Het juridisch kader voor grensoverschrijdende zorg is neergelegd in twee Europese wetgevingsinstrumenten. Het betreft de Europese sociale zekerheidsverordening nr. 883/2004 en de Patiëntenrichtlijn. Doel van deze instrumenten is het faciliteren van het vrije verkeer van personen en van diensten. Daarnaast heeft Nederland met enkele landen buiten de Europese Unie (EU) verdragen gesloten die afspraken bevatten over verlening van medische zorg aan wederzijdse verzekerden. Dat betreft Marokko, Turkije, Tunesië, Kaapverdië, Servië, Kosovo, Montenegro, Bosnië-Herzegovina, Australië en Argentinië.

• Verordening (EG) nr. 883/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de coördinatie van de sociale zekerheidsstelsels. Samenvatting. Tekst van de Verordening (PDF). Korte uitleg op Wikipedia.
• Richtlijn 2011/24/EU betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg.  Samenvatting. Tekst van de Richtlijn (online).
• IBO rapport Grensoverschrijdende zorg, Ministerie van Financiën, 28 februari 2014 (PDF document | 74 pagina’s | 748 kB | Rapport | 27-06-2014).
• Aanbiedingsbrief bij kabinetsreactie op het IBO rapport Grensoverschrijdende zorg, 27 juni 2014 (PDF document | 9 pagina’s | 139 kB | Kamerstuk: Kamerbrief | 27-06-2014).
• Electronic Exchange of Social Security Information (EESSI) (een administratief EU IT-systeem dat socialezekerheidsorganen uit de hele EU moet gaan helpen om sneller en veilig informatie uit te wisselen).