misschien moeten de "separatistas" zich eens afvragen of deze zwaar emotionele zaak, daterend uit 1714 wel de economische moeite waard is.
257 autobussen en een aantal charters waren door de A(samblea)N(Nacional) de C(atalunya) en Omniúm ingeschakeld om goed doorvoede, warm geklede Catalanen die zich onderdrukt voelen door de Spaanse Staat naar Brussel te brengen. Die luidt “vrijheid” riepen, zowel voor de gevangen gezette ex-Catalaanse regeringsleden als ook vrijheid eisten van cultuur en woord.
Dat laatste verbaasde me in hoge mate. Ik heb bijna 13 jaar in Catalonië gewoond. Ik bracht er sinds de beginjaren tachtig vele vakanties door. Wat me in al die jaren geleidelijk meer op viel was dat het Spaans (Castiliaans) meer en meer verdween in het openbare leven. Iedereen die per auto naar Spanje reist en bij La Junquera de grens over steekt, zal zien dat zij in “La Jonquera” aangeland zijn. Girona was ooit Gerona, zoals Lleida, Lerida was. Alle wegbewijzering is in het Catalaans. Brieven van instanties zijn steevast in het Catalaans met soms op de achterkant de informatie in het Castiliaans. Met Castiliaans alleen kom je er niet.
In de winkels wordt alles in het Catalaans aangegeven. Als er op producten geen Catalaanse gebruiksaanwijzing staat, kan daar een boete op volgen. Op de scholen is de hoofdtaal Catalaans. Op prive scholen kan dit zowel Catalaans als Castiliaans zijn. De keuze is aan de ouders, de rekening voor het onderwijs ook. In restaurants moet het menu in ieder geval in het Catalaans zijn en ga zo nog maar even door.
Onder ex-President Pujol (de man die een aantal jaren geleden door de mand viel met zijn zwarte geld in Andorra) heeft Catalonië verregaande autonomie gekregen. Zo ook haar eigen politiemacht, de Mossos d’Esquadra. In Sant Feliu kwam ik de Mossos tegen, de Policía Local en de Guardia Civil. De laatste in beperkte mate.
De autonomie ging niet zover als die van het Baskenland, waar de autonome regering de belasting int en een gedeelte afdraagt aan Spanje. Iedere 5 jaar wordt er over die overeenkomst onderhandeld. Dé grote wens van de regeringen in Catalonië, van welke kleur dan ook. Iceta van de PSC heeft er een verkiezingsthema van gemaakt. Ik vermoed zelf dat dit één van de punten is waar Puigdemont en zijn club het over heeft als de woorden “dialoog” en “onderhandeling” gebruikt worden.
De ANC en Omniúm, organisaties die de cultuur van Catalonië bewaken zijn de financiers van alle acties rond de afscheiding. De organisaties kennen hun bestaansrecht in financiële donaties van rijke sympathisanten. Gezien het vele zwarte geld dat in Spanje en zeker Catalonië rond dwarrelt, lijkt er een leuke witwas operatie gaande te zijn. De cheques van euros 100.000 en meer voor de op borgtocht vrijgelaten ex-regeringsleden en ex-voorzitter van het Catalaanse Parlement worden met gemak geschreven door het ANC. Advocaten zullen zeker niet pro-deo werken en Puigdemont en de zijnen in Brussel zullen ook moeten wonen en eten. Om ook hier over de advocaat nog maar te zwijgen.
Kortom we hebben het hier dus over een volk waarvan pak weg 2 miljoen zegt, dat het leeft onder het juk van de Spaanse Staat, dat het geen zeggenschap heeft, dat het zich niet vrij mag uitspreken en dat het ook zijn cultuur niet mag beleven en uitdragen.
Jaarlijks strijken miljoenen toeristen uit de hele wereld neer in Catalonië, waar ze hun handdoeken op het strand leggen, de bezienswaardigheden gaan bekijken, hun “terrasjes pikken”, kortom hun vakantiegeld achterlaten. Toeristen, waarvan de overgrote meerderheid uit een EU-land, die dus hun ogen wegdraaien, de andere kant op kijken en die zich daarvoor vooral moeten schamen. Dat waren de leuzen gisteren. Ik vind het nogal wat. Niet voor niets stelt een EU-gedeputeerde van de Groenen uit Duitsland in een interview vandaag in La Vanguardia, dat de Catalanen hun sympathie van Europeanen na 1-0 hebben verkwist.
Over twee weken de verkiezingen. Ik ben reuze benieuwd of die “mayoría silenciosa” klaarheid kan brengen in dit troebele politieke landschap. Die stille meerderheid van Spanjaarden die ooit in de zestiger jaren uit Andalucía, Galícia, Extramadura etc. naar Catalonië emigreerden. Waarvan velen eigenlijk nog een beetje bang zijn voor de “pure” Catalanen en liever zwijgen. Ik heb begrepen van enkele van mijn vrienden, die tot die categorie Catalanen behoren, dat ze deze keer écht naar de stembus gaan. Misschien moeten de "separatistas" zich eens afvragen of deze zwaar emotionele zaak, daterend uit 1714 wel de economische moeite waard is.
Vanaf 10 oktober zijn de gastenboekberichten "verdwenen". De reden heeft onze webmaster niet kunnen achterhalen. De berichten zullen worden "hersteld". Dit bericht is daarvan een aankondiging, maar is ook een test of het Gastenboek nog wel werkt.
