5. Beschouwingen over de kritiek op de verdragsbijdrage 5.1 Inleiding De bijdrage ex art. 69 ZVW is veel aan discussie onderhevig geweest en heeft geleid tot rechtszaken sinds de invoering in 2006. Maar uiteindelijk, na invoering van de woonlandfactor, is de bijdrage steeds gehandhaafd door de rechter. In het onderstaande ga ik aan de hand […]
Deze pagina is afgesloten en alleen toegankelijk voor leden van de VBNGB
Een deel van deze website is afgesloten en alleen toegankelijk voor leden. Het bij elkaar brengen van relevante informatie kost inspanningen en geld. Zo ook deze website en het onderhouden er van. Een deel van de website houden wij vrij toegankelijk. Hier leest u wat vrij is en wat niet, en waarom.
Als u al lid bent kunt u hieronder inloggen. Bent u nog geen lid? Dan nodigen wij u uit om lid te worden, door het aanmeldformulier in te vullen.
Jan de Voogd zegt
Instantie Rechtbank Den Haag Datum uitspraak 16-04-2018 Datum publicatie
15-02-2019 Zaaknummer AWB – 17 _ 8539 Rechtsgebieden Socialezekerheidsrecht Bijzondere kenmerken Eerste aanleg – enkelvoudig Inhoudsindicatie Buitenlandbijdrage inhoudingen zvw spaarloonregeling Vindplaatsen Rechtspraak.nl
RECHTBANK DEN HAAG Bestuursrecht zaaknummer: SGR 17/8539
uitspraak ECLI:NL:RBDHA:2018:4381
van de enkelvoudige kamer van 16 april 2018 in de zaak tussen
[eiser], te [plaats], eiser, en het Centraal Administratie Kantoor (CAK), verweerder
(gemachtigde: mr. J.M. Nijman).
Overwegingen
1. De rechtbank gaat bij de beoordeling uit van de volgende feiten en omstandigheden. Eiser is geboren op [geboortedatum] 1958 en woont al dertig jaar in Duitsland. Hij is voormalig beroepsmilitair en ontvangt sinds 1 april 2016 een Uitkering Gewezen Militairen (UGM) uit Nederland van Stichting Pensioenfonds ABP (het ABP). Tevens ontvangt eiser sinds 1 april 2016 een uitkering van Loyalis. Dit betreft de uitkering van de (inmiddels beëindigde) levensloopregeling, welke is omgezet naar een garantieverzekering. Eiser is op grond van artikel 69, eerste lid, van de Zvw door het Zorginstituut Nederland per 1 april 2016 als verdragsgerechtigde aangemerkt.
Op grond van de Verordening EG 883/2004 van het Europees Parlement en de Raad van
29 april 2004 betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels (Vo 883/2004) heeft hij recht op zorg in Duitsland ten laste van Nederland. De verzekeringsinstelling in Duitsland (“IKK Classic” te Kleve) heeft door middel van het formulier E-121 op
12 mei 2016 bevestigd dat eiser recht heeft op medische zorg in Duitsland.
2. Bij het primaire besluit heeft verweerder de voorlopige jaarafrekening over 2016 (de periode van 1 april 2016 tot en met 31 december 2016) vastgesteld op € 3.943,03, waarvan eiser nog € 1.266,30 moet betalen. Dit besluit heeft verweerder na heroverweging gehandhaafd.
3. Het bestreden besluit berust op verweerders standpunt dat eiser gehouden is met ingang van 1 april 2016 ingevolge de Zvw een buitenlandbijdrage te betalen. Hij woont in Duitsland en ontvangt met ingang van 1 april 2016 een uitkering vanuit Nederland. Daarom is Nederland, aldus verweerder, ingevolge de Vo 883/2004 verantwoordelijk voor de zorgkosten van eiser in Duitsland en is eiser ingevolge de Zvw op zijn beurt gehouden verweerder een bijdrage te betalen. Verweerder geeft eenmaal per maand aan de pensioeninstanties opdracht om de Zvw-bijdrage in te houden. In eisers geval heeft verweerder op 9 mei 2016 het ABP opdracht gegeven om de Zvw-bijdrage in te houden. Over de maanden april en mei 2016 is dus nog geen Zvw-bijdrage ingehouden. Voorts is achteraf gebleken dat eiser in 2016 ook een uitkering van Loyalis ontving. Loyalis heeft echter geen Zvw-bijdrage ingehouden op deze uitkering, zodat eiser over 2016 te weinig bijdrage heeft betaald en aldus in totaal nog € 1.266,30 moet betalen.
4. Eiser stelt zich op het standpunt dat de voorlopige jaarafrekening over 2016 niet juist is vastgesteld door verweerder, nu hierbij ten onrechte is aangenomen dat op de uitkering van Loyalis geen Zvw-bijdrage is ingehouden. De voormalig werkgever van eiser -het Ministerie van Defensie- heeft eiser desgevraagd per email laten weten dat bij de inleg van de levensloopregeling bij Loyalis de premies werknemersverzekeringen reeds zijn ingehouden.
Jan de Voogd zegt
5. De rechtbank komt tot de volgende beoordeling.
(..)
6.2
Voor zover eiser zich op het standpunt stelt dat verweerder bij het vaststellen van de voorlopige jaarafrekening ten onrechte geen rekening heeft gehouden met de inhoudingen welke door zijn voormalig werkgever reeds zijn afgedragen aan de Belastingdienst, overweegt de rechtbank als volgt.
6.3
Feitelijk is de vraag aan de orde van welk jaarinkomen verweerder moet uitgaan bij de vaststelling van de (voorlopige) jaarafrekening voor de Zvw-bijdrage. Deze berekeningssystematiek is -voor zover relevant- hiervoor onder 5.5 uiteengezet. Volgens vaste rechtspraak van de Centrale Raad van Beroep (CRvB) (zie bijvoorbeeld de uitspraak van de CRvB van 9 september 2015, ECLI:NL:CRVB:2015:3132 en van 6 april 2016, ECLI:NL:CRVB:2016:1241) is in de Zvw en de Regeling zorgverzekering dwingend voorgeschreven op welke wijze de buitenlandbijdrage berekend moet worden. Noch de Zvw, noch de Regeling biedt ruimte om af te wijken van deze berekeningssystematiek.
De CRvB heeft voorts in de uitspraak van 30 december 2015, ECLI:NL:CRVB:2015:4936 overwogen dat verweerder gelet op de systematiek van artikel 6.3.1 van de Regeling gebonden is aan de vaststelling van de inkomensgegevens door de Belastingdienst en ook gehouden is die te volgen voor de berekening van de buitenlandbijdrage.
6.4
De rechtbank overweegt dat verweerder bij de vaststelling van de buitenlandbijdrage van eiser terecht is uitgegaan van de inkomensgegevens zoals door de Belastingdienst verstrekt. Eiser heeft niet kunnen aantonen dat Loyalis de verplichte buitenlandbijdrage Zvw over 2016 heeft afgedragen aan de Belastingdienst. Voor zover eiser stelt dat Loyalis hiertoe niet is verplicht, omdat destijds bij de inleg al premies werknemersverzekeringen (waaronder Zvw) zijn ingehouden, is dit een standpunt dat zonder nadere motivering niet kan worden gevolgd.
6.5
De complicatie in het geval van eiser is dat de uitkering van Loyalis feitelijk via zijn voormalig werkgever betaalbaar wordt gesteld. Deze omstandigheid heeft ertoe geleid dat verweerder niet eerder over de benodigde gegevens heeft kunnen beschikken. Voor eiser heeft deze gang van zaken ertoe geleid dat hij over 2016 een aanzienlijk bedrag moet (bij)betalen. Verweerder heeft ter zitting desgevraagd verklaard dat eiser eerst bij de definitieve vaststelling van de buitenlandbijdrage gehouden is te betalen en voorts dat hij een verzoek kan doen om een betalingsregeling te treffen.
7. Het beroep is ongegrond.