ECLI:NL:PHR:2021:65
Instantie Parket bij de Hoge Raad Datum conclusie 25-01-2021 Datum publicatie 12-02-2021 Zaaknummer 20/00799 Rechtsgebieden Belastingrecht Bijzondere kenmerken – Inhoudsindicatie
A-G Niessen heeft conclusie genomen in een geschil over de hoogte van de arbeidskorting van iemand die in 2015 eerst in Nederland woont maar emigreert naar Costa Rica. Moet bij de berekening van de arbeidskorting niet alleen het loon uit dienstbetrekking in Nederland maar ook – na emigratie – het loon uit dienstbetrekking in Costa Rica in aanmerking worden genomen?
Belanghebbende was op 1 november 2015 naar Costa Rica geëmigreerd en genoot voor dat moment loon uit Nederland en daarna loon uit Costa Rica. De Inspecteur was van mening dat in 2015 ook het loon uit Costa Rica onderdeel uitmaakte van het arbeidsinkomen bij de berekening van de arbeidskorting en had op die basis de aanslag opgelegd. De Rechtbank deelde de andersluidende mening van belanghebbende en verminderde de aanslag. Het Hof bevestigde deze uitspraak waarop de Staatssecretaris beroep in cassatie instelde.
A-G Niessen betoogt, anders dan de Staatssecretaris aanvoert, dat de omstandigheid dat de draagkracht van een belastingplichtige mede wordt bepaald door het in andere landen verworven inkomen, niet beslissend is, aangezien de dragende grond voor de arbeidskorting vooral is gelegen in arbeidsmarktargumenten. In zoverre de draagkracht bij de arbeidskorting wel een rol speelt, is deze ten aanzien van de heffing van buitenlands belastingplichtigen – die een meer zakelijk karakter heeft – des te minder zwaarwegend. Ook wetshistorische argumenten wijzen naar het oordeel van de A-G niet duidelijk op toepassing van het wereldarbeidsinkomen bij de berekening van arbeidskorting voor buitenlands belastingplichtigen.
De A-G betoogt op wetssystematische gronden dat het ervoor moet worden gehouden dat de wettelijke term ‘arbeidsinkomen’ voor de binnenlandse belastingplicht ziet op het ‘wereldarbeidsinkomen’ en voor de buitenlandse belastingplicht op het in Nederland verkregen arbeidsinkomen zoals geregeld in hoofdstuk 7 Wet IB 2001. Het inkomen uit dienstbetrekking dat belanghebbende heeft genoten in Costa Rica in de periode na emigratie – waarover Nederland niet heft – maakt daarom geen onderdeel uit van het arbeidsinkomen in de zin van artikel 8.1, lid 1, onderdeel e, Wet IB 2001.
De conclusie strekt ertoe het beroep in cassatie van de Staatssecretaris ongegrond te verklaren. Vindplaatsen Rechtspraak.nl Viditax (FutD), 12-02-2021 V-N Vandaag 2021/373 PROCUREUR-GENERAAL
BIJ DE HOGE RAAD DER NEDERLANDEN Nummer 20/00799 Datum 25 januari 2021
Kamer III Onderwerp/tijdvak IB/PVV 2015 Nr. Gerechtshof 18/00939 Nr. Rechtbank AWB 18/1667 CONCLUSIE R.E.C.M. Niessen in de zaak van de Staatssecretaris van Financiën
Tegen [X]
Herman Goemans zegt
Is hiermee het 90% criterium voorgoed van tafel, om de heffingskorting te kunnen inzetten, verwijzend naar dit arrest?
Jan de Voogd zegt
Het 90% criterium is de eerste voorwaarde voor de KBB status. Neen, is dus het antwoord, want iemand die aan het 90% criterium voldoet kan zich, gegeven te voldoen aan nog andere voorwaarden als de inkomensverklaring, direct erop beroepen te kwalificeren. Wie daaraan niet voldoet kan zich eventueel beroepen op voldoen aan het woonstaatcriterium (zie elders op deze site waar recente uitspraken vand e Rechtbank Breda behandeld worden).
De arbeidskorting is voor buitenlands belastingplichtigen geen aspect van de KBB status, evenmin als de IACK overigens. Ook de buitenlands belastingplichtigen die de kbb status niet hebben, bijv. omdat men buiten de EU woont en werkt, hebben recht op arbeidskorting voor zover ze beschikken over in Nederland te belasten arbeidsinkomen. Overigens moet de Hoge Raad nog beslissen. Het gaat hier nog slechts over een advies van de AG over de wijze waarop de arbeidskorting dan berekend moet worden.
Voor andere delen van de standaardheffingskorting (zoals de algemene heffingskorting) is wel van belang dat men als buitenlands belastingplichtige de KBB status verkrijgt, dus op een van de twee hierboven genoemde gronden.
Jan de Voogd zegt
ECLI:NL:RBZWB:2021:3595
Instantie Rechtbank Zeeland-West-Brabant Datum uitspraak 16-07-2021 Datum publicatie 30-07-2021 Zaaknummer AWB – 20 _ 7159 Rechtsgebieden
Belastingrecht Bijzondere kenmerken Eerste aanleg – enkelvoudig Inhoudsindicatie
Voor deze uitspraak is geen samenvatting gemaakt. Vindplaatsen
Rechtspraak.nl
RECHTBANK ZEELAND-WEST-BRABANT Belastingrecht, enkelvoudige kamer Locatie: Breda
Zaaknummer BRE 20/7159 uitspraak van 16 juli 2021
Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen [belanghebbende] , wonende te [woonplaats] ,
En de inspecteur van de Belastingdienst,
2Gronden
2.1.
Belanghebbende is met ingang van 31 mei 2018 vanuit Turkije in Nederland komen wonen. In de periode 1 januari 2018 tot en met 31 mei 2018 heeft belanghebbende in Turkije een inkomen genoten van € 14.160. Met ingang van 4 juni 2018 is belanghebbende werkzaam voor [X] B.V. (hierna: [X B.V.] ). In het jaar 2018 heeft belanghebbende van [X B.V.] een inkomen genoten van € 24.600.
2.2.
Op 4 maart 2019 heeft belanghebbende aangifte IB/PVV voor het jaar 2018 ingediend. Op 30 januari 2020 is de aanslag IB/PVV 2018 vastgesteld. In de aanslag is het belastbare inkomen uit werk en woning vastgesteld op € 24.600 (inkomen vanuit [X B.V.] ). De arbeidskorting is vastgesteld op € 2.228. Bij de berekening van de arbeidskorting is zowel het in Turkije verdiende inkomen van belanghebbende van € 14.160 als het inkomen dat belanghebbende heeft verdiend bij [X B.V.] van € 24.600 meegenomen.
2.3.
Belanghebbende heeft tegen de aanslag IB/PVV 2018 bezwaar ingediend. Bij uitspraak op bezwaar van 1 juli 2020 is het bezwaar van belanghebbende gedeeltelijk gegrond verklaard.
2.4.
In geschil is de hoogte van de arbeidskorting. Dit geschil spitst zich toe op de vraag of niet alleen het door belanghebbende vanuit [X B.V.] verdiende inkomen maar ook het in Turkije verdiende inkomen van belanghebbende in aanmerking moet worden genomen bij de berekening van de arbeidskorting.
2.5.
Tussen partijen is niet in geschil dat belanghebbende een deel van het jaar binnenlands belastingplichtige is en derhalve recht heeft het op zowel het inkomstenbelastingdeel als het premiedeel van de arbeidskorting.1
2.6.
De hoogte van de arbeidskorting is in artikel 8.11 van de Wet IB 2001 afhankelijk gesteld van de hoogte van het in art. 8.1, lid 1, letter e, van de Wet IB 2001 gedefinieerde arbeidsinkomen. De vraag die moet worden beantwoord, is of het in Turkije genoten loon, waarover Nederland geen IB/PVV heft, onder het arbeidsinkomen in vorenbedoelde zin valt. Belanghebbende stelt zich op het standpunt dat dit niet het geval is en beroept zich daarbij op de uitspraak van Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden van 21 januari 2020.2
2.7.
De in geschil zijnde vraag is een zuivere rechtsvraag. Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden heeft in de uitspraak waar belanghebbende zich op beroept (zie 2.6), voor het daar aan de orde zijnde geval, geoordeeld dat het in het buitenland genoten gedeelte van het inkomen niet moest worden meegenomen bij de berekening van de arbeidskorting. Naar het oordeel van de rechtbank zijn er, voor wat betreft de beantwoording van de in geschil zijnde vraag, geen rechtens relevante verschillen tussen de onderhavige zaak en de zaak die voorlag bij Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden. De Staatssecretaris van Financiën heeft tegen de bedoelde uitspraak beroep in cassatie ingesteld. A-G Niessen heeft op 25 januari 2021 geconcludeerd tot ongegrondverklaring van dat cassatieberoep.3 De rechtbank is onder verwijzing naar zowel de hiervoor bedoelde uitspraak van het Gerechtshof Arnhem Leeuwarden als de conclusie van oordeel dat het door belanghebbende in Turkije verdiende inkomen niet in aanmerking moet worden genomen bij de berekening van de arbeidskorting. Het gelijk is aan belanghebbende. Voor dat geval zijn partijen het erover eens dat het bedrag aan verschuldigde IB/PVV uitkomt op € 4.449.
2.8.
Gelet op het vorenstaande is het beroep gegrond verklaard.